Dagblaðið Vísir - DV - 18.03.1993, Blaðsíða 14

14
FIMMTUDAGUR 18. MARS 1993
Útgáfufélag: FRJÁLS FJOLMIÐLUN HF.
Stjórnarformaður og útgáfustjóri: SVEINN R. EYJÓLFSSON
Framkvæmdastjóri og útgáfustjóri: HÖRÐUR EINARSSON
Ritstjórar: JÓNAS KRISTJÁNSSON og ELLERT B. SCHRAM
Aðstoðarritstjórar: HAUKUR HELGASON og ELlAS SNÆLAND JONSSON
Fréttastjóri: JÓNAS HARALDSSON
Auglýsingastjórar: PÁLL STEFÁNSSON og INGÖLFUR P. STEINSSON
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaðaafgreiðsla, áskrift,
ÞVERHOLTI 11, 105 RVlK, SlMI (91)63 27 00
SlMBRÉF: Auglýsingar: (91 )63 27 27 - aðrar deildir: (91)63 29 99
GRÆN NÚMER: Auglýsingar: 99-6272 Áskrift: 99-6270
AKUREYRI: STRANDGÖTU 25. SlMI: (96)25013. Blaðamaður: (96)26613.
SlMBRÉF: (96)11605
Setning, umbrot, mynda- og plötugerð:
PRENTSMIÐJA FRJÁLSRAR FJÖLMIÐLUNAR HF„ ÞVERHOLTI 11
Prentun: ÁRVAKUR HF. - Áskriftarverð á mánuði 1200 kr.
Verð í lausasölu virka daga 115 kr. - Helgarblað 150 kr.
Gætu ekki skúrað gólf
Þeir bankastjórar og bankaráðsmenn Landsbankans,
sem hafa verið þar nógu lengi til að bera ábyrgð á óeðli-
lega miklu útlánatjóni bankans, eiga auðvitað að segja
af sér. Þeir hafa hagað sér eins og bankinn sé félagsmála-
stofnun fyrir gæludýr kerfisins í atvinnulífinu.
í skjóh ábyrgðar skattgreiðenda á skuldbindingum
Landsbankans hafa hinir ábyrgðarlausu stjórnendur
hans ekki getað fuhnægt kröfum nýlegra laga um
trausta eiginíjárstöðu, þótt bankinn hafi rúman vaxta-
mun til að afla sér árlegra milljarða í afskriftasjóð.
Bankaeftirhtið hefur lengi varað við slæmri stöðu
Landsbankans. Það er því ekki vonum seinna, að ríkis-
stjórnin grípur til þess ráðs að knýja Alþingi til að heim-
ila blóðgjöf, sem á að hindra, að bankinn fljóti í átt til
gjaldþrots. Ríkisstjórnin gat ekki komizt hjá þessu.
Hitt er út í hött, að sukkarar bankans fái að halda
áfram að sukka með fé hans. Þess vegna hefði ríkis-
stjórnin átt að setja það skhyrði fyrir innspýtingunni,
að ahir þeir ráðamenn bankans, sem tóku þátt í útlána-
fylhrh síðustu ára, fái reisupassann sinn hér og nú.
Hversdagslegur samdráttur í sjávarafla hefur valdið
því, að sum veð bankans eru ótryggari en þau voru.
Þetta skýrir þó ekki nema hluta af sukkinu, enda mætti
ætla, að menn sem eru á rosakaupi við að passa mhlj-
arða, reyni að hafa vaðið fyrir neðan sig í útlánum.
Við megum ekki gleyma, að gæzlumenn banka eru
taldir svo mikhvægir, að starfskjör þeirra eru ekki í
neinu samhengi við lífskjör þjóðarinnar. Þegar þeir láta
af störfum, fá sumir þeirra nítján sinnum meiri lífeyri
en verkamönnum er talið bera eftir starfslok.
Ætlast mætti th, að fyrir þessi sérstæðu starfskjör
kynnu yfirmenn banka og raunar annarra lánastofnana
eitthvað fleira fyrir sér en að velja réttar flugur í lax-
veiðitúra. En því miður eru þeir svo veruleikafirrtir,
að þeir gætu ekki einu sinni skúrað gólf á Sóknarkaupi.
Stundum eru ráðamenn banka afsakaðir með, að
þeir verði að fara að thmælum ráðherra og kjördæma-
potara á Alþingi. En í lögum banka eða ráðningarsamn-
ingum ráðamanna þeirra segir ekki, að þeir eigi að lúta
póhtískri eða félagslegri Qarstýringu utan úr bæ.
Getuleysi bankastjóra og bankaráðsmanna Lands-
bankans er svipað og í ýmsum fleiri lánastofnunum
hins opinbera, einkum sjóðum, sem stofnaðir voru th
að þjónusta gæluverkefni kerfisins. Gæzlumenn þessara
sjóða hafa ekki heldur verið látnir víkja úr starfi.
Sömu sögu er að segja af tilsjónarmönnum, sem ríkið
skipar stundum th að tryggja, að allt fari vel í umsvifa-
miklum stofnunum. Stjórnarsæti Álafoss voru jafnan
skipuð helztu efnahagsvitringum kerfisins, enda varð
úr því eitt hrikalegasta gjaldþrot sögunnar.
Helztu valdamenn þjóðmála og fjármála mynda eins
konar klúbb, sem svífur í skýjum ofan við íslenzkan
raunveruleika. í þessari paradís ehífs sumars eru pen-
ingar ahtaf sem sandur og ábyrgð er aldrei nein. Næst
jörðinni komast klúbbfélagar á laxárbökkum.
Fámenn þjóð ætti í erfiðleikum við að manna ahar
mikhvægar stöður, svo að sómasamlegt sé, jafnvel þótt
beztu menn væru jafnan valdir. í samtryggingarkerfi,
sem genpr svo langt, að menn eru ráðnir eftir póltík
th að spá fyrir veðri, tekst þetta afar sjaldan.
Björgun Landsbankans er enn eitt dæmið um, að þjóð-
mál og fjármál eru í höndum ábyrgðarlausrar yfirstétt-
ar, sem gæti ekki einu sinni skúrað bankagólfin.
Jónas Kristjánsson
Töluvert hefur verið rætt um framkvæmdir við Ingólfstorg sem ráðgert er að hef jist um miðjan næsta mánuð.
Ingólfstorg
Að undanfornu hefur töluvert
verið rætt um framkvæmdir við
Ingólfstorg (Hallærisplan og
Steindórsplan) sem ráögert er að
hefjist um miðjan næsta mánuð.
Þær umræður og skoðanaskipti,
sem átt hafa sér stað, eru ekki
ástæðulausar, þar sem þessar
framkvæmdir fela í sér margs kon-
ar breytingar á fyrirkomulagi um-
ferðar og fækkun bifreiðastæða á
þessu stæði. Gerð Ingólfstorgs er
tvímælalaust mikilvægasta fram-
kvæmdin í miðbænum um langan
tíma í þeim tilgangi að styrkja
miðbæinn.
Þungamiðja umferðar
Árið 1986 var samþykkt og stað-
fest deiliskipulag fyrir miðbæinn
samkvæmt tillögum sem unniö
hefur verið að frá 1984 og verið
kynntar bæöi innan og utan borg-
arkerfisins á þeim árum. í þeirri
samþykkt er gert ráð fyrir að
þungamiðja gangandi umferðar og
útivistar (torga) flytjist úr Lækjar-
götu/Lækjartorgi í ás frá Ráðhúsi
og Tjöm um Víkurgarð (Gamli
kirkjugarðurinn). Frá honum verði
opnað sund við Hótel Vík inn á
Ingólfstorg áfram um Grófina að
Hafnarhúsi og að gömlu höfninni
við Miðbakka. Nýr Miðbakki verð-
ur tekinn í notkun um miðjan júní
og 20. júní er ráðgert að fyrsta
skemmtiferðaskipið leggist þar við
bryggju. í framhaldi skipulagsins
var efnt til samkeppni meðal nokk-
urra arkitekta um útfærslu torgs-
ins og valdi dómnefnd til útfærslu
tillögu eftir arkitektana Elínu
Kjartansdóttur, Harald Öm Jóns-
son og Helgu Benediktsdóttur. Til-
lagan hefur tekið nokkmm breyt-
ingum eftir kynningu og umfjöllun
hjá borgaryfirvöldum og borgarráð
samþykkti skipulag Ingólfstorgs á
fundi sínum þann 2. mars sl.
KjaUarinn
Vilhjálmur Þ.
Vilhjálmsson
borgarfulltrúi og formaður
skipulagsnefndar Reykjavíkur
í núverandi útfærslu hefur verið
komið til móts við ýmsar ábending-
ar og athugasemdir.
Sú útfærsla af Ingólfstorgi, sem
nú hefur verið samþykkt, býður
upp á skjólgott torg þar sem gert
er ráð fyrir tjölbreyttri starfsemi á
og við torgið. Með skjólþökum og
söluskála er torginu skipt í tvo
hluta þannig að sjálfstætt minna
torg myndast við Geysishús og
Fálkahús þar sem gert er ráð fyrir
að fram geti farið markaðsstarf-
semi á ákveðnum dögum. Fallegt
torg er gjaman í hjarta miðborga
og þá sérstaklega höfuðborga.
Ingóifstorg -samkvæmt núver-
andi tillögum hefur alla möguleika
á að verða þannig miðpunktur sem
allir landsmenn skypji sem hjarta
höfuöborgarinnar.
Grunnur til margra alda
Það er ekki verið að tjalda til
einnar nætur heldur verið að leggja
grunn að torgi til vonandi margra
alda eins og þau torg sem við þekkj-
um fegurst í Evrópu allt frá miðöld-
um. Með því að hita upp „gólf'
torgsins reisa skjólveggi og skjól-
þök er tekiö mið af aðstæðum okk-
ar og veðurfari og ekki vafi að torg-
ið getur nýst og verður vinsælt allt
árið rnn kring. Bílaumferð er allt í
kringum torgið og bílastæði og
bílastæðahús í næsta nágrenni.
Flestir almenningsvagnar borgar-
innar munu fara um Aðalstræti að
nýrri miðbæjarmiðstöð SVR í
Tryggvagötu. Allt þetta mun aug-
ljóslega styrkja starfsemi á torginu
og viö það.
Með framkvæmdum við Ingólfs-
torg er einstakt tækifæri til að hefja
miðbæinn til enn frekari virðingar.
Vonandi tekst okkur ennfremur að
gera þennan stað, sem tengist upp-
hafi byggðar á íslandi, þar sem
Skúh Magnússon lagði homstein
að höfuðborginni, að hjarta mið-
borgarinnar.
Vilhjálmur Þ. Vilhjálmsson
„Ingólfstorg samkvæmt núverandi til-
lögum hefur alla möguleika á að verða
þannig miðpunktur sem allir lands-
menn skynji sem hjarta borgarinnar.“
Skoðanir annarra
KJarabaráttan
„.. .kjarabarátta borgar sig, þar með tahn verk-
fóh. Það sannar íslensk verkalýðssaga. Við lifðum
ekki við þær aðstæður sem við búum við í dag ef
aldrei hefði verið farið í verkfah. Það er á hreinu.
En eru menn með eða á móti verkfahi spyr fólk.
Þannig spumingum er ekki hægt að svara. Verkfah
er verkfæri. Menn eru ekki með eða á móti verkfær-
um en nota þau þegar við á.“
Þorsteinn Óskarsson í Mbl. 17. mars.
íþróttaandinn
„Það em þeir Kristinn H., ahabahi að vestan, og
Ingi Bjöm, sannur sjálfstæðismaður í Reykjavík,
sem hafa svarist í fóstbræðralag og strengt þess heit
að beita öhum þingstyrk sínum th að lögleiða boxið
á ný, th að hinn sanni íþróttaandi megi svífa fijáls
og hömlihaust bardagafúsum ungmennum th svöl-
unar. Ástæðan th þess að hnefaleikar vom bannaðir
á sínum tíma var sú að miklar misþyrmingar fylgdu
hinni göfugu sjálfsvamaríþrótt. Oft verða boxararn-
ir sjálfir iha úti og kvað íþróttin fara sérstaklega iha
með heilabú þeirra sem hana stunda. En þar sem
sá líkamspartur er ekki í neinum hávegum hafður
þjá flutningsmönnum boxaratihögunnar, fuhyröa
þeir að hehaskaðar ungra íþróttamanna séu ekkert
mál.“ OÓ í Tímanum 17. mars.
Fatlaðir og óf atlaðir
„Fram að þessu hafa sér lög ght um fatlaða ein-
stakhnga, en ráðherra vih beita almennum ákvæð-
um sem ná jafnt yfir fatlaða sem ófatlaða. Öðra vísi
náist ekki jöfnuður. Og það mjakast í þá áttina. Með
nýlegum lögum um félagsþjónustu sveitarfélaga og
lögum um Uðveislu við fatlaða hefur lögbundin þjón-
usta við fatlaöa verið betur skhgreind. Réttur fatl-
aðra er hinn sami og ófatlaðra."
Þorlákur Helgason í Alþbl. 17. mars.