Lesbók Morgunblaðsins - 17.04.1993, Blaðsíða 12
Hrútur bað þá ekkl meta munlnn og hleypur á móti þeim
Þeir Laxdselir hlupu nú af hestum sínum og bjuggust nú viö
Svo var Hrútur óður aö
fáir gátu fylgt honum.
Böröust vel hvorir-
tveggja um hríð en
brátt fundu þeir
Laxdælir þaö að þeir
áttu þar eigi viö sinn
maka sem Hrútur var
því aö þá drap hann
tvo menn í einu
aöhlaupi.
Þegar húskarlar Höskulds sjá
þaö, segja þelr.
Gef okkur griö, Hrútur.
Húskarlar Höskulds voru þá allir sárir, þeir
er uppi stóöu, e’n fjórir voru drepnir.
Hrútur fór heim og var
nokkuð sár en förunautar
hans lítt eöa ekki því aö
hann haföi sig mest í
frammi haft. Er þaö
kallaður
Orustudalur síöan þeir
böröust þar. Síðan lét
Hrútur höggva naut-
gripina.
Víst skulu
þlö grlö
k. hafa.
Þaö er sagt frá Höskuldi aö hann kippir mönnum aö sér er
hann spyr rániö og ríður hann heim. Kemur hann heim á
svipuöum tíma og húskarlar hans. Þeir segja sínar feröir ekki
sléttar. Höskuldur veröur viö þetta óöur:
Ég skal sjá tll þess aö
Hrútur takl aldrel aftur af
mér rán eöa manntjón.
Safnar hann mönnum
þann dag allan aö sér.
Gekk nú Jórunn húsfreyja til
tals viö bónda sinn og spyr:
Litla ráðagerö hefi ég
stofnað en gjarnan vildi ég
aö annaö væri oftar aö tala
um en dráp húskarla
minna.
Hvaöa ráöa-
gerö hefur þú í
máli þessu
Höskuldur.
!
t
!
Þessi ætlun er ferleg ef
þú ætlar aö drepa slíkan
mann sem bróöir þinn er.
En sumir menn segja það
ekki undarlegt þótt Hrútur
heföi fyrr þetta fé heimt.
Hefur hann nú sýnt aö
hann telji sig ekki eiga aö
lifa eins og hornungur
vift hv/aft hann á
Hefur hann ekki
fyrr þetta ráö upp
tekið, aö etja kapp
viö þig, fyrr en
hann haföi unnið
sér nokkurs trausts
von af hinum meiri
mönnum. Því aö
mér er sagt aö
farið hafa orðsend-
Höskuldur sefaölst mjög vlö fortölur Jórunnar.
Sonur Ölats leilans. Póröur var mikill hölfiingi, átti Irumkvæfii aö skiptingu landsins I tjóröunga og setningu Ijórfiungsdóma Hann bjó i Hvammi.
Mundi mér slíkir hlutir þykja
ísjáveröir. Mun Þóröi þykja gott
aö veita slíkum - _
hlutum stuðning sinn /Mérþykirþetta\
þegar málefnin eru l sennilegt.
svona brýn. Finnst V ,
þeim Hrúti, skiljanlega raunlegt
aö sitja meö lærri hlut en sonur
þinn Ölafur.
Nú finnst mér jpaö ráölegra að
þú bjóöir Hrúti bróöur þínum
sæmilega því aö þar er fangs
(glímu) von af frekum úlfi.
Vænti ég þess aö Hrútur taki
því vel og líklega af því aö mér
er maðurinn sagöur vitur.
Fara nú menn [ milli þeirra er voru beggja vinir og bera
sættarorö af Höskulds hendi til Hrúts en Hrútur tók því vel,
kvaöst að vfsu vilja semja viö Höskuld, kvaöst það þess
löngu hafa veriö búinn aö þeir semdu sína frændsemi eftir
því sem vera ætti ef Höskuldur vildi honum réttar unna.
Hrútur kvaöst og Höskuldi vilja unna sóma fyrir afbrigöi þau
er hann haföi gert af sinni hendi. Eru nú þessi mál sett og
samiö í milli þeirra bræöra Höskulds og Hrúts. Taka þeir nú
upp frændsemi sína góöa héöan í frá.
Hrútur gætir nú bús síns og gerist mikill maöur fyrir sér.
Hrútur þokaði nú bústaö sínum og bjó þar sem heitir á
Hrútsstööum allt til elli. Hann liföi þrjár konur og átti meö
tveimur þeirra sextán syni og tíu dætur.
..*......
12