Helgarpósturinn - 17.11.1994, Síða 8

MORGUNPÓSTURINN FRÉTTIR
FIMMTUDAGUR 17. NÓVEMBER 1994
8
Eiturrykið á athafnasvæði Stálfélagsins, sem reyndist svo ekki vera eitrað, er geymt í
skemmu hjá Furu hf. Búnaðarbankinn og Iðnþróunarsjóður standa frammi fyrir því
að greiða milljónir fyrir að losna við það úr landi þar sem sjálfsagt þykir að urða það.
Þrátt fyrir leyfi Hollustuverndar þverneita Kjalnesingar að það verði grafið í Álfsnesi.
Valgeir Víðisson Rannsókn á
hvarfi Valgeirs liggur að mestu
niðri og RLR segir ekkert ger-
ast í því á næstunni.
Rannsókn á hvarfi
Valgeirs Víðissonar
Lögreglan
ráoprota
Hörður Jóhannesson, yfir-
lögregluþjónn hjá RLR, segir að
ekkert nýtt sé að frétta af hvarfi
Valgeirs Víðissonar og bætti
við að hann sæi ekki að neitt
gerðist í því á næstunni. Þeir
sem voru í yfirheyrslum hjá RLR
í sumar segja að rannsókninni sé
í raun hætt og málinu lokið.
Heimildir innan lögreglunnar
segja að rannsóknin liggi að
mestu niðri og í raun sé bara
formsatriði að segja henni lokið.
„Það er ekkert verið að gera,
enda hafa ekki borist neinar
bitastæðar nýjar upplýsingar,"
sagði einn þeirra sem hafa unnið
að rannsókninni.
Ekkert hefur spurst til Val-
geirs Víðissonar frá því að hann
hvarf frá heimili sínu þann 19.
júní. Fullvíst er talið að hvarf
hans tengist fíkniefnaviðskipt-
um hans en hann var djúpt
sokkinn í eiturlyfjaneyslu. I nóv-
ember 1993 fór Valgeir til Hol-
lands til að kaupa amfetamín
fyrir kunningja sinn en kom
tómhentur til baka. Hann fór
aftur út í desember en þá var
burðardýr hans tekið með 267
grömm af efninu eða miklum
mun minna en um var samið.
Valgeir fór fleiri ferðir á þessu
ári en náði aldrei að skila efni
fýrir þeim peningum sem hann
fékk. Vitað er að meintur fjár-
mögnunaraðili hafði í hótunum
við Valgeir en sá er nú á leið er-
lendis. Einnig var rannsakað mál
þar sem Valgeir fékk umtalsvert
magn af amfetamíni hjá þekkt-
um fíkniefnasala, „köttaði“ það í
tvennt og skilaði aftur. Eigand-
inn varð eðlilega lítið hrifinn og
ekki síður þeir sem keyptu efni
af Valgeiri því það efni var enn
meira blandað. Þá lágu bræður
undir grun þar sem annar þeirra
hafði töluvert amfetamín undir
höndum frá Valgeiri sem áður-
nefndur fjármögnunaraðili átti
að fá en skilaði því aldrei, sagðist
hafa hent því. ■
Jónas Fr. Jónsson, lögfræðingur Verslunarráðs, er ósáttur við niðurstöðu Tölvunefndar og hyggur á aðgerðir
Það
vekur
nokkra
atliygli
að á út-
gáfukonsert
Björns Jör-
UNDAR þá hit-
ar hljómsveitin
Olympia upp.
Olympia hefur
aðeins einn mann
innanborðs og sá
heitir Sigurjön
Kjartansson. Hann
var til skamms tíma
tónlistargagnrýnandi
Dagsljóss og tók meðal
annars BJF, plötu
Björns, til umfjöllunar.
Sigurjóni þótti platan svo
leiðinleg að hann mátti
vart mæla og gaf henni
lægstu einkunn.
Skömmu síðar var Sig-
urjón látinn hætta sem
gagnrýnandi sjónvarpsmagasínsins,
líklega á þeim forsendum að þar sem
Olympia er að gefa út plötu um þess-
ar mundir þá væri ekki við hæfi að
Sigurjón sé í þvi að gefa samkeppnis-
aðilunum einkunn. En Olympia ætl-
ar sem sagt að hita upp fyrir Björn
Jörund og tekur væntanlega á öllu
sínu svo menn hafi upp á eitthvað að
hlaupa þegar leiðindin taka við...
Enginn vill urða rykið
Mikið uppistand varð effir að Stál-
félagið var selt á uppboði fyrir tveim-
ur árum og í ljós kom að á athaffia-
svæði félagsins fýrir utan Hafhar-
fjörð var að finna tvö til þrjúhundr-
uð tonn af úrgangi eða ryki, sem féll
til í síunarbúnaði við stálbræðsluna.
Óttast var að þetta ryk, sem dreift var
um nokkurt svæði, væri baneitrað.
Svo reyndist ekki vera og sambæri-
legur úrgangur er urðaður víðast
hvar í Evrópu. Eigendur verksmiðj-
unnar í dag, Búnaðarbankinn og
Iðnþróunarsjóður, eiga hins vegar í
mildum erfiðleikum með að losa sig
við úrganginn og standa frammi fýr-
ir því að flytja hann úr landi með
ærnum tilkostnaði.
Kjalnesiijgar neita
urðun í Alfsnesinu
„Það liggur fyrir beiðni urn að
urða þetta ryk í Álfsnesi," segir
Jakob Ármannsson, aðstoðar-
maður bankastjóra Búnaðarbank-
ans. „Hollustuvernd gaf leyfi fýrir
að það væri urðað og þá settum við
okkur í samband við Sorpu. En
málið strandar á heilbrigðisnefnd
Kjósarhrepps. Við gætum því
neyðst til að flytja þetta úr landi til
endurvinnslu eða urðunar.“ Jakob
segir að kostnaðurinn vegna sekkj-
unar ryksins sé nálægt einni milljón
en ekki sé ljóst hver geymslukostn-
aðurinn verði. „Svona úrgangur er
urðaður um alla Evrópu enda er
hann ekki talinn eitraður. Við höf-
um einnig kannað þann möguleika
að vinna úr þessu zink á Spáni en
það myndi kosta okkur um fimm
milljónir að flytja rykið þangað.“
„Það er rétt að við samþykktum
að þetta yrði urðað í Álfsnesi en það
var gegn ákveðnum skilyrðum sem
ekki hafa verð uppfyllt," segir Þór
Tómasson hjá Hollustuvernd rík-
isins. Skilyrðin eru þau að ekki
verði útskolun á málmum úr ryk-
inu sem Þór segir að sé aðeins hægt
að tryggja með því að urðunarstað-
urinn sé afmarkaður og tryggt sé að
frárennsli frá heimilissorpi komist
ekki nálægt því. Þetta vilja heima-
menn á Kjalarnesi ekki fallast á.
„Urðunarstaður í Álfsnesi var
aldrei hugsaður fyrir annað en
heimilissorp,“ segir Halldór Run-
ólfsson, framkvæmdastjóri Heil-
brigðiseftirlits Kjósarsvæðis. „Þetta
er iðnaðarúrgangur og Álfsnes er
ekki heppilegur staður fýrir það.“
Halldór svaraði því afdráttarlaust
neitandi þegar hann var spurður
hvort Kjalnesingar vildu alls ekki fá
rykið til sín. Hann segir að vanda-
málið með urðun iðnaðarúrgangs
hér á landi sé sá að hvergi hafi verið
ætlaður staður til þess.
Var ryð en ekki hættu-
legir þungmálmar
Össur Skarphéðinsson, um-
hverfisráðherra, og fleiri málsmet-
andi menn voru stóryrtir vegna
málsins á síðasta ári. I framhaldi af
því skipaði Hollustuvernd svo fyrir
að gengið yrði frá úrganginum eftir
ströngustu reglum um meðferð eit-
urefna og sýni voru send út til Dan-
merkur til að ganga úr skugga um
hvað þarna væri á ferðinni. Getum
var leitt að því að arsenik og kadm-
íum væri í úrganginum, sem eru
stórhættuleg efni. Ekkert arsenik
fannst og kadmíum í minna mæli
en er í líkama manna af náttúruleg-
um orsökum. Niðurstaðan var sú
að um væri að ræða það sem í dag-
legu tali er kallað ryð. Þetta ryð féll
til í síubúnaði við stálbræðsluna
sem nú er ekki í gangi.
Þegar það lá fyrir var búið að
sekkja ryðið í sérstyrkta plastpoka
og svokallaða tonnasekki utan um
þá, þannig að ekkert átti að geta
lekið út. Vegna sýnatöku á svæðinu
nú í október krafðist Hollustu-
vernd þess að sekkirnir yrðu fluttir
á geymslustað. Eigendur verk-
smiðjunnar fengu Furu hf. til að
geyma þá í stórri skemmu í eigu
fýrirtækisins. „Ég get ekki ímyndað
mér að það sé gefið,“ segir Sveinn
Magnússon hjá Furu um geymslu-
kostnaðinn. -SG
Xr að vakti athygli í hádegisfréttum
Ríkisútvarpsins í gær að fyrsta frétt
fjallaði um rúmensku laumufarþeg-
ana í Bakkafossi, en 20 mínútum áð-
ur hafði Bylgjan fjallað ítarlega um
bókhaldssvindlið í kringum Listahá-
tíð Hafnarfjarðar. Fréttastofa RÚV
missti hins vegar alfarið af þvi. Hins
vcgar var fróðlegt að bera saman
fréttir Bylgjunnar og RÚV af laumu-
farþegunum. Hulda Gunnarsdöttir
hjá Bylgjunni ræddi við skipverja þar
sem hann greindi frá því á kjarnyrtan
hátt hvernig í pottinn væri búið.
Meðal annars sagði hann frá því að
Rúmenarnir hefðu vafalaust farið
um borð fyrir misskilning þar sem
skipið er skráð í St. Johns á Antigua í
Karíbahafi, en þau hafi sennilegast
haldið að Bakkafoss væri frá St.
Johns á Nýfundnalandi í Kanada.
Frétt RÚV var með nokkru öðru
sniði. Þar á bæ sá enginn ástæðu til
þess að ræða við þá, sem voru á
staðnum, heldur þótti eðlilegra að
tala bara við aðra ríkisstarfsmenn,
sumsé þá hjá Útlendingaeftirlitinu.
Hugsanlega hefur einhver misskilið
nafn Rikisútvarpsins og haldið að
það væri bara útvarp fýrir ríkisstarfs-
menn um ríkisstarfsmenn. Það
skrýtnasta var þó það, að Hjördís
FiNNBOGADórriR, fréttamaður Ríkis-
útvarpsins, gekk í nákvæmlega sömu
gildru og aumingja Rúmenarnir og
taldi Bakkafoss vera skráðan í Kan-
ada...
Fjámnál eru einkamal
Tölvunefnd hefur tvívegis hafn-
að erindi Jónasar Fr. Jónasson-
ar, lögfræðings Verslunarráðs ís-
lands, þar sem Jónas gerir athuga-
semdir við meðhöndlun og fram-
setningu fjölmiðla á upplýsingum
úr álagningarskrá. Telur hann að
hér sé um brot á lögum um skrán-
ingu og meðferð persónuupplýs-
inga að ræða. Jónas gerir þessar at-
hugasemdir ekki sem lögfræðingur
Verslunarráðs, heldur í eigin nafni.
„Ég er héraðsdómslögmaður og
hef starfað töluvert á sviði skatta-
löggjafarinnar og að málum sem
snúast um friðhelgi einkalífsins.
Nokkrir af mínum umbjóðendum
höfðu samband við mig, væntan-
lega vegna þekkingar minnar á
þessum sviðum,“ sagði Jónas í
samtali við blaðamann MORGUN-
PÓSTSINS. Hann segir það mis-
skilning að hann vilji koma í veg
fyrir að skrárnar séu gerðar opin-
berar, eins og haldið hefur verið
fram í fjölmiðlum. „Ég gerði enga
athugasemd við álagningarskrána
eða framlagningu hennar,“ segir
Jónas, „ég er hins vegar á því að
þessi framlagning gefi fjölmiðlum
og öðrum ekki sjálfkrafa heimild
til þess að bera saman fyrri skrár,
túlka þær upplýsingar sem fram
koma í þeim eins og þeim sýnist og
setja síðan fram með þeim hætti
sem tíðkast hefur.“ Segir hann fjár-
mál einstakra aðila flokkast undir
einkamálefni, þar sem miklar kröf-
ur um þagnarvernd og friðhelgi
séu gerðar. „Það sem er athugavert
er fyrst og fremst hvernig fjölmiðl-
ar vinna úr og setja fram þessar
upplýsingar. Álagningarskrá getur
aldrei gefið óyggjandi upplýsingar
um fjármál einstaklinga. Bæði get-
ur álagningin verið röng í einstök-
um tilfellum, og eins segir hún
aldrei alla söguna. Það er því vill-
andi og hreinlega rangt að miða
eingöngu við þær tölur sem þar
koma fram, þegar fjölmiðlar taka
sig til og reikna út tekjur manna.“
En er það á verksviði Tölvunefnd-
ar að ákveða hvað þriðji aðili gerir
við opinberar upplýsingar?
„Ég tel að svo sé,“ segir Jónas.
„Tölvunefnd hefur hins vegar í
raun aðeins fjallað um framlagn-
ingu álagningarskrárinnar sem
slíkrar, og telur að það sé hið eina
sem málið snýst um, en ekki það
sem gerist eftir það. Þessu er ég
ósammála, á þeim forsendum að
fjármál eru einkamál, og meðferð
þessara upplýsinga því innan verk-
sviðs nefndarinnar.“ Jónas kvaðst
vera að undirbúa frekari aðgerðir í
málinu, en vildi ekki tjá sig nánar
urn hvaða aðgerðir væri að ræða.
„Það kemur bara í ljós. Ég er að
skoða þetta mál núna og vinna upp
mínar athugasemdir við störf
Haraldur Ólafsson hjá Furu hf. við pokana umdeildu með rykinu sem haldið var fram að væri baneitrað en reyndist ekki vera það. Búnaðarbank-
inn og Iðnþróunarsjóður gætu þurft að greiða fimm milljónir fyrir að flytja það úr landi til urðunar þar sem enginn vill taka við því hér á landi.
Jónas Fr. Jónsson Vill að
Tölvunefnd banni fjölmiðlum að
reikna og blása út tekjur manna
út frá upplýsingum í álagningar-
skrá.
Tölvunefndar meðal annars,“
sagði Jónas að lokum. -æöj