Helgarpósturinn - 13.03.1997, Blaðsíða 7

FlMIVmJDAGUR 13. MARS1997
7
Hjónin Eva Þorkelsdóttir
og Steinn Þór Jónsson
lentu T klóm byggingar-
nefndar Reykjavíkur þegar
þau hugðust klæða hús-
eignina við Skipholt 7 með
steindum plötum. Nefndin
krafðist þess að hjónin
notuðu sléttar plötur en
formaður byggingarnefnd-
ar og forstjóri Gluggasmiðj-
unnar, Gunnar L. Gissur-
arson, flytur inn slétta
veggklæðningu. Hörð af-
staða byggingarnefndar til
hjónanna er byggð á hug-
lægum sjónarmiðum.
Gagnvart stórfyrirtækjum
sér nefndin í gegnum fing-
ur sér þó að almanna-
hagsmunir séu í húfi.
tillansamir vom varla komnir upp við
kipholt 7 þegar byggingarfulltrúinn í
eykjavík krafðist þess að framkvæmdir
ðu stöðvaðar strax. Þrátt fyrir að nær
I húsalengjan sé með steindri áférð
afðist byggingarnefnd sléttrar klæðn-
gar á útveggina. Fagurfræðilegur
nekkur byggingamefndar og flárhags-
gir hagsmunir formanns nefndarinnar
ra saman. Hjónin Steinn Þór og Eva
erðu afgreiðslu byggingamefndar.
spurði hvers vegna hann
samþykkti ekki steinda
klæðningu og svaraði
formaður byggingar-
nefndar því til að sér
fyndist steind klæðning
ljót.
Smásmuguleg vinnu-
brögð byggingarnefndar
stinga í stúf við þjónust-
una sem stórfyrirtæki fá.
í síðasta tölublaði HP er
greint frá samþykkt
byggingarnefndar á
byggingarleyfi til Istaks
þrátt fyrir að fyrirhugað
fjölbýlishús við Sóltún
30 standist ekki opinber-
ar kröfur um hljóðvist.
Nefndinni var í lófa lagið
að krefja ístak um frekari
upplýsingar og fresta af-
greiðslu umsóknarinnar
á meðan unnið væri að
því að tryggja hljóðvist í
fjölbýlishúsinu. Það var
ekki gert.
Gluggasmiðjan, fjöl-
skyldufyrirtæki for-
manns byggingarnefnd-
arinnar, flytur inn slétta
klæðningu^ en ekki
steinda. í auglýsing-
apésa frá Gluggasmiðj-
unni er sagt að fyrirtæk-
ið taki að sér að útvega
slétta álklæðningu fyrir
útveggi. ■ Evu og Steini
Þór fannst það skjóta
skökku við að Gunnar L.
Gissurarson tæki þátt í
afgreiðslu málsins.
Gunnar Borgarsson arki-
tekt tók undir sjónarmið
þeirra og skrifaði álit þar
sem sagði að óeðlilegt
væri að aðili sem flytur
inn og selur byggingar-
efni sæti í byggingar-
nefnd.
- Okkur fannst þessi
vinnubrögð minna á maf-
íuna, segir Eva.
Þau hjónin kærðu af-
greiðslu byggingar-
nefndar og setu Gunnars
L. Gissurarsonar í nefnd-
inni til umhverfisráðu-
nejdisins.
Blekkingar byggingarfull-
trúa
Umhverfisráðuneytið fékk
umsögn frá Skipulagi ríkisins
og byggingarnefnd Reykjavík-
ur. I umsögn Skipulagsins var
talið að byggingarnefnd hefði
heimild til að veita ekki leyfi
Gunnar L. Gissurarson, formaður byggingarnefndar Reykjavíkur og forstjóri
Gluggasmiðjunnar, skarar eld að eigin köku — og hefur til þess umboð frá Reykjavíkuríist-
anum.

1V G-.ý.i,-. l
uTANHÚSKLÆ-ÐNING
fyrir framkvæmdum en það
gagnrýnt að nefndin hefði ekki
þegar í upphafi krafist sléttrar
klæðningar í stað þess að láta
það bíða þangað til í þriðju af-
greiðslu nefndarinnar. Skipu-
lagið tók ekki afstöðu til hæfis
Gunnars L. Gissurarsonar.
í umsögn byggingarnefndar
er vísað til tveggja ákvæða í
byggingarreglugerð, annað
tekur til klæðningar á útveggj-
um og hitt til smekksatriða
eins og lita og áferðar.
Embætti byggingarfulltrúa
var í kúnstugri aðstöðu þegar
kom að vanhæfi formanns
byggingarnefndar. Lögfræðing-
ur umhverfisráðuneytisins, Ey-
vindur G. Gunnarsson, fór
fram á að byggingarfulltrúinn
gæfi umsögn um yfirmann
sinn. Eins og samviskusömum
undirmanni sæmir skrifar
Magnús Sædal Svavarsson
byggingarfulltrúi svohljóðandi
bréf:
„Fyrir 5-6 árum flutti Glugga-
smiðjan hf. inn 2 mm þykkar
álplötur. Hér var ekki um að
ræða klæðningakerfi heldur
einungis plötur og voru þær
seldar Ármannsfelli hf. og not-
aðar til klæðningar á húsunum
Lindargötu 57-61 og 64-66...
Plöturnar voru ekki sérstak-
lega ætlaðar til klæðningar ut-
anhúss og hafa ekki verið seld-
ar öðrum aðilum né notaðar í
öðrum byggingum síðan.
Gluggasmiðjan hf. hætti inn-
flutningi þeirra fyrir nokkrum
árum.“
irýnislaus athugun
ineytisins
Lögfræðingur umhverfis-
ráðuneytisins trúði skýringum
byggingarfulltrúa eins og nýju
neti og gerði ekkert til að sann-
reyna þær. Hefði hann t.d.
hringt í Gluggasmiðjuna, eins
og blaðamaður HP gerði, og
spurt um klæðningu á útveggj-
um myndi starfsfólk svara
honum því til að Gluggasmiðj-
an útvegaði álklæðningu á út-
veegi.
I auglýsingapésa Glugga-
smiðjunnar, sem liggur frammi
í afgreiðslu fyrirtækisins, er ut-
anhússklæðning kynnt og sagt
að meðal þeirra verkefna sem
fyrirtækið hefur tekið að sér á
þessu sviði séu Landsbankinn
í Mjódd og skrifstofuhús Búr-
fellsvirkjunar, auk íbúða aldr-
aða við Lindargötu sem getið
er um í bréfi byggingarfulltrúa.
Byggingarfulltrúinn og
Gunnar L. Gissurarson láta að
því liggja í bréf-
inu að Glugga-
smiðjan hafi
ekki síðustu
fimm til sex ár-
in komið ná-
lægt sléttum
utanhúss-
klæðningum.
Vegna þess
hversu slótt-
ugt orðalag
bréfsins er er
ekki hægt að
hanka tví-
menningana á beinum lygum.
Þótt Gluggasmiðjan hafi „hætt
innflutningi" fyrir „nokkrum
árum“ er fyrirtækið ennþá
boðið og búið að útvega utan-
hússklæðningu með því að
panta hana erlendis frá. Aug-
lýsingapési Gluggasmiðjunnar
staðfestir einnig að fyrirtækið
hefur selt utanhússklæðningu
á fleiri hús en þau við Lindar-
götu sem getið er í bréfinu.
Niðurstaða lögfræðingsins
er eins og til var sáð.
„Að framan er gerð grein fyr-
ir því að fyrirtæki það, sem for-
maður byggingarnefndar er í
fyrirsvari fyrir, flytur ekki inn
klæðningu sem heppileg getur
talist fyrir kæranda að klæða
hús sitt með. Verður því ekki
Ír, A 'tfam O •-.v.iW-S iv>-'
i 'H&QSI* «má Wpfe&WK;;
V tiiSfe 4& fít tótf
ÍV 11 \!,’ i I Lt,’rV >?’ VA
■..tf ái «V,. WirViiiiifu rr á.VVl SJ ii
1 ivV trMnemfo WAv t tSm
ým «ftia% $■■
,{ ? ;ii»r, W'^VtÍA VW'tV Wwió,
jr ■jtym ixsm & «4 tódtósj?
■ •, i.v'.ii: i 'tj'? Shv. itV ii jwM iwyjvi,
feW a’oViíás* rWftsiS
Auglýsingapési frá Gluggasmiðjunni afhjúpar blekk-
ingar byggingarfulltrúans í Reykjavík, sem reyndi að
draga flöður yfir þá staðreynd að fyrirtæki formanns
byggingarnefndar selur klæðningu sömu tegundar og
byggingamefnd krafðist að yrði sett á Skipholt 7. Um-
hverfisráðuneytið lét blekkjast og úrskurðaði for-
manninn hæfan.
sögn Gunnars Borgarssonar,
arkitekts að breytingunum,
verður Skipholt 7 klætt sléttri
plastklæðningu. Húsið mun
ekki falla vel að umhverfi sínu
þar eð flest húsin við götuna
eru með steindri áferð.
- Ég er mjög ósáttur við af-
greiðslu byggingarnefndar.
Spurningin um það hvort slétt
eða steind klæðning á að vera
á Skipholti 7 er fagurfræðileg.
Ég sé ekki að byggingarnefnd
hafi faglegar forsendur til að
ákvarða um smekksatriði, seg-
ir Gunnar.
Eins og nærri má geta höfðu
hjónin ekki mikinn áhuga á að
versla við Gluggasmiðjuna.
Þau pöntuðu klæðningu hjá
Húsasmiðjunni. -pv
talið, eins og atvikum er háttað
í þessu máli, að Gluggasmiðjan
hf. hafi haft hagsmuna að gæta
við ákvörðum byggingarnefnd-
ar Reykjavíkur í máli kæranda.
Samkvæmt þessu verður ekki
á það fallist með kæranda að
formaður byggingarnefndar
hafi verið vanhæfur til þess að
fjalla um umsókn um leyfi til
að klæða húseignina að Skip-
holti með steindum plötum.“
Slétt plastklæðning í húsa-
lengju með steindri áferð
Eftir úrskurð lögfræðings
umhverfisráðuneytis var ekki
um annað að ræða fyrir þau
Evu og Stein Þór en að klæða
húsið sléttri klæðningu. Að
Kína ekki lengur „öruggt svæði“
Rússneska útgerðarfélagið UTRF er
gríðarlega skuldsett fyrirtæki. Frum-
ástæða þess að UTRF fékk íslendinga í
lið með sér var einfaldlega sú að fyrir-
tækið hafði ekkert rekstrarfé. Allir pen-
ingar sem inn komu fóru í skuldahítina
og ekkert varð eftir til að kaupa olíu og
veiðarfæri á skipin, greiða starfsfólki
laun eða sjá fyrir nauðsynlegum viðgerð-
um og viðhaldi.
Skip félagsins mega heldur ekki koma
til hafnar neins staðar nema í Rússlandi
af þeirri einföldu ástæðu að í öllum öðr-
um löndum eru þau tafarlaust gerð upp-
tæk og seld upp í skuldir UTRF. Kína var
þó talið „öruggt svæði“ og þangað voru
tveir nýir frystitogarar sendir í slipp í
haust. Ekki tókst þó betur til en svo að
erlendir lánardrottnar UTRF, sem höfðu
veð í skipunum, komust á snoðir um
þetta og fengu skipin kyrrsett og síðan
seld.
Samningar íslenskra sjávarafurða og
UTRF ganga í meginatriðum út á það að
ÍS leggur til fjármagn til að kosta rekstur
útgerðarinnar og sér um sölu aflans en
fær á móti ákveðinn hluta af söluand-
virðinu. Tii að tryggja að peningarnir fari
í rekstur og fiskur náist úr sjó þarf ÍS að
hafa allfjölmennan hóp starfsfólks á
Kamtsjatka, bæði í landi og einnig um
borð í fiskveiðiflotanum.
Það eru einnig starfsmenn ÍS sem sjá
um markaðsmálin. IS selur afurðirnar og
afhendir síðan UTRF að lokum sinn hluta
andvirðisins. Reksturinn er þannig al-
gjörlega í höndum íslenskra sjávarafurða
og UTRF hefur einungis hluta andvirðis-
ins til að greiða upp í gamlar skuldir.
Annað meginatriði í samstarfi þessara
fyrirtækja er að sjálfsögðu sú þekking
sem íslendingarnir hafa upp á að bjóða
og jók strax á fyrsta ári verulega við
verðmæti aflans.
Frystitogararnir tveir langbestu
skipin
Þvert gegn því sem látið var í veðri
vaka í fréttum hér heima var það veru-
legt áfall fyrir íslenskar sjávarafurðir
þegar frystitogararnir tveir voru gerðir
upptækir í Kína. Þetta voru nýjustu og
langbestu skip rússneska fyrirtækisins,
smíðuð í Noregi fyrir tæpum áratug, en
höfðu að vísu aldrei verið greidd, nema
þá að litlum hluta. Það mun þó ekki hafa
verið norska skipasmíðastöðin sem átti
harma að hefna gagnvart UTRF, heldur
fjárfestar sem lánuðu UTRF til kaupanna,
gegn veði í skipunum.
Þekking, reynsla og hugvit sem íslend-
ingarnir hafa lagt rússnesku útgerðinni
til hafa að sögn gagnast mjög vel til að
auka aflaverðmæti rússnesku skipanna,
en frystitogararnir tveir sem boðnir voru
upp í Kína gáfu þó langmesta möguleika í
því sambandi. Afli var unninn um borð
og frystur í flökum. Rússarnir munu ekki
hafa haft yfir að ráða nægri þekkingu til
að gera sér virkilegan mat úr möguleik-
um þessara skipa, en forsvarsmenn ÍS
sáu fyrir sér möguleika á gríðarlegri
verðmætaaukningu aflans með réttri nýt-
ingu þessara togara.
Það er til marks um þetta að þegar
samningar IS og UTRF voru endurnýjaðir
í nóvember í haust gilti aðalsamningur-
inn til tveggja ára en um þessa tvo frysti-
togara mun hafa verið samið til þriggja
ára. Þriggja ára samningurinn reyndist
þó skammgóður vermir eftir að sú
áhætta var tekin að senda togarana í
slipp til Kína. Þeir áttu aldrei afturkvæmt
úr þeirri för.
Benedikt Sveinsson, forstjóri ís-
lenskra sjávarafurða, vildi ekki tjá sig um
málið þegar HP hafði samband við hann.
einleikari
Efnisskró
FIMMTUDAGINN 13. MARS KL. 20.00
Jerzy Maksymiuk
3
JónNordal: Bjarkamál
Edward Elgar: Inngangur & allegro
James McMillan: Veni, veni Emmanuel
SINFÓNÍUHLJÓMSVEIT ÍSLANDS
Háskólabíói við Hagatorg, sími 562 2255 .J
MIÐASALA Á SKRIFSTOFU HLJÓMSVEITARINNAR OG VIÐ INNGANGINN
Evelyn Clennie