Lesbók Morgunblaðsins - 29.04.1951, Blaðsíða 5

LESBOK MORGUNBLAÐSINS
241
stoJtur. Hann liafði t. d. miklar
mætur á Páli lögmanni Vídaiín,
ættföður sínum, en hann var
fimmti maður frá honum. Indriði
Binarsson unni heitt. Ástin var ó-
slftandi þáttur í iífi hans. Fegurð-
in hreif hann og varpaði ljóma á
lif hans allt og lengdi það. Ást
hans var órjúfanlega tengd fegurð
lífsins.
Hann var gæddur næmri fcg-
urðartilfinningu. Það var honum
plága að vera í návist manna, sem
voru sóðalegir, og hann þreifst
ekki þar sem eitthvað ljótt og
ruddalegt bar fyrir augu.
\
----0O0-----
Indriði Einarsson gckk í Góð-
templararegluna tæpu ári eftir það,
að hún fluttist til Reykajvíkur.
Stórstúkan \-ar stofnuð fjórum
mánuðum síðar. Varð I. E. þá rit-
ari hennar og var það sex ór. Það
var mikið verk að koma skipulagi
á starfsemi Reglunnar og snara
lögum og siðbókum á íslensku, og
átti hann mikinn hlut í því verki.
Formaður Reglunnar (stórtempl-
ar) hjer á landi varð hann 1897 og
endurkosinn 1899 og 1907. Þá er
hann tók við formennskunni, voru
1400 manns í Reglunni. Tveim ár-
um síðar voru fjelagar orðnir 2107
i undirstúkum. Ungtemplurum
fjölgaði um 260. Samtals voru
templarar á íslandi orðnir 3967 ár-
ið 1899. Um þetta segir svo i bók-
inni „Bindindishreyfingin á ís-
Iandi“: „Þctta cr mcsta átakið,
som nokkurntíma hefir verið gert
í Reglunni á íslandi á tveimur ár-
um, og það hefði vafalaust enginn
maður, sem þá var í Reglunni, get-
að gert nema Indriði Einarsson.
Hann sótti fundi, talaði, ferðaðist
um landið (olt fótgangandi), skrif-
aði ógleymanleg umburðarbrjef
t g greinar i blcðm, dansaði með
ungu fólki, var stálh&ppinn að s &1 ja
sjer menn til útbreiðslustarfa og
hafði sem hægri hönd besta stór-
ritarann, sem verið hefir í Stór-
stúkunni. Allt þetta gerði hann
mcð fögnuði og af fremdarhug.
Hann gei'ði allt nema sofa. Svefn-
næturnar hans voru ákaflega stutt-
ar, en hann var samt allt af í góðu
skapi, og þess vegna varð Reglan
í landinu, sem hann stjórnaði, líka
í góðu skapi. Hún hló mót komandi
degi. Stórstúkuþingið 1899 var
mikill atburður í Reykjavík. Það
var skipað milli 70 og 80 fulltrú-
um.
Tuttugasta öldin rann úr djúpi
tímans. Reglan var orðin stórveldi
i landinu. Hún hatði þá fest djúp-
ar ractur í öllum landsfjórðungum.
Á Stórstúkuþingi 1901 taldi hún
hart nær 4000 fjelaga. Enn hafði
fjelögum fjölgað. Árið 1903 ljet
I. E. af stórtemplarastörfum, og
töldust fjelagar alls 4416. Stúk-
urnar voru alls 54, og höfðu 50 af
þeim verið stofnaðar í stórtempl-
aratíð Indriða, en 38 lagst niðui'.
Fáir munu eftir leika“.
I. E. var mjög fallinn til út-
breiðslustarfa fyrir Regluna, mik-
ill starísmaður, aðlaðandi, gleði-
maður mikill og átti hægt með að
vekja guðmóð, hvort heldur var í
Á MORGUN eru hundrað ár liðin
frá því að Indriði Einarsson var
borinn í þenna heim. Jeg átti því
láni að fagna að verða honum ná
kur.nusur sk'jmmu eftir 2*3 issr
kom heim fra námi og þótt aldurs-
ræðu eða riti, enda skáld gott.
Hann var formaður Reglunnar aft-
ur árin 1913—1915. Síðar var hann
lengi umboðsmaður Alþjóða-Há-
stúkunnar í Stórstúku íslands og
mætti á bindindisfundum og Há-
stúkuþingum erlendis fyrir is-
lensku Regluna. — Hann sótti allra
manna best fundi í stúku sinni til
æviloka.
----0O0-----
í viðtali við lærða menn notaði
I. E. að 19. aldar sið lærðra manna
mikið af evrópskum orðum, en
menntun hans stóð föstum fótum,
ekki einungis í grisk-rómvcrskri
jörð, heldur og í íslenskri. Stur-
lungu kunni hann allra manna
bcst. Har.n dáðist að góðurn her-
foringjum og andans mönnum fvrr
og nú, að her- og ættaraðli og þó
nicst að andans mikla aðli með öll-
um þjóðum. Fyrir rjettum ög sljett-
um peningaaðli beygði liann aldrei
knje. Fyrir því hafði hann líka
hrcinar hendur til æviloka.
Nafni Indriða Einarsson f.yJgir
alltaf heiðríkja og þægileg tilfinn-
ing. — Um trúariíf hans fæ jeg
ckkert annað sagt cn það, að hann
trúði á algóðan guð og ódauðleika
sálarinnar.
Brynlcifur Tobiasson.
munur væri allmikill urðum við
góðir vinir og hjelst sú vinátta
meðan hann lifði. Vjð ræddum oft
sainan og barst talið þá venjulega
að leikntagerð- Mann var gasn-
kunnugur riturn grísku l&ikrita-
Hann lifði í öðrum
heimi en flestir aðrir
Eítir dr. Alexandor Jóhannesson