Lesbók Morgunblaðsins - 07.06.1953, Blaðsíða 4
LESBÓK MORCUNRLAÐSTNS
34fi
«
Útskorni veggskápurinn hans Bólu-H.iálmars
verðar; voru þær seldar þeim
Vidalínshjónum úr Þingeyra-
kirkju um síðustu aldamót. Ekki
verður neitt sagt með vissu um
aldur þeirra eða uppruna, en þær
bera með sér, að þær séu allar
gerðar af sama manni eða í sama
verkstæði. Séu þær bornar saman
við þær myndir í þjms. sem
örugglega eru taldar vera frá mið-
öldum, eða frá því fyrir siðaskipt-
in, sést, að búningar og stellingar
eru svo svipaðar, að ekki virðist
fráleitt að telja þær frá sama
tímabili, eða í síðasta lagi frá því
um 'T-fvOfL og- gætu þær því verið
frá ofanverðu klausturstímabilinu
á Þingeyrum, þó um það verði auð-
vitað ekkert fullyrt að svo stöddu.
Sennilega hafa líkönin öll verið
í altarisbrík. Þau eru verklega og
vel gerð og bera vott um að æfður
listamaður hafi verið að verki, hef-
ur hvert um sig sín persónulegu
einkenni og svipmót, sést þetta
allt greinilega , þó þau nú séu
nokkuð skemmd og hafi verið rú-
in sínum upprunalega glæsileik í
litum. Nú eru þau aðeins svart-
brún að lit og gljákvoðuborin.
Kaleikar eru hér allmargir og
flestir mjög góðir; merkastur
þeirra er kaleikur með gotnesku
lagi frá 1489, úr Grundarkirkju í
Eyjafirði; hann er greyptur perl-
um og dýrum steinum og á stétt-
ina eru grafnar mvndir úr píslar-
sögunni. Er þetta óefað annar feg-
ursti og merkilegasti kaleikur, sem
hér er til. hinn er „kaleikurinn
góði“, úr Skálholtskirkju (til sýnis
í Kirkjudeild Þjms>). Sagt or, að
kaleikur þessi sé giöf lrá sjálfurn
páfanum til Gfundarkirkju.
Ekki má ganga fram hjá oblátu-
dósum úr Bessastaðakirkju með
áletruninni „Tillagt Bessastada-
kyrkiu af Amtmanne Olafe Step-
henssyne og Fru Sigride Magnus-
döttur Fyrer legstad þeirrra For-
eldra saluga Amtmanns Magnusar
Gislasonar og Frur Þörunnar Gud-
mundsdöttur samt þeirra tveggia
dætra Ao 1747“. Dósirnar eru
smíðaðar af íslenzkum gullsmíða-
meistara í Kaupmannahöfn, Sig-
urði Þorsteinssyni.
Undir loftinu hanga þrír fallegir
ljóshjálmar úr kopar, og einnig eru
þarna nokkrir ágætir altarisstjak-
ar, merkastir þeirra eru tveir stjak-
ar úr Bræðratungukirkju, eru þeir
sérlega fallegir og sennilega ein-
hverjir þeir stærstu, sem sézt hafa
í kirkjum hér á landi. — Skírnar-
föt eru þarna og allmörg, af dönsk-
um og þýzkum uppruna og sum
með áletrunum á þýzku, ekki er
vitað hvaðan þau eru nema eitt,
sem er frá Laugarbrekku á Snæ-
fellsnesi, er það með þessari áletr-
un: „GIVET LAGEBRECKE
KIRCHE: AF SHAL STADTZ-
HAUPTEMAND MATTHIAS
PEDERSENS ENCKEFRUE, ELSE
CHRISTENSDAATTER LUND.“
Af veraldlegum gripum ber að
nefna útskorinn veggskáp eftir
Bólu-Hjálmar, sem sýnir, að hann
hefur alls ekki ýkt um hagleik
sinn í vísunum, þar sem hann telur
upp íþróttir sínar. Framan á hurð-
inni er mynd af Syndafallinu, yfir