Lesbók Morgunblaðsins - 29.04.1951, Blaðsíða 9
LESBÓK MORGUNBL^ÐSINS
245
Ilátt til fjalla eru selin.
unni. .,Það cr ekkt lambið að leika
s.jer við, þegar norðan stormurinn
geisar hjcr í firðinum,” sagði hann
og beygði sig litils háttar um leið
og báturinn skar gegnum nýjan
brotsjó. Ekki var hægt að hræðast
í fylgd með öðrum eins sjómanni.
Hann „tar sin Gud i sinn og setter
livet inn“, kveður Björnstjerne
Björnson.
Fyrsti tími i þriðja hekk.
Jeg hcf fyrsta timann minn í
þriðja bekk. Ncmendurnir biða
þess með óþreyju að kynnast nýja
kennaranum, sem kvað vera fædd-
ur og uppalinn á Islandi. Þeir rísa
vir sætum sinum og heilsa, um leið
og jeg stig inn úr dyrunum.
„Góðan dag, vinir!“ svara jeg
kveðju þeirra, og samstundis hefst
kennslan.
Stundataflan gerir ráð fyrir að
þenna tima sje kennd efnafræði.
Jeg verð þó fyrst að finna bylgju-
lengd þessa lífsgiaða æskuskara,
sem væntir af mjer hjálpar í erfiðu
Mðfangselni:
— Hvað er atöm’’ Liíthvað
cs"’nilír c ~ odeilar.lert. Hn císst
nokkur um að það sje til, þó að
ekki sje það sýnilegt?
Jeg segi gamla indverska sögu.
Nemendurnir sitja hljóðir og liugs-
andi.
Fyrir mörgum öldum var á Aust-
ur-Indlandi drengur, er hjet Sveta-
ketu. Hann var um tvítugt, er þetta
skeði, og var nýkominn heim eftir
að hafa verið langdvölum í skóla.
Hann var mesti skýrleiksdrengur
og allhreykinn aí lærdómi sín-
um.
Faðir hans var kominn á gamals
aldur og hafði ekki annan lærdóm
numið en þann, sem skóli lifs>
reynslunnar veitir. Hann langar til
að kynna sjer hve miklum þroska
sonur hans hefur náð í sínum
skóla:
— Heyr, Svetaketu, hefur þú
numið orðið, sem er ráðning allra
gátna og lausn allra vandamála?
— Ó, nei, svarar Svetaketu hálf
skömmustuiegur. Hann hefur ekki
einu sinni heyrt það.
Þá tekur gamli maðurinn aftur
til máls, hygginn og myndugur:
— Sæktu eina fíkju.
— Já, hjer er hún pabbi, svarar
drengurinn.
— Kljúfðu liana.
— Já, jeg er búinn að því.
— Hvað sjer þú innan í hemíl?
— Jeg sje örsmáa fíkjukjarna.
— Kljúfðu cinn þeirra og athug-
aðu hvað er innan í honum.
— Jeg sjc ekki neitt.
— Ileyr, Svetaketu, segir faðir
hans og brýnir röddina. Þetta, scm
er öllu smærra, svo lítið að aug?ð
nemur það ekki, skiftir þó mestu
máli, er kjarni sjálfrar tilverunn-
14 -a f » A if ccielnni * inn^ »■