Lesbók Morgunblaðsins - 14.08.1927, Side 8

256
LfiSBÓK MOEGUKBLaDSÖÍS
Konungaskiftin í Rúmeníu.
m
Myndin lijer að ofan er af ]>ví, þá er helstu menn Rúmenu unnu hinum nvja konungi,
drengnum Miehael, trúnaðar og hollustueið. Má á myndinni sjá hinji nýja konung (1), og stendur
móðir hans, Helena prinsessa hjá honum í sörgarbúningi (2). Maðurinn, sem stendur við borðiö
og merktur er með tölunni 3, er Nieholas, næst elsti sonur Ferdinands konungs. 4. er Mirou Ghristea
hofuðbiskup (patriark) og 5. er Budzugan, dómstjóri hæstarjettar.
er að hugsa um að gefa út, og
er að vinna að í sumar í frístund-
unum. Kvæðið er eftir Math.
Langlet og hljóðar svo:
En liten fogel satt. eil gáng
och sjiing i furuskog,
han hade sjungit dagen lang,
men doek ej sjungit nog;
han satte sig i högsta trád
som uti skogen fanns,
ty solen skulle just. gá ned,
han ville se dess glans.
Det fins i skogen mörka snar
der tráden váxta tátt,
och jágarn med sin bössa gár
och sigtar snabbt och rátt;
han gár pá lur, han kryper ned,
han ser sig tyst. omkring.
Han ser át skogens högsta trád —
der gör vál ingewtiiig?
Men liten fogel sjöng sá gladt
i sommerqvállem klar,
lian ville tacka Gud för att
sá fri oeh glad han var;
han sjiing, och drömte ieke om
hur vidt den, sángen ljöd,
tills skyttens sákra kula kom —
och sángeren var död.
Hvi gráter du? nej denne gáng
en tár ej fálles bör,
ty den som dör i sol och sáng
lian lefver, fast han dör!
Att dö en sádan aftonstund
som denna, mild och klar,
med blieken fást pá^solens rund —
aeh! sángarn lycklig var!
Nú hefir hin „sákra kula“ hitt
söngvarann Ara Johnsen, en senni-
lega hefir hann ekki skilið við
þeunau heiin í „sól og söng.“
Mig tekur sárt að heyra um ör-
lög hans, að hann hafi endað æfina
einmana og ef til vill í örbirgð.
En liafi hann oft haft slík áhrif,
og hlýjað mörgum jafnvel og mjer
um hjartaræturnar, í þetta eina
skifti, sem jeg heyi’ði hann syngja,
þá hefir hann vissulega ekki til
einskis lifað.
Og jeg gæti trúað að hann
fengi þær stundirnar endurgoldn-
ar nú, ef til vill með því að hafa
tækifæri til að syngja ,Liten fogel'
og önnur fögur lög og Ijóð í á-
heyrn fjölda himneskra hersveitn
í landinu því, þar sem sólin aldrei
gengur til viðar.
Skrifað í Litlahrauni
við Eyrarbakka 24. júlí 1927.
Guðmunda Nielsen.
ísafoldarprentsmiðja b.f.