Bókasafnið - 01.08.1974, Blaðsíða 22
Safnahúsið d Husavik
Frumkvæðið að byggingu
þcss kom frá Jóhanni
Skaptasyni sýslumanni. Var
haldinn fundur um málið
árið 1964 en fjórum árum
síðar voru framkvæmdir
hafnar. Er fyrsti áfangi
þess risinn, og sésl hann
hér á myndinni en gert er
ráð fyrir að húsið verði
menningarmiðstöð héraðs-
ins, þegar það er fullbyggt.
Bókasafn Suður-Þingeyjar-
sýslu er á miðhæð þeirrar
álmu, sem á myndinni sést.
Er það eitt elsta starfandi
bókasafn landsins og á það
töluvert yfir 20 þús. bindi
skrásett og nokkuð óskrá-
sett. BÓkavörður er Þórir
Friðgeirsson.
enda almenningsbókasafna eru börn og ung-
lingar, og má því segja, að í báðum tilfellum
sé um sama fólk, sömu fjármuni og að
mörgu leyti sömu bækur að ræða. Meiri lík-
ur eru til, að hæfur bókavörður fáist til
starfa, ef tveir aðilar standa undir launa-
greiðslum. Þá hefur þessari skipan allvíða
verið komið á í sveitnm, eins og ég hef þegar
greint frá, og fæ ég ekki séð, að þeirri þróun
verði snúið við, þótt óneitanlega megi bæta
þessa ráðabreytni í mörgum atriðum.
Helstu skilyrði til að vel ráðist um slíkan
samrekstur eru að mínu áliti þessi:
I. Sé bókasafnsrými hluti af skólahús-
næði, þarf það að vera sérstök álma eða
byggingarhluti með sérinngangi fyrir al-
menning. Bókasafnið verður þannig sér-
stök stofnun, sem fólk lítur á sem sína engu
síður en nemendur skólans. Heppilegast
væri að lestrarsalur væri tengirými milli
skóla og útlánasalar, og mætti þá nýta hann
jafnt af skólafólki og almenningi og loka á
milli eftir að skóla lýkur á daginn.
2. Slíkt bókasafn verður að vera sem mest
sjálfstæð stofnun, sem rekin sé að jöfnu í
samráði við skólastjóra og bókasafnsnefnd
samkvæmt sérstökum samningi. Má þar á
hvorugan aðilann halla.
3. Bókavörður verður að vera ráðinn af
skólayfirvöldum og bókasafnsnefnd sarneig-
inlega og starfa í umboði beggja þessara
aðila og standa þeim báðum reikningsskap
gerða sinna.
Sé þessum skilyrðum fullnægt og starfið
miðast við það að veita sem besta þjónustu
á báðum vettvöngum, inni í skólanum og
úti meðal almennings, tel ég að hér sé um
framfaraspor að ræða. Eins og áður er sagt
er aðalhlutverk almenningsbókasafns að
gera fólki kleift að lesa bækur, viðhalda
lestrarþörf og bókelsku og fullnægja lestrar-
þrá. Fæ ég ekki betur séð en slík samstofn-
un sé vel til þessa hlutverks fallin, ef mark-
miðið er Ijóst og vinnubrögðin heilsteypt.
54