Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1930, Qupperneq 96

96
reisa honum styttu, eða gjöra eitthvað í minníng þessa atburðar í
þá stefnu, en enga aðra.
(Sigurður Guðmundsson).
3.
Reykjavík 25. Apríl 1865.
Góði vin!
Eg er nú svo vondur, að eg næ varla upp í nefið á mér sem
menn segja. Það er eins og alt rói að því öllum árum, að ekkert
skuli verða úr neinu manns fyrirtæki; og hvað dugar hér að hafa
nokkurn vilja, engu verður samt framgengt, þó maður leggi tíma og
penínga í sölurnar. — En með þessu móti heykjast allir. Við höfum
nú í vetur reynt með öllu móti að auka forngripasafnið og setja
það í sem bezta reglu. Það hefir reyndar ekki aukizt mikið, en það
eru þó komin 213 nr., og víst fult eins miklu er lofað út um landið.
En það sem mest reið á var fengið, því rekspölurinn var kominn á,
og almenníngur var farinn að gefa safninu út um alt land. En þegar
alt gengur svona, býst eg ef til vill við að þeir heykist líka, og allir
sjá hvað þetta hindrar safnið, að hafa enga peninga til að borga
flutning á því sem lofað er, enga penínga fyrir púlt og skápa undir
hlutina, svo ekki verður hægt að sýna það, sem hér eptir kemur,
og ekki eingáng sumt af því, sem komið er. Ef að enginn fær að
sjá safnið, hvað lengi munu menn þá hafa gaman af því, eða treysta
því, að nokkuð sé nýtt af því? Það er það sem ríður á, að geta
sýnt sem flestum alt það sem komið er, því það hvetur menn mest.
Eg ætla að reyna samt að halda lífi í safninu, en það er mjög óvíst,
hvort mér tekst það. — Carl Andersen skrifar, að Thomsen hafi
mælt fram með bænaskránni, og er eg hissa á, að það skyldi ekki
duga; eg veit reyndar ekki, hvernig sú meðmæling hefir verið, en eg
ímynda mér að hún hafi verið all-góð.
Úr því sem ráða er, þá ríður nú hér lífið á, að reyna að fá
Thomsen til að gefa safninu dálítið, því það væri merkilegt fyrir
safnið og mikilsvert; en þó er undir þessum kríngumstæðum nær því
mest varið í það vegna þess að menn gætu porrað Íslendínga upp
með því að duga betur safninu. Hvað á nú að gera? Fara í Alþíngi.
Það er samt varla til neins. Leita samskota hjá almenníngi? Það er
heldur ekki til neins á þessari óðu uppástúngu-öld, þar sem menn