Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1891, Blaðsíða 5
5
Ye who amid this feverish icorld would wear
A hody free of pain, of cares a mind,
Fly the rank city, shun its turhid air;
Breathe not the chaos of eternal smoke
And volatile corruption — —
Þegar jeg var d 18. ári, var jeg sendur út í heim-
inn og varð nú sjómaður. Enn þegar vertiðin var d enda,
var jeg fenginn til að hjrílpa öðrum manni norðlensk-
um við hleðslu d grjótgarði hjd dr. phil. Hallgrími
Scheving, sem þd var kennari (siðar ifirkennari) við
lœrða skólann d Bessastöðum (fasddur 18. júli 1781,
f 1861). Hann talaði oft við okkur og kallaði mig
hrdtt inn til sin frd vinnunni og Ijet mig hjdlpa sjer
að hera saman islensk fornrit, og því nœst las hann
með mjer: »C. Cornelius Nepos: Vitae excellentium
imperatorum« og nokkrar hœkur úr Justinusi, og veitti
mjer hina firstu tttsögn i þrí að skrifa lafínu. Doktor
Scheving var ein liin hreinasta og hesta sdl, sem hcegt
er að hugsa sjer. Viðmót hans var eðlilegt, blátt áfram
og vinsamlegt, enn pó vel fallið til að rekja firir hon-
um hina mestu lotningu. Honum tókst og að kveikja
hjd mjer svo mikinn ríhuga d ndminu, að það var
eins og skila vœri dregin frd augum minum, þegar
jeg var hdlfnaður með »Nepos«, og þá átti jeg svo
hœgt með að skilja það, sem eftir var, að kennari
minn hjelt, að jeg hliti að hafa lesið þennan höfund
áður ogvildi ekki trúa öðru, fir enn jeg hafði skrifað
hjer um hil 6 litla latínska stila, og var hinn síðasti
villulaus, enn firsti stillinn hafði verið fullur af alls
1) Það erávora tungu: Þjer sem viljið hafa líkama iðar
lausan við þjáningar og sálina lausa við áhiggjur í þessum
sóttveika heimi, flíið hina sællífu borg, forðist hennar óhreina
loft, andið ekki að iður óskapnaðarsvælu eilífs reikjar og
ljettúðugrar spillingar. Þíðandinn.