Ársrit Hins íslenska fræðafjelags í Kaupmannahöfn - 01.01.1916, Qupperneq 48

48
Eiturmekkir í ófriði
við efnið, verða áhrifin af þeim bæði einkennileg
og hrífandi, svo hugnæm og innileg sem þau þá
oft eru.
Finnur Jónsson.
Um eiturmekki í ófriðnum mikla.
í engu stríði fyr á öldum hafa vopnin verið eins
fullkomin og gjörð með eins miklu hugviti og í ófriði
þeim, er nú geisar yfir. Fallbyssur, byssur og sprengi-
vjelar eru orðin mestu snildarverk, og af því leiðir, að
mannfallið er ógurlegt, þegar í orustu slær. Flugvjelar,
loftför og kafbátar eru ný vopn, sem unnið geta mikil
spell, og enn er nýtt vopn komið til sögunnar, og skal
hjer skýrt nánar frá því. Það eru eitraðar loftteg-
u n d i r.
Pað er sagt, að Þjóðverjar hafi fyrstir notað eitraðar
lofttegundir í stórorustu á vesturherstöðvunum, við Yser.
Pað var 22. dag aprílmánaðar 1915. Þar var þá til varn-
ar nýlendulið frá Kanada, Afríkumenn og frakknesk her-
deild. Síðdegis þennan dag sáu útverðir, er áttu að
skygnast um, hvað Pjóðverjar hefðust að, undarlega
sjón. í fjarska sáu þeir stórt gulgrænt þykt ský á
sljettunni fyrir framan sig. Pað nálgaðist smásaman,
borið af vindinum; var svo að sjá, sem það færi því
hraðar, því nær sem það kom, og ryddist áfram eins og
hestur á harða hlaupi. Pað var eins og forlögin sjálf
væru þarna á ferðinni. Alt, sem bak við var, huldist