Lesbók Morgunblaðsins - 24.08.1952, Blaðsíða 8

412
LESBOK MORGUNBLAÐSINS .
GömuG hús í Reykjavík V.
•
HAFNARSTRÆTI ,22. — Árið 1797 fekk Bjarni Sivertsen riddari útmælda lóð
austur urdir læk, eða á milli þeirra Isachsen og Jacobæusar. Reisti hann þar
samsumars íbúðarhús einiyft og fyrir vestan það vörugeymsiuhús. Bjarni bjó
ckki þarna, heldur hafði hann verslunarstjóra fyrir sig þangað til Sigurður
sonur hans tók við versianinni. Sigurður var kvæntur Guðrúnu systur Helga
biskups Thordersens og bjuggu þau þfrra í húsinu í 50 ár. Eftir fráfall þeirra
ciguaðist tengíladóttir þeirra, Carolins Sivertsen húsið, sctti hæð ofan á það og
hjó þar til æviloka. — Þarna var prcstaskóiinn haldinn um rumiega 20 ára skcið,
cða fram til 1872, en þá afsögðu prcstaefnin að vera þar lengur vegna þess hve
húsakynnin væri slæm. Var skólirn já lluttur i Austurstræti þar sem nú er
Ilaraldarbúð. — Allan þennan tíma var húsið kallað Sivertscnshús. — Seinna
gekk það um alllangt skeið undir nafninu Smjörhús, vegna þess að þar var þá
smjörhúsið Irma. Síðar cignaðist Hat!dór Eiriksson stórkaupmaður húsið. Nú
cru þar vcrsiarir niðri og skrifstofur uppi á lofti. Neðri hæð hússins er nú 155
ára gcmul.
lians hcfði ekki neitt í næststerkasta
lit hans, hjarta. Átti hann að segja
væntanlega tapsögn, eða átti hann að
segja pass? Um það geta verið skiftar
skoðanir.
En nú skulum vér svipast um á
öðru borði. Þar voru sagnir þessar:
S V N A
pass pass 1 T tvöf.
1 H tvöf. pass pass
3 T pass puss 4 T
pass 4 S pass 6 II
Hér eru sagnir með mjög undarlcg-
um hætti og mjög ólikar því scm þaer
voru á hinu borðinu. Fyrst og fremst
cr það undarlegt að N, sem ekki er í
hættu og hcfir mjög sterkan lit, skuli
segja aðcins 1 T. Þar r.æst cr það unc!-
arlegt að S skuii svara með 1 H. Sú
sögn vcitti V tækifæri til þess að gefa
upplýsingar um að hann hefði góðan
hjartalit og sýna að þetta var villisögn.
Um ieið og V tvöfaldaði hjartasögnina,
vissi A upp á hár að þeir lágu saman
í hjarta.
Það var djarft af V að segja 4 S,
en það varð þó til þcss að A sá að
þeim mundi óhætt að fara í hálfsicmvn
í hjarta.
Mcnn munu sjá á sögnunum að hér
cr verið að leita slembilukkunnar, bvi
að cnginn fer eftir spilagildinu hjá sér.
Ef N—S hefði reiknað út spilagildið,
áttu þeir hiklaust að segja alslemm í
tigli. A—V fengu 1380 stig fyrir spilið
(þar með talin 500 fyrir hálfslcmm).
En S—N, sem ekki voru í hættu, tör,-
uðu ekki nema 500 á því að segja al-
slemm, og hcfði því í rauninni grælt
880 á því.
★ ★ ★ ★
Steinn og slcggja
Meðan skrcið* var aðalfaeða manna
um allt land, var fiskasteinn til á
hverjum bæ, annað hvort úti á hlaði
eða inni í bæardyrum. Á honum var
fisku'rinn barinn. Til þess voru hafðar
sleggjur úr járni, tvískallaðar, en
stundum hnöttóttur steinn með gati á
klöppuðu, sem skafti var stungið í. —
Miklu betri þótti fiskur barinn mcð
steinsleggju. Frá þessu er runninn tals-
hátturinn, að vera eins cg milli steins
og sleggju.
Ilundatíagar
Ilundadögunum lauk í gær, 23. ágúst.
Ilafa þeir verið óvenju sólrikir iiér
sunnan lands nema seinustu dagana.
Er það gömul trú, að alltaf skifti um
vcðráttu þegar hundadagar enda. Ann-
ars er það líka gömul trú, að veðurfar
á liaustin fari cftir vcðurfari á Bartó-
lómeusmessu, en hún cr í dag.
Á ísjaka til Vestmannacyja
Árið 1695 komu 8 menn skozldr af
ísjaka í lar.d í Vestmannaeyjum. Þeir
höfðu ætlað að sigla til Veslurindia-
lands og verið teknir af frönskum und-
ir Englandi, ræntir öllu góssi og flettir
nálega öllum fötum; höfðu Franskir
síðan siglt með þá norður í höf, uns
þeir sáu ísinn og látið þá þar upp á;
rak þá svo á honum 4 dægur, áður þeir
komu að Vestmannaeyjum. Voru þeir
strax fluttir á meginland, fóru svo með
fylgd suður og vistuðust um Nesin, sinn
á hverjum bæ til þess skip komu. Tóku
Danskir þá við þeim og létu þá sigla
með sér um sumarið. (Vallaannáll).
Urn hafisinn þctta ár cr það að segja,
að hann kom fyrir norðan á jólum,
barst svo austur fyrir land og vestur
með suðurströndinni. Var hann á ein-
mánuði framundan Eyrarbakka og Þor-
lákshöfn, svo að þar varð ekki á sjó
komist. Færðist hann svo vestur- fyrir
Reykjanes og 19. apríl rak hann inn
fyrir Garðskaga og fyllti allan Faxa-
flóa og þrengdi sér inn á hverja vík
og vog allt upp í Borgarfjörð. Var hann
hér í flóanum fram yfir vertíðarlok.