Þjóðviljinn - 17.07.1970, Blaðsíða 8

g SlÐA — ÞJÖÐVIbJINN — E'ostudagur 17. júlí 1970.
JYTTE LYNGBIRK
Tveir
dagar
r
1
nóvember
(Ástarsaga)
17
hljóðlaust. Harin stóð allt í einu
við borðið, gamall maður með
stórar hendur sem réttu henni
matseðil, sem eittlhivað var skrif-
að á klunnalegri rihendi. Hann
hallaði stöðugt undir flatt eins
og hann væri að hlusta á eitt-
hvað lagt í hurtu og á meðan
horfði hann á hana gegnurn
glpraugu sem gerðu augu hans
kringlótt. .
Hún valdi órýrasta réttinn á
seðlinum, kjötkássu með engu
eggi, og benti á hann og um
leið brosti hún til hans og
gladdist yfir að sjá hann, þótti
vænt um hann vegna þess að
hann var þáttur í þessu sæla
rök'kri og myndi ævinlega verða
það.
Þegar maturinn kom, var hann
vel útilátinn, og hún borðaði
-Cy rut
^ {wM EFNI
JpV SMAVÖRUR
VI TIZKUHNAPPAR
HÁRGREIÐSLAN
Hárgreiðslustofa
Kópavogs
Hrauntungu 31. Sími 42240.
Hárgrreiðsla — Snyrtingar.
Snyrtivörur.
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Steinu og Dódó
Laugav. 188 III. haeð (lyfta)
Simi 24-G-16.
Perma
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Garðastræti 21. SÍMI 33-9-68.
mikið áður en hún borgaði, sótti
hjólið sitt og hjólaði heimleiðis.
Þetta var raunverulegt hús.
Þegar hann gekk upp að því,
varð honum ljóst að hann hafði
allan tímann dfazt um tilveru
hans. Það var gamalt og sýnd-
ist stórt. Þama var skrauthlið
úr sandsteini og að því lá stígur
framlhjá lágum pálmatrjám með
smásteinum í kring.
Hann gekk hægit eftir flísa-
stígnum að gömlu, dökku hurð-
inni. Hann leitaði að dyrabjöllu
og hélt í fyrstu að hún fyrir-
fyndist engin, þar til hann upp-
götvaði látúnsstöng með hring í
hjá dyrakarminum.
Þegar hann togaði í hringinn
heyrðist lág hringing inni í hús-
inu, og hann anannaði sig upp,
rétti úr sér, ætlaði að horfast
í augu við það sem að höndum
bæri, gat gert það vegna þess
að nú bjó hann yfir innra þreki
og var sjálfur glaður og feginn.
Það kom enginn til dyra. Það
leið stundarkorn áður en hann
áttaði sig á því, að þetta var
líka hugsanlegt. Móðir hans var
ekki heima. Hann myndi ekki
hitta hana núna þrátt fyrir allt.
En hémia átti hún heima. I
Ijósinu frá lukt úti á veginum
gat hann séð nafnið hennar, sem
var einnig nafn hans, á skilti.
Nafnið. var skorið í plötuna,
kunnuglegt og óraunveruleigt hér
á þessu ókunnuga húsi, sem
minnti hann eklki á neitt sem
hann kannaðist við.
Hann hringdi afitur og leit í
kringum sig meðan hann beið.
Húsið var byggt utaní fjalls-
hlíðina. Hægra megin við það
og handan við veginn bakvið
hann, uxu pálmar í fjallshlíð-
ir.ni og þétt tré, sem hann sá
í skini' götuljóssins, að enn voru
græn.
Hann hringdi enn einu sinni
og sneri sér síðan við til að
fara og sá hvar gömu'l kona
kom í áttina til hans utan af
veginum. Hún sagði eitthvað við
hann, orð sem hann skildi ekld,
ög hélt með annarri hendi að
sér svörtu sjali og með hinni
rétti hún honum bréf og fór
að leita að einhverju í vasa
undir sjalinu. Með bros og glað-
legum orðum dró hún upp lyk-
11 og opnaði dyrnar.
Hún gekk á undan honum inn
í húsið. hélt áfram að tala alúð-
lega með mörgum orðum og af-
sakandi hreyfingum með öxlum
og höndum. Hún kveikti ljós
fyrir hann i stóru hvítkölkuðu
anddyri, benti á bréfið og sagði
eittíhvað á ný. Svo opnaði hún
dyrnar að öðru herbergi og þar
sá hann í svip gegnurn dökkan,
stóran glugga Luigano liggja
langt fyrir neðan sig eins og
boga af Ijósdeplum meöfram
vatninu. Svo kveikti gamla kon-
an aftur fyrir hann ljós og hann
stóð í stóru herbergi sem minnti
á vinnustofiu með hvítum veggj-
um og gipsstytfcum og lágmynd-
u.m og leirlíkneskjum á stöplum.
Gegnum gluggann sem tók næst-
um yfir heilan vegg og var skipt
niður í ferninga sá hann enn,
þótt þúið væri að kveikja, Ijós-
deplana í Lugano fyrir neðan
sig og björtu deplamir sýnd-
ust skærari vegna svörfcu fjall-
anna hinum megin við borg-
ina.
Gamla konan tók allt í einu
varlega í handlegginn á hon-
um og dró hann varlega í átt-
ina að dyrunum og á meðan
sagði hún eitthvað 1 sífellu, ró-
andi og sefandi. Hann gekk á
effcir herini gegnum forstofuna
og út í garðinn og þar rétti
hún honum brosandi höndina og
benti á lítið hús ofar við veg-
inn og síðan á sjálfa sig og
kinkaði kolli og brosti. Síðan
fór hún.
Ljósið féll gegnum opnardym-
ar út í garðinn og hann fór
aiftur inn og lokaði á eftir sér
og stóð aleinn í grafkyrru hús-
inu, Á veggjunum í hvíta and-
dyrinu héngu nokkrar nýtízku-
legar myndir með siterkum litum
og formum sem hann kunni vel
við. Hann stóð stundarkom og
horfði á þær, síðan gekk hann
aftur inn í stóra herbergið með
styttunum sem sýndu næstum
allar mannverur í ýrnsum stell-
ingum, alútar, krjúpandi, teygð-
ar. Sumar voru ekki tilbúnar.
Út úr leirklumpum stóðu jám-
vírar, sem hefðu ef til vill átt
að breytast í mann á hlaupum,
en nú var leirinn þornaður og
sprumginn. Aðrar sýndust næst-
um tilbúnar en flestar vom full-
gerðar, stóðu með granna, hrein-
lega útlimi undir ljósinu og
hann gekk hægt á milli þedrra
og dáðist að því lífi sem tekizt
hafði að halda föstu í þeim.
Sér til undrunar fann hann
að honum fannst hann eins og
hann væri heima hjá sér.
Það var eitthvað hlýlegt við
þetta herbergi, eins og hann
helfði séð það áður og átt
þar heima. Húsið var ekki
framandi staður, myndir þess
og styttur vom hluti af ein-
hverju sem hann þekkji vel.
Eitthvað í þessu öllu minnti
hann á ljóðin, á það sem hann
reyndi sjálfur að höndla, þegar
hann var að yrkja. Hann gat
fundið sjálfan sdg í þessu ókunn-
uga herbergi.
Hann stóð við stóra glugg-
ann, opnaði bréfið og las.
Kæri Carsten.
Ég er farin til Rómarborgar
Ég hefði getað látið mér nægja
að skrifa það, því að allt hitt
verður ekki annað en tilraun
til útskýringa, og ég held að
það sé ekki hægt að útskýra
það sem ég geri. Ég gæti af-
sakað mig og ég hef ekkert á
móti þvi, en hvað stoðar það?
Ég verð stödd í Róm þegar þú
kemur. Þar em fáeinar styttur
eftir mig á sýningu, og það má
svo sem kalla það ástæðuna.
En það er ekki eina ástæðan.
önnur ástæða getur verið sú,
að ég hef búið ein í svo mörg
ár að óg er búin að gleyma
hvemig á að búa með öðmm.
Ég hlakkaði mjög til komu þinn-
ar og kveið fyrir um leið. Og
nú fer ég burt, því að ég er
nú einu sinni þannig gerð.
Ég get ímyndað mér að þú
verðir í senn feginn og von-
svikinn. Þannig er mér sjálfil
innanbrjósts meðan ég’ skrifa
þér. En ég valdi eitt sinn á
milli og þetta val hefur haft
víðtækar afleiðingar, enda hefði
það annars verið til einsíkis.
Þannig lít ég á málið.
Mig langar samt til að segja
þér, að ég er hamingjusöm
kona. Það er ef til vill ek'ki
mikið að rétta þér, þegar þú
stendur aleinn í auðu húsi og
ekkert kringum þig nema ein-
mannaleikinn. En sannfæringin
um það að geta orðið hamingju-
samur er hið eina mikilvæga
sem ég get veitt þér. Ég get
ekkd sagt þér hvernig á að fara
að því og ég get ekki ráðlagt
þér neitt. Ég get aðeins sagt
þór, að það er nauðsynlegt að
velja og bera ábyrgðina af vali
sínu. Það er hægt að velja ein-
vemna og það er hægt að velja
félagsskap, og þeir sem þaðgeta,
velja trúlega félagsskapinn. En
sá sem er sjálfum sér samkvæm-
ur getur orðið hamingjusamuir,
eða öllu heldur næsfcum ham-
ingjusamur.
Notaðu húsið og það sem
í því er. 1 eldhúsinu em nið-
ursuðuvörur og leir í fcuinnu niðri
í kjallara. Þefcta fæ ég þér til
afnota, nothæft en yfirgefið
hús, en hus sem veitir alla
möguleika. Ég skrifa ávísun
handa þér, svo að þú hafir úr
einhverju að moða, og sjálf býst
ég ekkí við að koma næsta miss-
erið.
Kær kveðja.
Móðir þín.
Sírninn stóð í gluggakistunni
hjá honum. Hann tók tólið af
og pantaði samtal við Danmörku,
gaf upp númerið hennar og beið.
I tólinu heyrðist suð, það var
þyturinn í blóði hans og æða-
slátturinn og hann fann eftir-
væntingu og feginleik gagntaka
sig.
Hann beið og hórfði út í
myrkrið, sá ljósdepla boirgar-
innar, sem hver átti sitt inni-
hald, en vom héðan aðeins depl-
ar í heildinni sem Ijóshringurinn
kiringum vatnið myndaði.
Svo heyrðist rödd hennar. Yfir
fjöllin og alla dimmu vegina
barst hún til hans fersk og
náin.
Hún ætlaði að koma.
ENDIR
ur og skartgripir
KORNEUUS
JÚNSSON
skálavördusiig 8
□ SMURT BRAUÐ
□ SNITTUR
□ BRAUÐTERTUR
BRAUDHUSIÐ
éNACK BÁB
Laugavegi 126,
við Hlemmtorg.
Sírni 24631.
m
carmen
Hei!______
með carmen

Carmen töfrar lagningu í hár yðar á 10 mínútum.
Hárið verðurfrísklegra og lagningin helzt betur með
Carmen. Sendum í póstkröfu hvert á land sem er.
Æ&C&C4P. Klapparstíg 26, sími 19800, Rvk.
I^bú^i w og Brekkugötu 9, Akureyri, sími 21630.^g^
HARPIC er tlmandi elnt sem hreinsar
salernisskálina og drepur sýkla
Húsráðendur!
Geri við heita og kalda krana, WC og WC-kassa,
leka á ofnum og hitaveituleiðslum.
STILLI HITAVEITUKERFI.
HILMAR J. H LUTHERSSON
pípulagningameistari.
Sími 17041 — til kl. 22 e.h.
lllilli!S!iiiSlliílli!liiiiilííililSI!illililiiiniill!iliíSilliiliilSSIll!l!llS!iíi!illlli|i'illljillllíiÍlillliÍilÍÍiÍÍiilllliÍiiiiiSlíiiiil
nmnsii
HEFUR TEPPIN SEM
HENTA YÐUR
D
TEPPAHUSIÐ
*
SUÐURLANDS-
BRAUT 10
*■
SÍMI 83570
&
IfiijiHiilHHmniinnumiHifiiHnHiiHHSiÍHSiiSiiiiuiiiiiUilHHÍiiiiHiiÍHTnililliHHiiiiiimiiiiiSiíiiiSilHÍíiiiiiiiiui?
BÍLASKOÐUN & STILLING
Skúlagötu 32.
MOTORSTILLINGAR
HJÚLASTILLINGAR LJÚSASTILLINGAR
Látið stilla i tíma. 4jj
Fljót og örugg þjónusta. I
1 3-10 0
Dömusíðbuxur — Ferðá-
og sportbuxur karlmanna
Drengja- og unglingabuxur
— Laugavegi 71 — sími 20141.
SÓLÓ-eldavélar
Framleiði SÓLÓ-eldavélar af mörgum stserðum
og gerðum. — Einkum hagkvæmar fyrir sveita-
bæi, sumarbústaði og báta.
V AR AHLUTAÞ J ÓNU ST A.
Viljum sérstaklega benda á nýja gerð einhólfa
eldavéla fyrir smærri báta og litla sumarbústaði
ELDAVÉLAVERKSTÆÐl
JÓHANNS FR.
KRISTJÁNSSONAR h.f.
Kleppsvegi 62 - Sími 33069
Auglýsingasíminn er 17 500
ÞJÓÐVILJINN