Lesbók Morgunblaðsins - 07.06.1953, Blaðsíða 8
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
UK SPANARFOK
HÁBORGIN granada
SPANSKUR málsháttur scgir: „Sá,
sem ekki hefur scð Granada, hcfur
ekkert séð“. Og vist er um það, að
sá sem einu sinni heiur séð þá
borg, gleymir henni ekki attur.
Granada stendur hátt uppi í fjöll-
um, 676 metra yfir sjávarflöt, eða
nokkru hærra en þótt hún væri
reist á hátindi Víiillclls. En borgin
stcndur þó í dal og takmarkast að
sunnan af ánni Genil, en að austan
af tveimur háum hæðum, er gnæfa
yfir borgina. Hcitir önnur Cerro del
Sol og á henni stendur Alhambra-
höllin, en hin heitir Albaicin og þar
eru bygg^ir Zigaunanna. Milli þcss
-ara tveggja hæða rennur áin
Darro og fellur um miðja borgina.
Hennar vexður þó iítið vart, því að
á löngum kafla cr hún nú látin
renna neðanjarðar.
Vér komum til Granada í myrkri
og vegna þess, að vér áttum ekki
að dveljast þar nema stutt, voru
allir snemma á fótum næsta morg-
un, því að menn langaði til þess að
sjá sem mest af þessari nafntoguðu
borg. Dreifðist fcrðafólkið þá víða
og vorum vér 6 eða 7 saman í hóp.
Og sem vér nú göngum um göt-
urnar og viráum fyrir oss allt
nýstárlegt, sem fyrir augu bar,
lieyrum vér hávaða mikinn, hróp
og köll svo að undir tók i hæðunum
um kring. Vissum vér ckki hverju
þctta sætti og heldum að eitthvað
mikið væri um að vera. Gengum
vér því á hljóðið og komum að lok-
um í þröngva götu. Þaðan komu
ohljóðin. Þarna var markaður og
raest. -jfcg’ar sölukeílinga, sem
Granada. Vfir bæinn gnæfir Alhambra en í baksýn ber Sierra Nevada fjöll-
in fannþakin við bláan bimin.
lirópuðu hver sem hærra gat, þvi
að hver vildi yfirgnæfa aðra. Er
það sá háværasti samsöngur, sem
ég hef heyrt, verri en í nokkru
fuglabjargi.
Einhver tók upp myndavél og þá
sljákkaði óðar í kerlingunum, þær
i'óru aö brosa og setja sig í stelljng-
ar og þótti sýnilega mjög gaman
að því að láta taka mynd af sér.
Svo réðist cinn i hópinn og tók eina
kerlinguna við hönd sér til þcss að
sýna þeitn hvernig þær ætti að sitja
fyrir. Þetta þótti hinum svo fyndið,
að sjá útlending standa þar með
eina þeirra undir armi að öll versl-
un var í einu vetfangi gleymd,
hrópin hættu, kerlingarnar yfir-
gáfu trog sín og þyrptust þarna að
skellihlæjandi. Er óvíst að nokkur
þeirra háfi notið jaíu góðrar
skemmtUöáí a ■&evi Og þfcgar
myndin var tekin.kvað við glymj-
andi hlátur um alla götuna og
kerlingarnar þyrptust saman með •
miklu handapati til þess að masa
um þetta merkilega ævintýr. —
Þannig er léttlyndi fólksins, að það
getur gert sér allt að gamni. Og
það var ekki fyr en vér vorum
komin góðan spöl út í næstu götu,
að þær byrjuðu aftur að lirópa um
ágæti varnings síns.
Skammt þaðan var klaustur og
kirkja hins heilaga Jóhans le Diaz.
Var oss af tilviljun boðið að koma
þar inn og skoða kirkjuna. Og ann-
að éins skraut og þar var, hafði
enginn af oss augum Jitið né
dreymt um að til væri. Hjá því
bliknaði gullskraUt Versalahaiiar
ög varð eins og kóngulóarvefur hjá
baidýfingú.: Öll lorkjan ce kápell-
urr.ar vlrtust vefa úf útflúruðu