Þjóðviljinn - 18.08.1963, Blaðsíða 12

Kjðrin
heiðursborgari
Ólafsfjarðar
Frú Jónína Sæborg er að góðu kunn öllum
þeim íslendingum, er dvalizt hafa í Ósló und-
anfarna áratugi. Þjóðviljinn hafði spurnir af
því, að frú Jónína hefði gefið höfðinglega gjöí
til elliheimilisins í Ólafsfirði, og í fyrradag var
hún kjörin heiðursborgari Ólafsfjarðar. Und-
anfárna daga hefur frú Jónína dvalizt í Reykja-
vík með ættingjum sínum, en hélt utan í gær.
Þjóðviljinn hafði tal af Jónínu og bað hana að
segja lesendum smávegis af sínum högum.
— Ég er fædd í Ölafsfirði
19. júní 1890, segir Jóníno,
og hef alltaf verið stolt af
því að vera fædd á kvenrétt-
indadaginn. Faðir minn var
Bjöm Guðmundsson frá Bás-
um, hann var í daglegu tali
kal'laður Bása-Björn. Hann
var sendur út í Grímsey sem
hreppstjóri, og þangað fór ég
átta ára gömul. Fjórtán ára
gömul fór ég til Akureyrar að
vinna.
— Og þegar ég var 23 ára
gömul urðu svo örlögin á
vegi minum. Þá giftist ég
norskum manni, Even Joíhann-
essen. Hann hafði verið send-
ur til íslands til að aðstoða
við að koma upp síldarverk-
smiðju á Siglufirði, og vann
við logsuðu. Með honum flutt-
ist ég til Bergen og þaðan
til Hamars. Þar vorum við
í átta ár, en fluttumst síðan
til Oslóar og þar hef ég ver-
ið síðastliðinn 37 ár. Nú eru
um það bil þrjú ár síðan
maðurinn minn dó. Við áttum
þrjú böm. sem öll eru á lífi
og öll búa í Osló. Við hjónin
tókum okkur nafnið Sæborg,
það er e/tir staðnum þar sem
við byggðum.
— Það hefur alltaf verið
gestkvæmt hjá okkur. heldur
Jónína áfram. Fyrst eftir
stríðið voru mikil húsnæðis-
vandræði í Osló, eins og raun-
ar enn. Þá bjuggu jafnan hjá
mér nokkrir * íslendingar,
námsmenn og aðrir, sem voru
að leita sér að húsnæði. Vinur
minn Jón Pétursson bjó hjá
mér í þrjá mánuði, man ég
var. hann er nú dýralæknir
á Egilsstöðum. Og svo voru
að jafnaði tveir eða þrír fasta-
gestir. Þá var heldur ekki
kominn stúdentabærinn á
Sogni, og aUt miklu erfiðara.
Ferðafólk kom alltaf mikið lil
mín og gerír enn.
— 1955 var mér svo boð’ð
heim til fslands. það voru
vinir mínir og vandamenn,
sem það gerðu, og svo eipnig
stúdentar, sem hjá mér höfðu
búið. Fyrir þrem árum var
ég líka í iheimsókn, og nú er
ég enn komin. f þetta skipti
brá ég mér út í Grímsey.
þangað hafði ég ekki komið
í 55 ár. Það fór eins og eldur
í sinu um alla eyna, að dóttir
hans Björns frá Básum væri
komin aftur!
Við spyrjum Jónínu um gjöi
hennar til Elliheimilisins í
Ölafsfirði. Hún hefur stofnað
sjóð, og er ætlunin að verja
honum til að styðja þá fram-
kvæmd. Nú er verið að hefja
byggingu sjúkrahúss á Ölals-
firði, og er ætlunin að ein
álman úr þeirri byggingu
verði gömlu fólki ætluð. Ég
byrjaði með 28 þúsund krón-
ur, segir frú Jónína. Síðan
hef ég verið að auka sjóðinn
eftir föngum, og nú er hann
orðinn 170 þúsund. Og ef ég
lifi og held heilsu til að bród-
éra og sauma, ætla ég enn
að auka hann á næstu árum.
— Ég hef verið hamingju-
barn. segir Jónína að lokum.
Ég hef átt dásgmlega góðan
mann og indæl börn, gott
heimili og um hvað getur
maður meira beðið? Það er
eins og allt hafi leikið mér
í lyndi í þessari ferð. og ailir
hafa keppzt við að gera mér
hana sem auðveldasta og
skemmtilegasta. Flugfélag Is-
lands gaf mér ferðimar. Nú
er ég á förum út og auðvitsð
með yfirvigt, en þeir sögðu
bara, að ég skyldi hvei*gi vera
hrædd, þeir skyldu sjá um að
koma mér út aftur! Ég hef
gert víðreist um landið, komið
í Skálholt og að Hólum. skoð-
að Bessastaði og brugðið mér
í laxveiðitúrí Og nú er ég á
förum. Það eitt þykir mér að
ferðinni, að ég hefþyngztum
sex kiló, og eins og hver
kvenmaður veit tekur ár að
losna við þau aftur!
Og svo kveðjum við Jóninu
Sæborg. Hún hélt utan í .gær
og fylgja henni kvéðjur og
ámaðaróskir allra hinna fjöl-
mörgu vina hennar hér. Veri
hún Velkomin til fslands aft-
ur sem fyrst.
Sunnudagur 18. ágúst 1963 — 174. tölublað — 28. árgangur.
NþrSvíkingar eru
rígmontnir"
Þjóðviljinn átti i gær ör-
stutt viðtal við Bjarna Einars-
son skipasmið í Njarðvíkum,
föður Guðrúna^ fegurðardrottn-
ingar.
— Hvenær fréttir þú af þessu
Bjarni?
— Ja. Það hringdi nú einhver
maður \ mig klukkan hálfþrjú
í nótt og' sagði mér fréttirnar,
svo hringdi Einar (Jónsson)
klukkan hálffjögur og Guðrún
klukkan sex.
— Var hún ekki ánægð?
— Jú, hún var ósköp ham-
ingjusöm, en alveg róleg. Sagð-
ist ekki vera farin að trúa
þessu ennþá. Hún var svolítið
rugluð telputátan.
— Veiztu nokkuð hvað hún
ætlast fyrir?
— Nei Hún hefur nú verið
módel í París undanfarið og
ætlaði þangað aftur.
— Þessi ósköp rugla náttúr-
lega öllum þessum plönum?
— Ég veit það bara ekki.
Hún vissi það ekki sjálf.
— Segðu mér eitt í fúlustu
alvöru. Ertu ekki montinn?
— Ja, hvað á maður að segja?
Mér finnst náttúrlega afskap-
lega gaman að þessu, en hitt
er ekki verra: Njarðvikingar eru
rígmontnir, einkum þeir eldri!
Hver hefði líka truað því um
Njarðvíkurnar, að ættjörðin
frelsaðist þar?

23. sambandsþing
UMFÍ í september
n
Ungfrú Alheimur 1963
ffff
•23. sambandsþing Ungmenna-
félags íslands verður þaldið í
Reykjavík að Hótel Sögu dag-
| ana 7. og 8. september n.k. og
i hefst það kl. 2 e.h. á laugar-
dag. Aðalmál þingsins verður
Hlutverk æskulýðsfélaga. Önn-
ur meginmál: Lagabreytingar,
íþróttir, starfsíþróttir, fram-
kvæmdir í Þrastaskógi, næsta
landsmót UMFX.
Rétt til þingsetu með fullum
réttindum hafa 65—70 fulltrú-
ar frá héraðssamböndunum eg
félögum utan héraðssambanda
auk s&mbandsstjórnar.
Héraðssambandið Skarphéðinn
hefur tekið að sér framkvæmd
næsta landsmóts í samráði við
stjóm Ungmennafélags íslands.
Haldnir hafa verið kynninga-
fundir og stutt námskeið í
starfsíþróttum — starfsfræðslu
— í fimm héraðssambömdum
undanfarnar vikur á vegum
vann í skipasmíðastöð
Guðrún Bjarnadóttir, hin I
nýkjörna Ungfrú alheimur !
1963, fæddist í Njarðvíkunum
40 prófess-
orar segja
af sér
SAIGON 17/8. — 40 prófessorar
við háskólann í Hue í Suður-
Víetnam hafa sagt af sér em-
bættum í mótmælaskyni við
trúarbragðaofsóknir Dierns ein-
ræðisherra. Ákváðu prófessorarn-
ir þetta á fundi snemma í dag.
Áður hafði ríkisstjómin vikið
rektor háskolans úr embætti.
Rektorinn er prestlærður kaþó-
likki en honum var gefið að sök
að hafa ekki hindrað stúdentana
í að taka þátt í mótmælaað-
gerðum búddatrúarmanna.
í fyrrinótt hófst 53. aðalfund-
ur Skógræktarfélags íslands en
hann er haldinn í Skíðahótelinu
í HlíðarfjaUi við Akureyri. Sitja
fundinn um 70 fulltrúar frá
skógræktarfélögum víðs vegar
af landinu en þau eru 29 að
tölu. Fundinum lýkur í dag.
árið 1942, nánar tiltekið 11.
desember. Hún er dóttir Bjarna
Einarssonar skipasmiðs og
Sigríðar Stefánsdóttur konu
hans. Þyert gegn því, sem við
höfum hugsað okkur, hefur
Guðrún aldrei unnið í frysti-
húsi, hinsvegar — sem er al-
veg áreiðanlega einsdæmi með
fegurðardrottningar — hdfur
hún unnið í skipasmíðastöð.
Guðrún undi semsagt hag
sínum allvel í Njarðvíkunum
fram eftir aldri. Hún vann hjá
föður sínum á skrifstofu skipa-
smíðastöðvarinnar og gekk
ekki með neinar grillur. 16
ára gömul fór hún út til afa-
systur sinnar, sem hefur lengi
búia í Hull og var hjá henni
“itt ár Kom svo heim og hélt
áfram að vinna hjá föður sín-
um í skipasmíðastöðinni.
Það er alveg áreiðanlegt, að
strákarnir í gagnfræðaskólan-
um þarna suðurfrá, hafa ekki
verið alveg heilbrigðir fyrir
hiartanu þevar þeir horfðu á
eftir henni Guðrúnu, þar sem
hún tölti heimleiðis með
skólatöskuna í annarri hend-
inni og allskonar flókin bók-
haldsvandamál í höfðinu.
Strákagreyin!
Svo skeður það, þegar stúlk
an er 19 ára, að hún er allt
í einu orðin opinberlega við-
urkennd, sem fegursta stúlka
íslands. Og það er nú bara
hreint ekki svo lítið þegar ís-
lenzka kvenfólkið er grand-
skoðað.
Nú. Litla stúlkan, sem hafði
í nokkur ár hjálpað pabba
sínum í skipasmíðastöðinni í
Njarðvíkum var allt í einu
komin austur til Beyruth í
Líbanon og keppti þar um tit-
ilinn „Miss Europe“, sem hún
vann raunar ekki.
Skítt með það, hinsvegar
kom hún heim reynslunni rík-
ari og alveg ákveðin í að ger-
ast skipasmíðavinnukraftur um
ófyrirsjáanlega framtíð.
En enginn ræður sínum næt-
urstað.
Pabbastelpa fór tll Kaup-
mannahafnar og gerðist tizku-
módel, og víkingablóðið í
Njarðvíkurstúlkunni sauð svo
í æðum hennar að hún varð
að gera svo vel og fara til
Parísar. Þar var hún við góð-
an orðstír þangað til 2. ágúst
s.l. þá kom hún heim til að
missa ekki af verzlunarmanna-
helgiruii. Þann 5. ágúst fór
hún svo vestur til Kalifomíu,
nánar tiltekið á Langasand,
með þeim árangri, sem nú er
albjóð kunnur.
Hvort sem hún hefði nú orð-
ið Ungfrú alheimur eða ekki,
átti hún að mæta sem heiðurs-
gestur í samsæti íslendinga í
Kaliforníu laugardaginn 24.
ágúst, hinsvegar átti hún að
vera komin til vinnu sinnar
í París 2. september. f milli-
tíðinni var svo meiningin að
koma heim í nokkra daga eg
líta á skipin
Hvað á maður svo að segja,
þegar lítil pabbastúlka frá
Njarðvíkum suður verður Ung-
frú alheimur?
Til hamingju! — G.O.
Ungmennafélags íslands. Stefán
Ólafur Jónsson og Vilborg
Bjömsdóttir hafa leiðbeint.
Framkvæmdastjóri UMFÍ hélt
nýlega fundi með forustumönn-
um í Héraðssambandi Suður-
Þingeyinga og Ungmennasam-
bandi Eyjafjarðar. Einkum var
rætt um næsta landsmót, sem
haldið verður að Laugarvatni
1965. Seinna í sumar mun
framkvæmdastjóri heimsækja
Ungmenna- og íþróttasamband
Austurlands og fleiri sambönd,
ef tími vinnst til.
Litkvikmyndii Ósvalds
sýndar úti á landi !
Litkvikmyndir Ósvalds Knud-
sen, sem sýndar voru við mikla
aðsókn í Reykjavfk og víða á
Vesturlandi í vor, verða nú
sýndar á næstu vikum í Borg-
arfirði og á Norður- og Aust-
urlandi. Sýningar hefjast að
Hlégarði þriðjudagskvöld. Mynd-
irnar eru fjórar: Eldar í Öskju,
Halldór Kiljan Laxness, Bamið |
er 'horfið og Fjallaslóðir.
..Hlouptu af
þér hornin"
Um þessar mundir er leik-
flokkur Helga Skúlasonar á
sýningarferðalagi um Jandið
með leikritið „Hlauptu af þér
hornin“. Þetta er snjallt gam-
anleikrit og flytjendurnlr
flestir kunnir leikarar, en þeir
eru: Erlingur Gíslason, Helgi
Skúlason, Brynja Benedikts-
dóttir, Helga Baekmann, Guð-
rún Stephensen og mjög efni-
legur nýliði, Pétur Jónsspn.
Mun flokkurinn sýna leikinn
hér í Reykjavík í næsta rpán-
uði að lokinni leikförinni. —
Myndin er af Brynju Bene-
diktsdóttur í hlutverki sinu i
<S> leiknum. (Ljósm. Þjóðv. G.O.)'
sSMiSíj
i