Árbók Hins íslenzka fornleifafélags

Årgang

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1930, Side 83

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1930, Side 83
83 þess, er þar byggði fyrstur. Segir Harðar saga, að hann væri mikill bóndi1), og telur hann með héraðshöfðingjum2). Má vera, að hann hafi orðið eptir hjá frænku sinni á Ferstiklu og setzt síðan að í landi föðurbróður sins, er hann hefir þá fengið af Finni eða öllu heldur erfingjum hans. En hvað sem því líður, þá er hann manna líklegastur til að hafa valið bæ sínum rangnefnið af ræktarsemi við frænda sinn. Bendir og til þess, er Harðar saga talar um melana við Saurbæ, þá er Hólm- verjar rændu þar3). En í Gufugerði hefir Þórsteinn öxnabroddur þótzt óhultari fyrir víkingunum úr Geirshólma en í kvosinni í Stekkjarflóa. Föst þjóðsögn er um, að Saurbær hafi staðið í Gufugerði, unz hann brann, hvort sem það var í tíð Hallgríms Péturssonar eða ekki. Þar eru nú óglöggvar tóptir. Mjög er þar fagurt bæjarstæði. Sér þar yztu fjöllin á Reykjanesi í fjarðarmynninu sem bláa' hnúka, enn fremur hina fögru hyrnu Glámunnar til landnorðurs. Gufugerði stend- ur mjög hátt, og er þar því afar veðurnæmt. Þar gat því rokið fljótt úr rústum, svo að nú sjáist kannske ekki örmul eptir. Eg sé fátt til fyrirstöðu því, að þjóðsögnin sé rétt. Vottar þar enn fyrir ævaforn- um túngarði að sunnan og vestan, enda mun þar minnst blásið. Frekara skal hér eigi farið út í sögu Saurbæjar. Ef til vill vinnst mér síðar tími til að kanna hana og semja eptir föngum. III. Skipta má Saurbæjarlandi í tvennt til glöggvunar við skýring ör- nefna. Sýsluvegur liggur um landið mitt í austur og vestur sunnan við háls, þann er áður er á minnzt. Þar eru melgötur sléttar og harðar og hefir ávallt verið frægur reiðvegur, enda snemmendis minnzt melanna við Saurbæ4). Nú mun eg taka syðra hluta Saurbæjarlands og fara réttsælis. Fyrst skal þó túnið tekið sér og sami háttur upp hafður. 1. Bærinn stendur nú norðan við mitt tún uppi á brekku nokkurri eigi langt frá firðinum. Tröð er frá bænum norður úr tún- inu. Austan að henni renna tvær rásir. Milli þeirra, rétt við tröðina er harðbalalegt, og heitir þar Harðhaus. Hesthús tvö úr torfi standa austan við syðri rásina. Austur af þeim er nokkurt stykki allstórt, stórþýft og jarðfastir klettar á milli. Þar heitir Ferstikluvöllur suður að því, er áður var heimreiðin af austri en er nú móvegur. Má vera, að uppgjafaprestur hafi setzt að á Ferstiklu en haft ítak til slægna í 1) Harðar saga, 11. kap. 2) Harðar saga, 31. kap. 3) Harðar saga, 25. kap. 4) L. c. 3*
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112

x

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Árbók Hins íslenzka fornleifafélags
https://timarit.is/publication/97

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.