Alþýðublaðið - 14.04.1967, Blaðsíða 16

Eru konur fullkomnar?
Nýlega lásum við í amersíku
blaði ágæta grein, sem vel getur
átt erindi til lesenda baksíðunnar
og þess vegna böfum við tekið
okkur iþað bessaleyfi að snara köfl
um úr henni á íslenzku. Hún fjall
ar nafnilega um efni, sem hugur
karlmanna, og raunar margra
kvenna líka, snýst stöðugt um, og
■fliugleiðingar greinarhöfundar eru
almennar og geta jafn átt við í
•einu landinu sem öðru.
Greinin fjallar um konur.
Greinarhöfundur spyr, hvort
•konur séu fullkomnar verur, eins
•og oft er ýjað að, og hann kemst
að þeirri niðurstöðu, að svo kunni
vel að vera, en þó gæti fullkomn
unin verið fullkomnari að skað-
flausu. Og við skulum heyra á hvað
liann hendir í því sambandi, og
gefa honum orðið.
„X fyrsta lagi hafa konur þann
eiæma ávana að benda körlum á
að þeir geti ekki lifað án þeirra.
Hvers vegna þurfa þær alltaf að
vera að tönnlast á þessum augljósu
isannindum? Ekki gera karlmenn
pað. Karlmenn finna á,sér að það
væri ósmekklegt að segja við'konu
„Það getur vel verið að það sé erf
itt að tjónka við okkur, en kon
ur geta samt ekki lifað án okk
ar. .
Hvað er svo fleira? Jú, konur
geta aldrei fundið veskið sipt.
Og konur eru yfirleitt of seinar.
Það bregst ekki að það er kona
sem segir karlmanni að hann
drekki of mikið. Þegar karlmaður
krækir í síðasta sætið í strætis
vagninum, þá bregst það heldur
ekki að það er kona, sem kemur
inn á næsta viðkomustað og tek
ur sér stöðu við sætið hans. Á
konur er aldrei treystandi. Þegar
ekillinn á undan manni hagar sér
eins og vitfirringur og mann lang
ar til að hreinsa hugann með
því að bölva þessum kvenbílstjór
um þá kemur oftast í ljós að það
er alls ekki kvenmaður við stýrið
á bílnum.
Konur fara alltaf að gráta í
tíma og ótíma. Hvers vegna gráta
þær t.d. ekki, þegar eiginmaður
inn man eftir brúðkaupsdeginum?
Við verðum að minnast þess að
það er talsvert afrek hjá karl-
manni að muna eftir brúðkaups
deginum, og fáein þakklætistár
væru ekki illa til fundin. En í
staðinn bíða konumar ævinlega
þar til maðurinn hefur gleymt
f Vestmannaeyjum á vorin
er víðsýnt um unnir blár.
Margt sér úr hafi hefjast
Heimaklettur grár.
Þar rís liún Surtsey úr sævi
með sjaldgæf varmaföng,
brimið byltist og logar
í beljandi hamraþröng.
Einn stendur bæn í eynni.
Árni Völundi hjá
dundar þar úti daga langa
og dreymir tittlinga smá.
brúðkaupsdeginum og fara þá að
gráta. ...
Þegar eiginmaðurinn kemur
heim úr vinnunni oig fekur ekki eft
ir neinu sérstöku á heimilinu, þá
er það konan sem kemur á móti
honum og spyr: „Tekurðu ekki
eítir einhverju?” Maðurinn fyll
ist skelfingu. Hann fær gæsahúð
við þessa hræðilegu spurningu:
„Tekurðu ekki eftir einhverju?"
Það sem hann á að taka eftir
getur verið eitthvert lítilræði, for
stofan hefur verið bónuð eða kon
an hefur greitt sér, en það get
farangur Línu frænksu, sem stedn
ur líka verið rándýr vasi eða
andi inni í stofu.
Ekki koma karlmenn inri' í hús
ið og hrópa: „Tekurðu ekki eftir
einhverju?1” Nei, þeir fara inn
og segja: „Ég lét klippa mig í dag“
Þeir gera ekki riáð fyrir að konan
taki eftir því, og hafa enga löngun
til að koma henni í vont skap með
því að úthrópa eftirtektarleysið.
Hvers vegna þurfa konur að vera
að hrella eiginmenn, þótt þcir taki
ekki eftir því að forstofan hafi
verið bónuð?
Og svo að aftur sé vikið að upp
hafinu, hvers vegna þurfa konur
alltaf að vera að minna menn á
að þeir geti ekki lifað án þeirra?
Og hvers vegna þurfa þær alltaf
að vera að seigja þeim, að þeir
drekki of mikið?
Við vitum að vísú hvers vegna
þeir drekka of mikið. Það er af
því að þeir vita að konan er ekkji
alveg fullkomin, þótt dásamleg sé
og af því að þeir vita að samvizk
an segir konunni að þeir eigi fyll
iríið inni.
„Við lifum eitt sumar-ismi"
er í rauninni þéttiefni gjör-
vallrar myndarinnar.
Kvikmyndagagnrýni í
Mogga.
Gaman var að' sjá myndina
af Bjarna Bcn. í Mcgganum
í gær, sitjandi innan um rúss
neska embættismenn — og
nærri komið að kosningum. .

— Auðvitað er ég idiot. Ef ég væri það ekki, mundir þú vera göm-
ul jómfrú.
Alveg er ég hneyksluð út í
þessar fatafeilur, sem eru að
koma hingað til landsíns að
sýna. Eins og það sé ekki nóg
að liafa stuttu pilsin.
SURTSEY
Skyldu stjórnmálamennirn
ir hafa skemmt sér vel yfir
Steinaldarmönnunum á mið-
vikudagskvöiðið?, , ,