Aldamót - 01.01.1893, Blaðsíða 72
72
látið reisa það í þeirri trú, að það skyldi vera bú-
staður drottins, fegurri og fullkomnari en tjaldbúðin
hafði verið. Salómon segir, að heimurinn rúmi ekki
drottin, sem er óendanlega stærri en allt, sem haun
hefur skapað. Þó er drottinn vissulega í heiminum.
Musterið rúmar hann vissulega ekki. Þó var það
byggt samkvæmt skipun hans og vilja, svo að til
væri hús, veglegra og göfugra en önnur hús, sem
kallast mætti bústaður drottins, og af því fólkið yrði
þar vart við nálægð hans á andlegan og alveg sjer-
stakan hátt.
Jeg efast ekki um, að yður muni finnast eins
og mjer, að það sje barnalegt, að finna hjer nokkra
mótsögn.
Það er sagt, að drottinn hafi talað við Móses
augliti til auglitis1. Og í sama kapítulanum segir
drottinn við Móses: »Mitt auglit getur þú ei sjeð,
því enginn maður, sem mig sjer, má lifa«2 3. Þegar
sagt er, að drottinn hafi talað við Móses augliti til
auglitis eins og maður talar við mann, er auðvitað
meint, að drottinn hafi birzt honum í mynd og lík-
ing eins manns, afklæddur sinni dýrð, að Móses
hafi fengið að vera nálægt honum og heyra raust
hans. En Móses var ekki ánægður með þetta. Hann
sagði við drottin: »Lát mig sjá þína dýrð«2. Og
honum var svarað: »Jeg vil láta allan minn feg-
urðar ljóma líða fram hjá þjer og jeg vil nefna nafn
drottins frammi fyrir þjer; þeim, sem jeg em líknsamur,
em jeg líknsamur, ogþeim, semjeg em miskunnsamur,
em jeg miskunnsamur. Og enn sagði hann: mitt auglit
1) 2. Mós. 33, 11.
2) 2. Mós. 33, 20.
3) 2. Mós. 33, 18.