Dagblaðið Vísir - DV - 12.02.1998, Blaðsíða 14

14
FIMMTUDAGUR 12. FEBRÚAR 1998
Útgáfufélag: FRJÁLS FJÖLMIÐLUN HF.
Stjórnarformaður og útgáfustjóri: SVEINN R. EYJÓLFSSON
Framkvæmdastjóri og útgáfustjóri: EYJÓLFUR SVEINSSON
Ritstjórar: JÓNAS KRISTJÁNSSON OG ÖSSUR SKARPHÉÐINSSON
Fréttastjóri: JÓNAS HARALDSSON
Auglýsingastjóri: PÁLL ÞORSTEINSSON
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaðaafgreiðsla, áskrift: ÞVERHOLTI11,105 RVÍK,
SÍMI: 550 5000
FAX: Auglýsingar: 550 5727 - RITSTJÓRN: 550 5020 - Aðrar deildir: 550 5999
GRÆN númer: Auglýsingar: 800 5550. Áskrift: 800 5777
Stafræn útgáfa: Heimasíða: http://www.skyrr.is/dv/
Ritstjórn: dvritst@centrum.is - Auglýsingar: dvaugl@centrum.is. - Dreifing: dvdreif@centrum.is
AKUREYRI: Strandgata 25, sími: 462 5013, blaðam.: 462 6613, fax: 461 1605
Setning og umbrot: FRJÁLS FJÖLMIÐLUN HF.
Filmu- og plötugerö: ÍSAFOLDARPRENTSMIÐJA HF. - Prentun: ÁRVAKUR HF.
Áskriftarverð á mánuöi 1800 kr. m. vsk. Lausasöluverð 160 kr. m. vsk., Helgarblað 220 kr. m. vsk.
DV áskilur sér rétt til að birta aðsent efni blaðsins í stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds.
Rófan dillar hundinum
Þrjár ástæöur valda því, að stjóm Bandaríkjanna get-
ur ekki beitt hervaldi til að knýja Saddam Hussein íraks-
forseta til að leyfa fullnægjandi eiturvopnaleit að fyrir-
mælum Sameinuðu þjóðanna. Vegna þeirra eru aðstæð-
ur núna lakari en við upphaf Persaílóastríðs.
Ein ástæðan er sagnfræðileg og ekki breytanleg. Hún
felst í örlagaríkum mistökum, þegar bandaríski herinn
hætti í miðju Persaflóastríði, lýsti yfir sigri og fór heim.
Hinn yfirlýsti sigurvegari reyndist ekki hafa þau tök á
framhaldi málsins, sem hann taldi sig hafa.
Ekki reyndist hægt að framfylgja eftirleik stríðsins,
því að Saddam Hussein tók ekki mark á niðurstöðunni
og komst upp með það. Þáverandi Bandaríkjaforseti
skildi ekki, að enginn árangur mundi nást án þess að
hrekja glæpaflokk Saddams Husseins frá völdum.
Ráðamenn Bandaríkjanna skildu ekki, að Saddam
Hussein íraksforseti lætur aldrei beygja sig og að honum
verður aldrei þröngvað til uppgjafar á neinu sviði. Þeir
skildu ekki, að hann lítur á sérhverja tilraun til mála-
miðlunar, sem veikleikamerki andstæðinganna.
Af þessari ástæðu er herstyrkur íraks svipaður og
hann var fyrir stríð og efnavopnabirgðir Saddams
Husseins eins uggvænlegar og þær voru þá. Á hinn bóg-
inn eru tækifæri vesturveldanna til að heyja stríð gegn
honum mun þrengri en þau voru fyrir stríð.
Þar koma til sögunnar önnur og þriðja ástæðan. Önn-
ur ástæðan er óviðráðanleg. Hún felst í, hversu auðvelt
er að kúga Vesturlönd í mannúðarmálum. Það er list,
sem Saddam Hussein kann vel og hefur beitt til að veikja
stuðning almennings við stefnu vesturveldanna.
Saddam Hussein tekur einfaldlega þjóð sína í gíslingu.
Það litla, sem hún aflar sér, tekur hann til að byggja ótal
hallir handa sjálfum sér. Hún sveltur hálfu hungri og
hana skortir heilbrigðisþjónustu. Hann kennir síðan við-
skiptabanni Vesturlanda um hörmungar hennar.
Þessi gíslataka hefur heppnazt. Góðviljað fólk á Vest-
urlöndum heimtar, að tekin verði upp hefðbundin við-
skipti við írak, svo að póltísk deila komi ekki niður á al-
menningi í landinu. Þetta hefur fordæmisgildi og mun
hvetja aðra harðstjóra til svipaðrar gíslatöku.
Þriðja og síðasta ástæðan er viðráðanleg. Hún felst í
vanhelgu bandalagi Bandaríkjanna og ísraels, sem hefur
magnazt í tíð núverandi Bandaríkjaforseta. ísrael er fjár-
hagslegur og hernaðarlegur skjólstæðingur Bandarikj-
anna og notfærir sér aðstöðuna til yfirgangs.
Núverandi stjóm ísraels hefur þverbrotið Óslóar-sam-
komulagið um friðarferli í Palestínu og hyggst koma í
veg fyrir það. Hún stundar póltísk, efnahagsleg og félags-
leg hryðjuverk gegn Palestínumönnum. í skjóli Banda-
ríkjanna er hún andstyggð allra góðra manna.
Ruddalegur yfirgangur ísraels í umhverfi sínu leiðir
óhjákvæmilega til haturs íslamskra þjóða á vemdaran-
um að baki, Bandaríkjunum. Því getur Bandaríkjastjórn
ekki safnað liði meðal íslamskra ríkja gegn Saddam
Hussein íraksforseta eins og í Persaflóastríðinu.
Rófan dillar hundinum í bandalagi Bandaríkjanna og
ísraels. Með því að láta rófuna ráða, fórnar Bandaríkja-
stjóm vestrænum hagsmunum í heimi íslamskra ríkja.
Með því glatast brýn tækifæri til að koma á sögulegum
sáttum milli Vesturlanda og íslamskra ríkja.
Bandaríkin hafa tekið bandalag við hryðjuverkasinn-
að smáríki fram yfir stærri hagsmuni og geta því ekki
lengur reitt sig á Saudi-Arabíu og Egyptaland.
Jónas Kristjánsson
„Ég segi fyrir mig, það er vart hægt að hugsa sér ólistrænna kompaní en aðra karla,“ segir greinarhöfundur m.a.
Pabbi þinn
er lessa!
staklega eru kviðsviðin
óaðlaðandi, eins og hver
gagnkynhneigður karl-
maður sem stundar al-
menningsböð getur
vitnað um. Ég segi fyrir
mig, það er vart hægt að
hugsa sér ólistrænna
kompaní en aðra karla.
Það er eitthvað gróteskt
og ógeðfellt við að horfa
upp á þvagfærin og kyn-
færin á þeim hangandi
svona útvortis, svo ekki
sé minnst á ístrur og
annan óþrifnað. Hið fag-
urfræðilega sjónarmið
mælir því með kyn-
skiptingu.
Munurinn afmáður
„Ég vorkenni stundum konunni
minni, og konum almennt, aö
þurfa aö horfa upp á jafn Ijóta
skepnu og nakinn karl, enda
reyni ég að gæta hófs í þeim
efnum.“
Kjallarinn
Rúnar Helgi
Vignisson
rithöfundur
Stundum hefur
hvarflað að mér
hvort það mundi
ekki bæta hjóna-
band mitt, og ann-
arra karla á svip-
uðu reki, að gang-
ast undir kynskipt-
ingu. Ég yrði þá
lessa, enda er ég
ekki hommi og get
ekki hugsað mér
annan maka. Það
vefst hins vegar
fyrir mér að til-
kynna foreldrum
mínum og sonum
slík hamskipti. Lík-
lega yrði það full-
stór skammtur fjr-
ir þau ef ég yrði í
einni svipan ekki
aðeins að konu
heldur að lesbíu
líka.
Sonur minn er
lesbía!
Faðir minn er
lesbía!
Stærsta vanda-
málið er þó líklega
það að konan mín
hefur ekki lesbí-
skar tilhneigingar (nema rétt sé
sem fleygt var í útvarpi á dögun-
um að allar konur séu lessur) og
yrði því að láta breyta sér í karl til
að hafa kynferðislegan áhuga á
mér. Ég get hins vegar ekki hugs-
að mér átakanlegri örlög en að
búa með karli.
Fagurfræðileg réttlæting
Ég vorkenni stundum konunni
minni, og konum almennt, að
þurfa að horfa upp á jafn ljóta
skepnu og nakinn karl, enda reyni
ég að gæta hófs í þeim efnum. Sér-
Enn veigameiri ástæða er mér
samt ofar í huga. Mikið er rætt um
muninn á kynjunum tveimur í
seinni tíð. Þannig tala kvenna-
fræðin mikið um svokallaðan
reynsluheim kvenna og er helst að
skilja að hann lúti sínum eigin
lögmálum. Karlar og konur eigi
með öðrum orðum fátt sameigin-
legt, ja, annað en muninn. Konur
eru frá Venus, karlar frá Mars.
Þetta veldur eilífum vandræð-
um í hjónaböndum eins og allir
vita. Konur þjást auk þess af fyrir-
tíðaspennu, karlar af brundillsku.
í raun er það ígildi kraftaverks
hve oft kynin tvö ná saman þrátt
fyrir allt, en þeir sem reynt hafa
vita að það hefst ekki nema með
botnlausri vinnu. Það er ævistarf
að eiga konu.
Tvær mæður
Með því að láta breyta mér í
konu mundi ég afmá þann grund-
vallarmun sem er á okkur hjónun-
um, auk þess sem fagurfræðileg
ásýnd okkar sem pars yrði mun
þekkilegri, a.m.k. ef góður læknir
fengist til verksins. Ég yrði að
vísu seint einhver kynboma, yrði
t.d. vart talin leggjalöng þó ekki sé
loku fyrir það skotið að ég virkaði
háfættari þegar búið væri að fjar-
lægja óhroðann úr klyftum mér.
Mér skilst að konur leggi ekki eins
mikið upp úr útlitinu - ella væru
þær flestar lesbiur - og það yrði
mér væntanlega til happs.
Hvað fengi svo konan mín út úr
þessu? Hún eignaðist góða vin-
konu og þyrfti ekki lengur að hafa
áhyggjur af getnaði. Þarfir okkar
og langanir yrðu líkari og þannig
mundi samkennd aukast með okk-
ur hjónum og veitti ekki af til að
vega upp á móti einstaklings-
hyggju ríkisstjómarinnar.
Synir okkar mundu einnig
hagnast á umbótunum því að þeir
hafa alltaf verið hændari að móð-
ur sinni þrátt fyrir að ég sé heima-
vinnandi. Þeir mundu þá eiga
tvær mömmur og konan min
þyrfti ekki að hafa samviskubit
yfir að vinna svona mikið frá
þeim; þeir væru eftir sem áður hjá
móður sinni í vissum skilningi.
- Þrátv fyrir annmarka hefur
hugmyndin því margt til síns
ágætis..Kannski Bill Clinton geti
nýtt sér hana.
Rúnar Helgi Vignisson
Skoðanir annarra
Brjóstmynd af Ingibjörgu
„Áhrif kvenna eru mun meiri en við gemm okk-
ur grein fyrir eða viljum viðurkenna. Við ættum að
hafa í huga, að þegar Ingibjörg Sólrún Gísladóttir
lætur af störfum sem borgarstjóri í Reykjavík, þá á
hún skilið að fá styttu einhvers staðar í miðborg-
inni, helst í nágrenni Reykjavíkurtjamar, en ekki í
úthverfum Reykjavíkur. Að minnsta kosti ætti að
setja upp „brjóstmynd“ af henni í Ráðhúsinu. Hún
er ein af mæðmm Reykjavíkur. “
Þorkell Sigurlaugsson í 6. tbl. Viðskiptablaðsins.
Verkfall sjómanna
„Samtök útgerðarmanna hafa í mörg ár lýst því
yfir, að þau styðji ekki kröfur einstakra útgerðar-
manna á hendur sjómönnum um þátttöku í kvóta-
leigu. Þorsteinn Pálsson sjávarútvegsráðherra hefur
margsinnis lýst andstöðu við þau vinnubrögð, sem
tíkazt hafa hjá einstökum útgerðarmönnum. Hver
dómurinn á fætur öðram hefur fallið sjómönnum í
hag. Hvað veldur því þá, að þetta deilumál lifir svo
góöu lífi? ... Hins vegar verður að segja þá sögu eins
og er, að afstaða forystu sjómannasamtakanna til
kvótakerfisins eins og það snýr að sjómönnum hefur
alla tíð verið illskiljanleg."
Úr forystugrein Mbl. 11. febrúar.
Pattstaða í sjómannadeilu
„Ég tel að sjómannadeilan nú sé í algerri patt-
stöðu og miðað við hvemig málin eru komin í dag er
varla verjandi að láta verkfallið hanga yfir okkur
lengur. Hins vegar velti ég því fyrir mér hvort það
var ætlun aðilanna allan tímann að koma málinu í
þessa vonlausu stöðu svo að ríkisstjómin og Alþingi
myndu grípa inn í ... En að sjálfsögðu hafa sjó-
mannasamtökin þau úrræði að þau geta kært laga-
setninguna til Alþjóða vinnumálastofnunarinnar og
ég teldi ekki skrítið ef það yrði gert.“
Lára V. Júlíusdóttir í Viöskiptablaðinu.