Alþýðublaðið - 03.02.1988, Blaðsíða 2

2
Miðvikudagur 3. febrúar 1988
MMBUBtm
Útgefandi: Blað hf.
Framkvæmdastjóri Valdimar Jóhannesson
Ritstjóri: Ingólfur Margeirsson
Fréttastjóri: Kristján Þorvaldsson
Umsjónarmaður
helgarblaðs: Þorlákur Helgason
Blaðamenn: Haukur Holm, Ingibjörg Árnadóttir
og Sigríður Þrúður Stefánsdóttir.
Dreifingarstjóri: Þórdís Þórisdóttir
Setning og umbrot: Filmur og prent, Ármúla 38.
Prentun: Blaöaprent hf., Síöumúla 12.
Áskriftarsíminn er 681866.
Áskriftargjald 600 kr. á mánuði. í lausasölu 50 kr. eintakiö virka daga, 60
kr. um helgar.
AFTENGJUM
SPRENGJUNA
w
Aburðarverksmiðja ríkisins í Gufunesi hefur verið mikið
í fréttum að undanförnu vegna sprengihættunnar sem af
henni stafar. Hefur sérstaklega verið bent á ammoníaks-
geymi verksmiðjunnar í þessu sambandi. Stjórn Áburðar-
verksmiðjunnar hefur nú ákveöið að byggja nýjan tvöfald-
an geymi og jarðvegsþró til geymslu ammoníaks hjá verk-
smiðjunni. Hafa verið gerðar nýjar og nákvæmar áætlanir
um kostnað við úrbæturá geymslu ammoníaks með hlið-
sjón á bréfi frá Jóhönnu Sigurðardóttur félagsmálaráð-
herra.
Ríkisstjórnin og Alþingi eiga að sjálfsögðu að styðja til-
lögurog ákvarðanirstjórnarverksmiðjunnar I þessum efn-
um og stuðla að framkvæmdum við verksmiðjuna sem
geta aukið öryggi starfsmanna og borgarbúa allra. Hins
vegar verður að líta á þessa ákvörðun stjórnar Áburðar-
verksmiðjunnar sem bráðabirgðarlausn, því í náinni fram-
tíð verðurað fjarlægjaverksmiðjunaaf höfuðborgarsvæð-
inu eða leggja starfsemi hennar niður.
Það er aldeilis óskiljanlegt að verksmiðjan skuli hafa
verið starfrækt í áratugi við jaðar höfuðborgarinnar án
athugasemda þótt vitað sé að frá henni stafar bæði
sprengi — og eitrunarhætta. Þetta mál þolir enga bið;
fyrst verður að aftengja þessa Sþrengju við bæjardyrnar
með byggingu nýs ammoníaksgeymis og síðan verður að
fjarlægja bombuna af höfuðborgarsvæðinu í náinni fram-
tíð.
SIÐFRÆÐI LITLU,
GULU HÆNUNNAR
Niðurstöðurí tveimurskoðanakönnunum um fylgi flokk-
anna voru birtar í fyrradag. Þótt ákveðinn munur sé á nið-
urstöðum einstakra talna í þessum tveimur könnunum
eru þó meginlínurnar Ijósar. Kvennalistinn nýtur mikilla
vinsælda meðal kjósenda þessa stundina, A-flokkarnir
eru í lægð, Framsóknarflokkurinn heldur sínum hluta og
sömuleiðis Sjálfstæðisflokkurinn. Borgaraflokkurinn
virðist hins vegar vera á hraðri niöurleið.
Niðurstöður þessara kannana þurfa í sjálfu sér ekki að
koma á óvart nema þá hve lítið bætist við fylgi Alþýðu-
bandalagsins sem ætti samkvæmt öllum kokkabókum að
auka við sig í stjórnarandstöðu og með nýja forystu. Hins
vegar virðist sem fylgjendur stjórnarandstöðunnar flykk-
ist um Kvennalistann einan. Kvennalistinn hefur aldrei
setið I ríkisstjórnum og virðist njóta góðs af því að hafa
ekki þurft að taka óvinsælar ákvarðanir en getað gert út á
óánægjuraddiralmennings. Hvað stjórnarflokkanavarðar
endurspegla niðurstöður skoðanakannana verk þeirra í
ríkisstjórn. Að undanförnu hefur rikisstjórnin beitt sér
fyrir róttækari kerfisbreytingum en nokkurönnur í langan
tíma. Hæst ber umbyltingin á tekjuöflunarkerfi ríkisins
sem skapað hefur tímabundnar óvinsældir. Alþýðuflokk-
urinn hefurstaðið næreinn og berskjaldaðurí þeirri miklu
rimmu meðan Sjálfstæðisflokkur og þó sérstaklega
Framsóknarflokkur hafa staðið hjá. Þar hefur siðfræði
litlu gulu hænunnar gilt að miklu leyti; Hundurinn sagði
ekki ég kötturinn sagði ekki ég.
Mlþýðuflokkurinn þarf þó ekki að kvíða því að verk hans
verði ekki metin að leikslokum, þegar hinir jákvæðu þætt-
ir kerfisbreytingannafaraað skilasér. Og þegar brauðið er
fullbakað, vilja hundurinn og kötturinn eflaust taka þátt í
borðhaldinu eins og I Litlu, gulu hænunni.
ONNUR SJONARMIÐ
Matvöruúrval Kaupfélags Austur-Skaftfellinga er greinilega orðin mikil
ráðgáta í hugum íbúa á Höfn í Hornarfirði.
NORÐURSLOÐ heitir
fréttablað Svarfdælinga sem
Hjörtur E. Þórarinsson bóndi
áTjörn (og stjórnarformaður
KEA) og Jóhann Antonsson á
Dalvík gefa út og eru skráðir
ábyrgðarmenn fyrir. Norður-
slóð er dæmi um gott og
mikið framtak í útgáfumálum
á landsbyggðinni og hefur
ætíð verið útgefendum sín-
um til mikils sóma. Að sjálf-
sögðu birtast leiðarar í
Norðurslóð þar sem marg-
breytileg og forvitnileg sjón-
armið koma fram. í síðasta
tölublaði Norðurslóðar skrifar
leiðarahöfundur Jóhann
Antonsson um breyttar
áherslur í atvinnustefnu á
landsbyggðinni. Anton skrif-
ar.
„í umræðu manna um
byggðastefnu undanfarin ár
hefur átt sér stað ákveðin
breyting frá því talið var
nægjanlegt að tryggja
örugga og mikla atvinnu á
landsbyggðinni, þá myndi
annað svo sem þjónusta
fylgja á eftir, svona nánast af
sjálfu sér, til þeirrar umræðu
sem nú ris hæst, að lands-
byggðin verði sjálf að hafa
meira yfir sínum málum að
segja og að vandi einstakra
byggðarlaga verði ekki leyst-
ur meö skýrslugerð í Reykja-
vík.
Þaö er Ijóst að sú hug-
mynd að næg atvinna nægði
til eðlilegrar byggöafestu hef-
ur beðið skipbrot. Þó svo
næg atvinna sé ein af for-
sendum þess að byggð hald-
ist á ákveðnum svæðum er
nú að renna upp fyrir flestum
að ýmislegt fleira þarf til að
koma.
Undanfarin ár hafa íbúar
landsbyggðarinnar skynjað
æ ríkara valdaleysi sitt og
þær takmarkanir sem þeim
eru settar varðandi að hafa
áhrif á þróun atvinnu og
þjónustu heima fyrir. Ákvarð-
anir sem varða landbúnað og
sjávarútveg eru í vaxandi
mæli teknar syðra og lands-
byggðin njörvuð niður viö
ákvarðanir pólitískt kjörinna
aðila eða hagsmunasamtaka.
Þjónusta við atvinnuvegina
og þróunarstarf er sömuleið-
is víðsfjarri og afleidd störf í
þeim greinum því ekki nema i
litlum mæii á landsbyggð-
inni.“
MATVÖRUÚRVAL kaup
félaga úti á landi er mörgu
borgarbarninu ráðgáta. Við
rákumst á eftirfarandi smá-
grein í blaðinu Eystra-Horni
sem gefið er út á á Höfn i
Hornafirði. Þar er greinar-
höfundur orðinn gjörsamlega
uppgefinn á innkaupastefnu
Kaupfélags Austur-Skaftfell-
inga(KASK):
„Hvemig stendur þá þvi,
að i byrjun nýs árs voru
næstum engar nauðsynjavör-
ur til í matvörudeildum
KASK? Þegar ég tala um
nauösynjavöru þá meina ég
allt það sem þarf til heimilis-
hajds.
í byrjun nýs árs, rifjar mað-
ur yfirleitt upp það helsta
sem gerðist á liðnu ári. Ef ég
rifja upp þjónustu matvöru-
deildar KASK á liðnu ári,
kemur ýmislegt upp í hugann
sem forsvarsmenn, geta síð-
ur en svo verið stoltir af.
Auðvitað komu dagar þar
sem úrvaliö var hreint ótrú-
legt. Svo mikið vægast sagt,
að maður starði tímunum
saman og gat ekki ákveðiö
hvað ætti að hafa í matinn
þann daginn. Sem sagt, ann-
að hvort eða ekki. Ég er
kannski fordekrað borgarbarn
sem er vant þvi að fá þá
matvöru sem ég vil í mat-
vöruverslun.
Ástæðan fyrir þvi að ég
skrifa núna er sú, að þann
5/1 ’88 fór ég aö versla. Það
sem vantaði var það algeng-
asta, þ. e. mjólk, brauð,
álegg, eitthvað í matinn og
svo þurrmjólk, og bréfbleyjur.
Ég fékk ost og fiskflak, ekk-
ert annað. í hvorugri verslun-
inni var til þurrmjólk fyrir
yngri en 4ra mánaða. Bréf-
bleyjur voru ekki heldur til,
ekki sú stærð sem mitt barn
notar.
Þarna fylitist mælirinn al-
veg. í dag þann 15/1 ’88 var
ekki enn komin þurrmjólk.
(Hún fékkst ekki heldur í
Apótekinu.) Ég lét senda mér
þurrmjólk að sunnan sem var
mun ódýrari en hér.
Hvað gerðu þeir foreldrar
sem ekki áttu kost á þvi?
Á árinu 1987 kom það oftar
fyrir en einu sinni að við-
skiptavinum KASK var boðið
upp á mjólk á síðasta sölu-
degi svo og aörar mjólkurvör-
ur.
Rauðvíns- og jurtalegin
lambalæri voru einungis til
frosin, af því að þau voru
komin fram yfir síðasta sölu-
dag. Þetta á einnig við um
aðrar unnar kjötvörur.
Viðskiptavinum var boðið j
upp á gamalt grænmeti og
ávexti. G-vörur frá Mjólkur-
samsölunni sem voru komnar
mánuð fram yfir siðasta sölu-
dag.
Það var oftar en einu sinni
sem litið eða ekkert var til af
brauðum. Hvað þá álegg ofan
á brauðið.
Og nú í byrjun ársins var
ekkert tii af nauðsynjavörum
i matvöruverslunum KASK.
Hvers vegna? Af hverju? Er
stefna innkaupastjóra KASK
einhver önnur en sú, að sjá
fólkinu fyrir fjölbreyttu mat-
vöruúrvali? Hvers vegna láta
sýslubúar, sem flestir eru fé-
lagsmenn KASK, bjóöa sér
annað eins? Það er eitt sem
vist er, að ekki er hægt að
kenna samgöngunum um, því
að veðurfar var með eindæm-
um gott árið 1987.
Megum við eiga von á
sömu þjónustu hjá Kaupfé-
laginu þetta árið? Við þess-
um spurningum vil ég fá ein-
hver svör.
En svona í lokin þá rifjað-
ist upp fyrri mér það sem ég
las í skóla um einokunar-
verslunina á íslandi 1602:
„Skipti nú skjótt um til
hins verra, ef fáir kaupmenn
voru einráðir um verslunina.
Skeyttu þeir lítið fyrirmælum
konungs, fluttu illan og
ónógan varning." (tilv. bls. 55
íslandsaga e/ Jónas Jóns-
son).
Þaö er viö slíkan lestur
sem klippari þáttarins og
önnur borgarbörn hrósa
happi að búa á höfuðborgar-
svæðinu.
— Ég hélt aö þú værir veikur í gær, sagði forstjórinn
viö skrifstofumanninn.
— Já, þaö er rétt, ég var veikur í gær, svaraði skrif-
stofumaðurinn.
— Mér sýndist þú nú ekki mjög veikur á veitinga-
staðnum sem ég sá þig á í gærkvöldi, svaraði forstjór-
inn brúnaþungur.
— Jæja, svaraði skrifstofumaðurinn, þú hefðirátt að
sjá mig eftir lokun!