Vísir - 05.05.1967, Blaðsíða 4

0 '3 © 9 © 4 « >
Aðeins 14 ára og orðnir
meisfaraskyttur
Það er púður í strákunum í
skotfélagi Árhússsýslu í Dan-
mörku .Ekki færri en 14 strákar
undir aldrinum 14 ára náðu
árangrinum 200 stig I 20 skotum
á 100 metra færi, í skotkeppni
um daginn. Þrátt fyrir að riff-
illinn er jafnstór þeim og vegur
fjögur kíló meðhöndla þeir hann
af mikilli nákvæmni.
í skotfél'agi Árhúss eru um
400 börn sem æfa með því reglu
lega á skotæfingum. Það er byrj
að á því að kenna þeim allar
varúðarreglur í meðferð skot-
vopna og á kvöldin eru skot-
æfingar. Fuliorðinn þjálfari er
fyrir hverja 4 stráka og reyndar
stúlkur líka, því þær taka einnig
þátt í þessum félagsskap.
Á ofangreindu skotmóti, en í
því tóku þá±t skotmenn alls stað
ar aö úr Danmörku, var fjöldi
yngri meðlima meðal þátttakenda
Veitt voru verðlaun fyrir aö ná
200 stigum í 20 skotum og var
ekki laust við að sumir þeirra
yngri, kæmu þaðan með tár í
augum eftir að hafa náð aðeins
198. Samvinnan er góð milli
þeirra eldri og strákanna.
Hamingjusamt hjónaband þrátt fyrir allar fjölkvænisákærur.
Fjölkvænisákæran
dregin til baka
Dómstólar ógilda hjónaband Loren og Ponti
Dómstólamir í Róm úrskurð-
■ uðu fyrir stuttu að hið fyrra
hjónaband Sophiu Loren og Carlo
Ponti væri ógilt, og ruddu þar
með úr vegi síðustu hindruninni
fyrir hamingjusömu hjónabandi
kvikmyndaleikkonunnar og kvik-
myndaframleiðandans.
Þau gengu í það heilaga í
Mexíkó árið 1957. Við vígsluna
í Mexikó mætti staðgengill fyrir
hönd Ponti, sém þá hafði fengið
skilnað frá fyrri konu sinni fyr-
ir mexíkönskum dómstólum.
En á Ítalíu fékkst sá skilnaöur
ekki viðurkenndur og 1963 var
hann ákærður fyrir fjölkvæni.
Sophia Loren var einnig kærð
sem samsek, því hún hafði gifzt
manni, sem „ekki“ var fráskil-
inn. Til þess að fara f kringum
þessa ákæru reyndu þau aö fá
skilnað, en hann fékkst þá ekki
viðurkenndur.
Áður en fjölkvænisákseran og
málið þar að lútandi var end-
ánlega afgjört, fékk Ponti skiln
aö viöurkenndan fyrir frönskum
dómstólum og kvæntist í annað
sinn henni Sophiu sinni. Hjóna-
vígslan fór fram með leynd 9.
apríl 1966, en enginn staðgeng-
ill var við hafður £ það sinnið.
Fór vígslan fram í Sevres í
Frakklandi. Eftir á var látið
heita sem svo, að þau hefðu tek-
ið sér franskan ríkisborgararétt
til þess að losna viö nýjar á-
kærur í Ítalíu.
Úrskurður dómstólsins í Róm
gekk því út á að ógilda vígsluna
í Mexikó og þar með var látin
niður falla ákæran um fjölkvæni.
Ekkert hefur verið lýst neinu
yfir um hvort nokkur ákæra
vegna síðara hjónabands þeirra
verði látin fylgja í kjölfar hinn-
ar.
o
©
e
a
o
<»
Ct
«
a
o
•
o
©
©
Mannrán
Það vakti stórathygli, þegar það
fréttist, aö brezkur- togari, sem
var undir lögreglueífjrliti , í
Reykjavíkurhöfn, 'vegna méints
landhelgisbrots, hefði stungiö
af úr höfninni að næt’urþeli með
þá tvo lögregluþjóna um borð,
sem gæta áttu skipsins.
í fyrstu óttaðist fólk, að jafn
vel einhver ofbeldisverk hefðu
verið framin, sem orsakaö hefðu
melðingar, en til allrar ham-
ingju höfðu Bretar aðeins beitt
smá brögðum og lokað laganna
verði inni.
Það er ekki aö furða, þó fólk
verði hissa. Hvemig getur ann-
að eins og þetta skeð?
Sumir hafa samúð með Bret-
um að því leyti að öll afgreiðsla
máls þeirra hafi gengiö með
enúemum seint. En aðrir eru
reiðir yfir bví, að brezkum sjó-
mönnum skuli Iíðast slík uppi-
vöðslusemi í höfnum, sem úti
á fiskimiöum. Bretar hafa fyrr
láumazt héöan úr höfnum að
næturþeli ,undir svipuðum
kringumstæðum. Á hverju ári
bafa verið framin meiri háttar
ofbeldisverk frá hendi brezkra
sjómanna í íslenzkum höfnum.
Skemmst er einnig að minnast
framkomu brezks togara út af
Vestfjörðum, sem gerði usla i
veiðarfærum netabáta, en skip-
stjórinn á aflaskipinu Helgu
Guðmundsdóttur sýndi þá rögg
semi að stöðva þrjótinn þannig
að lögum yrði komið yfir hann.
Brezkir sjómenn hafa hvað
eftir annað sýnt það í skiptum
sínum sinum við sjómenn okk-
ar og löggæzlu, að fjöldi þeirra
hefir megnustu andúð á aö
þurfa að virða lög og rétt ann-
arra. A. m. k. er of stór hópur
brezkra sjómanna haldinn slíkri
ofbeldishneigð, þegar því verður
við komið.
Að fenginni endurteklnni
reynslu, sýnir islenzk lögregla
alvarleg mistök í því að með-
höndla erlendar áhafnir með of
mikilli llnkind.
í slikum tilfellum, eins og
um hefir verið rætt, ættu að
vera ekki færri en 4—6 lög-
regluþjónar og allir vopnaðir.
Það gæti hreinlcga komiö í veg
fyrlr slys vegina uppivöðslu eöa
tilrauna til undankomu. Ef átök
margra manna hefjast. geta
hæglega orðiö dauðaslys hrein-
lega óvart. Það ætti þvi að
tryggja að annar aðiilnn sé ó-
yggjandi sá sterkari, og þaö
verður að vera okkar löggæzla,
hvort sem er í höfnum eða á
hafi úti ,innan ískynzkrar lög-
sögu. Áhættumimnst er að
styrkja þessi hlutföll með nægi-
lega mörgum vopnuðum lög-
reglumönnum, þannig að þeir
sem gæta á, muni aldrei hætta
á undanbrögð.
Eins og löggæzlumálum er
nú háttað, gætum viö átt á
hættu, að eimhver brezkur tutt-
ugustualdar-Jörundur hefði tek-
ið öll völd í sínar hendur ein-
hverja nóttina, og borgarbúar
vöknuöu við aö Reykjavík hefði
verið sett undir vald brezks
hundadagakonungs.
1 öllu falli ætti þessi reynsla
að kenna okkur að umgangast
brezka sjómenn, sepi og aðra
útlendinga, með varúð, þvi að
þeir hafa of oft baft £ frammi
ofbeldi hérlendis.
Þrándur i Götu.
o
>©«©a