Dagblaðið Vísir - DV - 30.01.1999, Page 50

58 ★'
tyndbönd
I
'V
MYNDBANDA
La Tregua (The Truce)
Leiðin heim
★★★
Primo Levi var gyðingur sem lifði af útrýmingabúðir nasista i Auschwitz.
Hann skrifaði bók um reynslu sina þar og síðan aðra um heimferðina, sem
tók hann níu mánuði. Hann fór í gegnum mörg lönd og kynntist margs kon-
ar fólki, og lærði smám saman að meta lífið og frelsið. Um leið sótti á hann
sektarkennd yfir því að hann skyldi hafa lifað af þar sem svo margir dóu.
Hann framdi sjálfsmorð árið 1987, rúmum fjórum áratugum eftir að hann
komst heim til sin í Turin.
Það er búið að gera margar myndir um helfórina og litið hægt að segja
sem ekki hefur þegar verið sagt. Þessi saga fjallar þó ekki um hryllinginn,
heldur eftirmála hans, hvernig þeim sem lifðu af gekk að taka þátt í lífinu á
nýjan leik. Nasistamir eru ekki túlkaðir sem ófreskjur og áhersla er lögð á
samúð og fyrirgefningu. Þrátt fyrir að leita á svolítið önnur mið en aðrar
helfararmyndir og velta upp nokkrum áhugaverðum spumingum nær
myndin ekki að heilla. Hún er heldur langdregin og inn á milli athyglis-
verðra atriða koma önnur sem eru bara leiðinleg. John Turturro er fanta-
góður leikari og fer vel með aðalhlutverkið. Einnig er Rade Serbedzija nokk-
uð skemmtilegur í hlutverki sjálfsánægðs Grikkja sem Primo hittir og ving-
ast við á ferðalagi sínu.
Útgefandi: Myndform. Leikstjóri: Francesco Rosi. Aðalhlutverk: John
Turturro. ítölsk/frönsk/svissnesk/þýsk, 1996. Lengd: 125 mín. Öllum
leyfð. -PJ
Hope Floats ★★
Sandra Bullock á villigötum
Birdee Praitt (Sandra Bullock) tekur i sakleysi sínu
þátt í sjónvarpsþætti. Þar ljóstrar vinkona hennar því
upp að hún hafi átt í árslöngu ástarsambandi við eig-
inmann hennar, sem getur ekki annað en jánkað þvi
fyrir framan alþjóð. Birdee yfirgefur hann og heldur
heim í gamla sveitaþorpið sitt. Þar var hún aðalskvís-
an á yngri árum og tekur fólk henni nú misjafnlega. Óþarft er að nefna að
allir bæjarbúar sáu umræddan sjónvarpsþátt og hlakkar í sumum þeirra. Þá
gengur dóttur hennar ekki vel að aðlagast breyttum aðstæðum og saknar fóð-
ur síns sárlega. Ljósi punkturinn mitt i öllu vonleysinu er aðdáandi Birdee
leikinn af Harry Connick, jr.
Það er hinn stórgóði leikari Forest Whitaker (The Crying Game og Smoke)
sem leikstýrir myndinni. Ekki er árangurinn sérlega eftirtektar verður og
myndin einkar langdregin. Aðalleikonan Sandra Bullock má einnig vara sig
á þvi að festast i rómantíkinni. Persónutöfrar hennar njóta sín best i hressi-
legri hlutverkum, t.d. i Speed og Demolition Man. Það er ekki það að hún
geti ekki spjarað sig í rómantíkinni, en það verður að fylgja henni eitthvað
flör og gaman. Það er því miður ekki fyrir hendi i Hope Floats.
Útgefandi: Skífan. Leikstjóri: Forest Whitaker. Aðalhlutverk: Sandra Bull-
ock, Harry Connick, jr. og Gena Rowlands. Bandarísk, 1998. Lengd: 100
mín. Öllum leyfð. -bæn
Vildspor ★
Útlendingar á íslandi
Minnimáttarkennd smáþjóðarbúa veldur þvi að við
íslendingar verðum alltaf voða hamingjusamir þegar
einhverjir í útlöndum veita okkur athygli. Okkur fannst
t.d. voða spennandi að Friðrik skyldi fá (stór)leikarana
Lily Taylor og Fisher Stevens til að leika í Cold Fever og
við erum alltaf að fá einhverjar spennandi fréttir um að
hinir eða þessi hafi hugsanlega áhuga á að gera kvikmynd á íslandi. Það var
því efni í gleðifrétt þegar út spurðist að Mads Mikkelsen, sem lék aukahlut-
verk í Pusher, myndi leika í dansk/íslenskri mynd. Hann leikur fyrrverandi
sukkara sem fær gamlan sukkfélaga í heimsókn, og missir í kjöliarið tökin
á lifi sinu.
Því miður er myndin fremur veik fyrir í alla staði. Handritið er flausturs-
lega skrifað og persónusköpun (sem fyrirflnnst aðeins í aöalsöguhetjunum
tveimur) er grunn og leikurinn í samræmi við hana, þó að Mads Mikkelsen
sé reyndar fremur góður leikari. Það eina sem er eitthvað spennandi i mynd-
inni er aö sjá íslensku leikarana og íslenska landslagið. Leikaramir eru
reyndar ekki að gera neinar rósir, fyrir utan Egil Ólafsson í hlutverki flkni-
efnabarónsins rólynda. Þá fór það svolítið í taugamar á mér að þeir virtust
geta komist hvert á land sem er á innan við klukkutima, en fegurð landsins
stóð fyrir sínu.
Útgefandi: Háskólabíó. Leikstjóri: Simon Staho. Aðalhlutverk: Mads
Mikkelsen og Nikolaj Coster Waldau. Dönsk/íslensk, 1998. Lengd: 95
mín. Bönnuð innan 16 ára. -PJ
Wrongfully Accused 0
Leslie, í guðanna bænum!
Kvikmyndir á borð við Top Secret! og Airplane! nýttu
sér snilldarlega klisjur afþreyingarmynda og sköpuðu
með þvi eitthvert merkilegasta grínefni seinni ára. Má
segja að þróunin hafi náði hámarki með myndinni
Naked Gun, sem átti reyndar ættir að rekja til sjón-
varpsþáttanna Police Squad!. í kjölfarið fylgdu tvo fram-
höld og tvö framhjáhöld i formi Hot Shotsí-myndanna.
Samfara þeim útvatnaðist grinið jafnt og þétt, en Hollywood kann ekki að
hætta og hvers lags eftirhermugrín safnast saman í sístækkandi ruslahaug.
Leikarinn Leslie Nielsen er konungur hans og hélt maður að botninum hefði
verið náð i kvikmyndinni Dracula: Dead and Loving It en Wrongfully
Accused er jafnvel en verri.
Líkt og formúlan gerir ráð fyrir er gert grín að þekktum atriðum úr vin-
sælum kvikmyndum. Grunnumgjörðin er sótt i The Fugitive, en grin að ný-
legum myndum á borð við Mission Impossible og Titanic er einnig fyrirferð-
armikið. Klassíkin fær lika að fljóta með í skotum á myndir sem Casablanca
og North by Northwest. Fræg flugsena þeirrar síðarnefndu fær hér háðulega
útreið og lyftir myndinni, ásamt ágætu upphafsatriði, upp í hálfa stjörnu.
Það ógnvænlegasta er þó sú staðreynd að Leslie skuli vera að vinna að fjór-
um nýjum myndum. Guð hjálpi okkur öllum!
Útgefandi: SAM-myndbönd. Leikstjóri: Pat Proft. Aðalhlutverk: Leslie
Nielsen. Bandarísk, 1998. Lengd: 90 mín. Öllum leyfð.
-bæn
LAUGARDAGUR 30. JANÚAR 1999 JLlV
Indiana Jones:
Fornleifafræðingurinn
sívinsæli
Vinsældir Indiana Jones eru auð-
skiljanlegar flestum kvikmyndaá-
hugamönnum í dag. Aðstandendur
hennar Steven Spielberg, George
Lucas og Harrison Ford eru jú
mestu gullmalarar kvikmyndasög-
Temple of the Doom: Harrison Ford og Kate Capshaw, sem síðar varð frú Steven
Spielberg.
unnar. Þegar hugmyndin kom aftur
á móti fyrst fram var staðan allt
önnur. Jaws var vissulega mikill
sigur fyrir Spielberg en að baki
myndinni lá þá dýrasta mark-
aðsherferð allra tíma, og hann
var allt annað en öruggur um
að Close Encounters of the
Third Kind yrði vel tekið.
Lucas var þó enn óstyrkari og
óttaðist að hann væri að eyði-
leggja orðstír sinn með Star
Wars, en hann hafði hlotið ósk-
arsverðlaunatilnefningu fyrir
American Graffíti. Félagamir
flúðu frumsýningu Star Wars
og héldu saman til Hawaii, en
þar kom frum hugmyndin að
Indiana Jones.
Týnda örkin
Persónuna byggðu þeir á
gömlum sjónvarpsþáttum og
kunnum hetjum á borð við
James Bond og Superman. Þeir
voru sammála um að Indy ætti
að lifa tvöföldu lífi en greindi á
um eðli þess. Lucas vildi gera
hann að kvennamanni sem
seldi forngripi á söfn en Spiel-
berg að drykkfelldri og jafnvel
nokkuð ruddafengri týpu.
Málamiðlun þeirra þekkjum
við síðan flest. Upphaflega
vildu þeir fá Tom Selleck í
hlutverk Indy en hann var
(sem betur fer) upptekinn við
leik í sjónvarpsþáttunum
Magnum P.I. Eftir að Spielberg
sá síðan Harrison Ford í The
Empire Strikes Back áttaði
hann sig loks á því að Ford
væri rétti maðurinn. Strax dag-
inn eftir samþykkti hann að
taka þátt með því skilyrði að
persónan yrði frábrugðin Han
Solo úr Star Wars. Ford var
sannarlega rétti maðurinn í
hlutverkið og hafði mikil áhrif
á endanlega útfærslu Indiana
Jones. Svo vel lifði hann sig
inn í hlutverk hans að hann
lék flest áhættuatriði sjáifur.
Tökur Raiders of the Lost Ark
fóru fram í Bretlandi, Hawaii,
Frakklandi og Túnis, og lentu
kvikmyndagerðarmennirnir í
meiri vandræðum við þær en
Indiana Jones við að ráða nið-
Klassísk myndbönd
Network
★■★'★-★
Á undan sinni samtíð
Network þótti mikið meistaraverk
þegar hún kom fyrst fyrir sjónir al-
mennings árið 1976, hlaut íjögur ósk-
arsverðlaun og sex tilnefningar til
viðbótar. Kaldhæðnisleg ádeila og frá-
bær leikhópur (flmm tilnefningar fyr-
ir leik) tryggðu henni sess í kvik-
myndasögunni sem einhver merkileg-
asta kvikmynd sem gerð hefur verið
um sjónvarpsmenningu. Söguþráður-
inn þótti á sínum tíma nokkuð fjar-
stæðukenndur, en þróunin í sjón-
varpsefni hefur fært raunveruleikann
nær því sem gerist í myndinni, og nú,
tuttugu árum síðar, virðist sagan alls
ekki eins fráleit.
Howard Beale er gamali sjónvarps-
fréttamaður á niðurleið. Hann er rek-
inn og tilkynnir í kjölfarið að hann
hyggist fremja sjálfsmorð í beinni út-
sendingur í síðasta fréttatímanum
sínum. Hann lætur þó ekki verða af
því, en fer í staðinn að predika yfir
áhorfendum og tekst að hreyfa við al-
menningi. Dagskrárstjórinn Diana
Christensen sér i honum tækifæri til
að búa til eins konar fréttasirkus, með
Beale í aðalhlutverki. Yfirmaður
fréttastofrunnar, Max Schumacher, er
vinur Beale og algjörlega andvígur
því að andlegt ástand hans sé misnot-
að á þennan hátt, en fær engu ráðið og
er rekinn. Þegar vinsældir Beale dala
fer hann að verða til vandræða fyrir
sjónvarpsstöðina, sem fær hryðju-
verkasamtök til að myrða hann í
beinni útsendingu, og hann verður
þar með fyrsti sjónvarpsmaðurinn
sem er drepinn sökum lélegs áhorfs.
Handrit Paddy Chayefsky er snilld-
arvel skrifað og deilir hart á afþreying-
ariðnaðinn i bandarísku sjónvarpi
með beittu háði. Predikunartónninn
verður stundum aðeins of áberandi, en
nær þó aldrei yfirhöndinni. Chayefsky
stígur línudansinn af stakri list, með
Qarstæðukenndan húmor öðrum meg-
in og sjálfbirgingslegan boðskap hin-
um megin. Sidney Lumet býr til mynd
úr handritinu, sem er bæði fyndin og
umhugsunarverð, hans besta mynd.
Það er þó ekki síst frábær frammistaða
leikaranna sem gerir myndina að
þeirri klassík sem hún er. Ned Beatty
var tilnefndur tO óskarsverðlauna, og
Beatrice Straight fékk óskar, bæði á
grundvelli staks atriðis. Ned Beatty
var tilnefndur fyrir magnaða einræðu
þar sem hann predikar yfir Howard
Beale um vald peninga og sannfærir
hann um að flytja áhorfendum boð-
skapinn, og Beatrice Straight í hlut-
verki konu Max fékk óskar fyrir
dramatískt rifrildi, þar sem Max yfir-
gefur hana. Faye Dunaway fékk óskar
fyrir túlkun sína á samviskulausum
framapotara sem er reiðubúin til að
valta yflr allt og alla í von um áhorf, og
Peter Finch fékk einnig óskar fyrir
hlutverk hins sturlaða Howard Beale.
Þá er ógetið William Holden, sem að-
eins var tilnefndur, en mér fannst
hann bera af í hlutverki Max
Schumacher, sem þjónar sem rödd
skynseminnar og túlkar mikið af boð-
skapnum I verkinu.
Fæst í Vídeóhöllinni. Leikstjóri: Sidney
Lumet. Aðalhlutverk: Faye Dunaway,
Peter Finch, William Holden og Robert
Duvall. Bandarísk, 1996. Lengd: 117 mín.
Pétur Jónasson