Lesbók Morgunblaðsins - 14.04.1984, Blaðsíða 12

Bærinn Montraux rið austurenda Genfarvatnsins. Þar er rerðlag á hótelum hátt, enda erþetta leikröllur hinna fjáðu, sem
freista gæfunnar í spilarítinu.
AUSTUR MEÐ GENFARVATNI
Við ókum í síðdegisblíðunni út úr Genf og austur með
vatninu. Þarna er völ um tvær leiðir: Hraðbraut og
rólegri veg, sem liggur nær vatninu. Við völdum þá leið.
Þetta er stórt vatn, 70 km á lengd, en 14 km yfrum það
og í nokkrum fjarska blasir við snækrýnt Mont Blanc.
Meðfram vatninu er röð af lúxusvillum, en þær sjást
yfirleitt ekki fyrir þéttum skógi og varðhundarnir sjást
ekki heldur, né vopnaðir varðmenn, sem standa víst allt
um kring svo lítið ber á. En allur er nú varinn góður;
hér búa sumsé bæði frægar stjörnur og ríkar, sem setzt-
ar eru í helgan stein, en einnig og ekki síður allskonar
glæponar með illa fenginn auð — og kóngafólk, sem
hefur orðið að flýja að heiman, en hafði áður komið
einhverju af auði sínum undan til Sviss; þar á meðal
munu vera ættingjar fyrrum franskeisara.
Nei, þeir eru ekki gangandi úti við í blíðunni; allt er
svo vel falið, að ströndin lítur fremur út eins og ónumið
land.
Mestur bær á strönd vatnsins er Lausanne, 45 km frá
Genf og þar voru þeir í marz að reyna að ná sáttum í
Líbanon. JLausanne Schönheit zeigt sich nicht auf den
erstern Blik, sondern
verlangt entdeckt zu
werden," segja þýzku-
mælandi Svissarar og
það mun rétt: Fegurð
Lausanne kemur ekki í
ljós við fyrstu sýn og
maður þarf tíma til að
uppgötva hana. En allir
áttu strax að geta séð,
hve fagurt er niðri við
vatnið, þar sem bæjarbú-
ar og ferðamenn spásséra í kvöldblíðunni. íbúarnir voru
126 þúsund fyrir fáum árum, flestir frönskumælandi.
Við gerðum mjög stuttan stanz á ströndinni við Laus-
sem tveggja manna herbergi með morgunverði kostaði
aðeins 200 franska franka, eða um 700 krónur. Þar var
gott að snæða kvöldverð, en það voru ekki margir á ferli
úti við í Chamonix, en stórkostlegt að sjá Mont Blanc
bera skýrt við næturhimininn, því tunglið var á bak við
tindinn og lýsti upp baksviðið.
I HINNI ALÞJÓÐLEGU GENF
Morgunsólin skein jafn fagurlega á tind Mont Blanc
og á Matterhorn daginn áður, en það var samt svalur
morgunn í Chamonix, enda í rúmlega 1000 metra hæð.
En skyndilega hitnaði þegar sólin náði niður í dalinn og
við fórum í Alþýðubankann og drukkum bjór á indælis
torgi áður en lagt var í’ann til Genfar.
Fyrsta kastið er falleg leið vestur til St. Gervais-les
bains, en úr því er bein og breið hraðbraut allar götur
til Genfar; rúmlega tveggja tíma skikkanlegur akstur
og komið í heimsborgina um hádegi; ekkert vesen á
landamærunum inn í Sviss. Nú var ekki annað en njóta
reykjanna af réttunum, því ferðinni var heitið til Laus-
anne eða lengra inn með Genfarvatni, eða Lac Leman
eins og það heitir raunar í franska hlutanum. Það er
samt eftirminnilegt og ánægjulegt að koma til Genfar,
jafnvel þótt ekki sé hægt að stanza þar nema fáeina
klukkutíma — og ég mæli heils hugar með því.
Eins og fyrri daginn þýðir ekki annað en finna álit-
lega bílageymslu — en áður ókum við um borgina til að
sjá eitthvað meira en blá-miðjuna og lentum í villum
eins og gengur. Um-
ferðin er strembin í
Genf. Ef allar leiðir
liggja til Rómar, þá
liggja þær í gegnum
Genf, segja menn þar.
íbúatalan er að vísu
ekki nema um 160
.þúsund, en talið að
'*iwíannað eins sé þar af
erlendum gestum á hverjum tíma, enda æði oft að ein-
hverskonar „Genfarviðræður" standa yfir, svo og ótelj-
andi ráðstefnur aðrar.
Fallegust er Genf við vatnið og þar tekur gosbrunnur-
inn óðar athyglina; sá hæsti í heimi: 140—150 metra
nær vatnssúlan upp — og þetta gerðu menn árið 1880.
Bara gott hjá þeim.
Eftir að hafa komið bílnum fyrir í neðanjarðarbíla-
geymslu við Rhone, sem fellur þarna með nokkrum
straumþunga út úr vatninu, var farið yfir eina af þeim 8
brúm, sem þar er að hafa og snæddur miðdegisverður á
vatnsbakkanum: Silungur, ugglaust úr vatninu, steiktur
í hvítvíni, logn, sólskin og flugur útá. Ég held að silung-
ur úr Apavatni sé betri. Raunar er þetta á eyju í ánni,
sem kennd er við Rousseau. Hér er niðurbærinn: Rues
Basses, Rive gauche vinstra megin ár og Rive Droite til
hægri. En þessi frægi Genfarandi: „Esprit de Geneve"?
Allstaðar. Skemmtilegast er að virða fyrir sér fólkið;
allra þjóða fólk, nema hvorki sá ég eskimóa né indíána.
Ætli þeir þurfi ekki að sitja ráðstefnur? Og ríkidæmi er
ákaflega augljóst. Það birtist í Benzum og Rollsum og
Bentleyum og frúm hlöðnum af gullkeðjum og gullháls-
menum og gullarmböndum.
Og meðan vorar frúr huga að nýjustu tízkunni í
óskaplega fínni forretningu á Rive gauche, sezt ég niður
ásamt félaga mínum og við horfum á arabakonu, sem er
nú heldur betur komin í kaupstaðinn. Hún hefur skilið
svörtu dulurnar eftir heima, en komin í hnésíðar flau-
els-pokabuxur, silkiblússu við, og var að máta hver Ieð-
urstígvélin á eftir öðrum. Reyndar hefðum við getað
sagt henni strax að þetta gengi ekki: Hún var of lág til
hnésins blessuð konan til að líta út eins og módel-
skvísa. Við hlið hennar var indversk kona í sari og
mátaði hælaháa skó. Og þegar við gengum út, sáum við
bílstjóra á eðalfínum Benz hleypa út bleksvörtum Afr-
íkubúum. Þannig er Genf.
Heimsborgin
Genf er ekki stór,
en fólkið er fjöl-
skrúðugt og gos-
brunnurinn úti í
ratninu setur srip
sinn á staðinn.
Þorp után rið
heiminn: Miirren
stendur í 1600
metra hæð og horf-
ist í augu rið
fjallarisana í Bern-
er Oberland.