Tíminn - 19.06.1968, Blaðsíða 8

8
TIMINM
MIÐVIKUDAGUR 19. júní 1968.
TÖNLISTARÁHUGI MIKILL EN
AÐSTÆÐUR ÖFULLNÆGJANDI
Nýlega hittum vi'ð að máli
Steingníim Sigfússon,, tónskáld.
Steingrimur hefur helgað tónlist-
inni mikinn hluta æivi sinnar og
istariflsikrafia. Og þótt hann hafi
eflaust ekfci valið sér þetta ævi-
starf til að safna að sér veraldar-
auði, er auðfundið, þegar rætt er
við Steingrím, að það er mikil
gaefa og lífsfylling áð hafa fengið
að starfa að sínu mesta hugðar-
efni.
Hann er Hrútfirðingur að ætt,
Strandamaður, fæddur að Stóru-
Hlvalsá. Pór ungur að leika á órg-
el og alla tíð síðan hefur hugurinn
verið bundinn tónlistinni. Stein
grímur hefur numið af ýmsum
tónlistarmönnum, þegar tækifæri
hefur gefizt og aflað sér mikillar
sjiálfsmenntunar á sviði hljóm-
listarinnar. Margir þekfcja eflaust
dæguriög hans svo sem Síldar-
valsinn o.fl., en nú er hann horf-
inn frá dægurlagasmíð og semur
alvarlegri verlk. M. a. hafa tón-
verk eftir hann komið út í flokkn-
um Musica Islandica á vegum
Menningarsoóðs.
En tónlistin hefur ekki verið í
askana látin á íslandi til skamms
tíma frekar en margt annað.
Steingrímur er lærður málara
meistari og starfaði lengi sem slífc-
ur og við önnur störf. En jafn-
hiliða var hann organisti á Patreks
firði í 20 ár. Síðar stóð hann um
sfceið fyrir tónlistarskóla í Vest-
mannaeyjum og á RangárvölLum.
Síðan í haust hefur Steingrimur
starf-að hjá Kirkjufcórasambandi
Rætt við Steingrím Sigfússon, tónskáld, sem í vetur hefur
ferðast um landið og leiðbeint og æft söngkóra
íslands, ferðast um landið og leið-
toeint og æft bæði kirkjukóra og
aðra kóra á ýmsum stöðum á
landinu. Við gripum því tæfcifær
ið að spyrja Steingrírm um tón-
Imarllfið úti á landi.
— í vetur var ég á Vestfjörð-
um og dvaldi um 3 vikur á hverj-
um stað, í vor var ég síðan í
Húnavatnssýslu og Strandasýslu
og gat þá aðeins verið skemur á
hverjum einstökum stað. Nú sið-
ast hef ég verið á Rangárvöllum,
en skrepp síðan aftur norður í
Húnavatnssýslu, þar er mifcill á-
hugi rikjandi á að stofna tónlist-
arskóla, sem taki til starfa næsta
vetur.
Alls staðar, sem ég dvaldi, 'var
mikill áhugi. Fólkið kom margt
beint úr vinnu á æfingar. en við
æfðum á hiverju kvöldi og í lok
hvers námskeiðs var haldinn sam
söngur, kirkjukvöld, og þá gafst
almenningi kostur á að hlýða á
kórana. Æfingarnar stóðu í 3—4
tíma og hvár sem ég dvaldi ,ét
fólkið hvorki óveður né miklar
annir hindra sig í að koma og
starfa með af miklum krafti. Þeg-
ar ég var fyrir norðan var kom-
inn sauðburður og allt var fullt
af hafís, en það var sama sagan,
þar og annars staðar, söngurinn
virtist vera kærkomiw upplyfting
Ungur fjölskyldumaður
með löggildingar- og meistararéttindi í pípulögn-
um, óskar að’komast í samband við forráðamann
sveitar eða kaupstaðar, þar sem atvinnumögu-
lei'kar eru sæmilegir með framtíðarbúsetu fyrir
augum. Þeir, sem sjá sínu byggðarlagi hag í þessu
leggi inn upplýsingar til afgr. blaðsins fyrir
26. þ.m. merkt: „Framtíð 100‘(.
í öllum önnum og erfiðieiikum.
— Einn þessara samsöngva bar
upp á minnisverðan dag. þótt
sorglegur væri.
Dvöl minni á Bíldudal lauk
sunnudaginn 18. febrúar. Þá voru
rétt 25 ár liðin frá þvi að Þor-
móður fórst úti fyrir Vestfjörð-
um og með honum piargir af
beztu mönnum staðarins. Ég lék
á orgelið við minningarathöfn-
ina eftir þennan hryggilega at-
tourð og nú 25 árum síðar héldum
við minningarguðsþjónustu um þá
iátnu. Kirkjukórinn söng og ég
lék verk, sem ég samdi í vetur af
þessu tilefni og nefndi Brimsog.
Áhugi er mikill um atlt land
fyrir kórstarfi enda er fátt eða
ekkert jafn þroskandi. Og hvergi
ríkir jafngóður félagsandi og þar
sem komið er saman og sungi’ð.
Hvað kirkj'ukórunum viðvíkur
eru jþeir afar góður skóli fyrir
fólk, sem vill þjálfa röddina og
læra söng. 9áimalögin henta
mannsröddinni betur en flestar
greinar tónlistar og þau veita
góða þjálfun þeim, sem ætla að
leggja stund á hvers konar söng.-
Það er t.d. mjög góður skóli fyr-
ir ungt fólfc, sem vill gerast dæg-
urlagasöngvarar. að syngja í
kirkjukór.
En það er engan veginn nógu
vel búið að tónlistar- og söng-
starfi úti á landi. Það skortir tón
listamenntaða menn, hljóðfæri
og á allan hátt betri aðstöðu til
tónlistalífs.
Ég hygg, að bezta leiðin til
aukinnar tónmenningar úti um
byggðir landsins sé vegur söngs-
ins. Söngröddin er það hljóðfæri,
sem flestir hafa aðgang að, og.
vjð berum flest í sjálfum okkur.
En þetta hljóðfæri krefst þjálf-
unar og leiðbeiningar uim með-
ferð þess. Kirkjukórarnir og allir
kórar geta orðið og eiga að vera
sterkur leiðandi áðili í tónlistar-
iðkun landsmanna.
Til þess að svo megi verða,
þarf fyrst og fremst góða organ-
ista og söngstjóra, sem bæði eru
áhugasamir og færir í sínu starfi.
I « - ' 3®$

■LWdlJIJIil
★ JP-innr6ttingar frá Jónf Péturssyni, húsgagnaframleiSanda — augtýstar I
sjónvarpi. Stilhreinao sfsrkar og val ura viðartegundir og harSplast- Fram-
leíðir einnig fataskápa.
A6 aflokinni viðtækri könnun teljum við, a5 staölaöar hentl ( flestar 2—5
herbergja (búöir. elns og- þær eru byggöar nú. Kerfi okkar er þannig gert, að
oftast má án aukakostnaðar, staðfæra innráttinguna þannig að hún henti. (
allar Ibúðir og hús.
iS
Allt þetta
•k Seljum. staðlaðar eldhús-
innréttingar, það or fram-
leiðum etdhúsinnráttingu og
seljum með öilurn. raftækjum
og vaski. Verð kr. 61 000,00 -
kr. 68.500,00 ogkr. 73 000,00.
Innifalið ( verðlnu er eid-
húsinnrétting, 5 cub/f. (s-
skápur, eldasamstæða með
tveim ofnum, grillofnl og
matic
bakarofni, lofthreinsari
kolfilter, sinld - a -
uppþvottavél og vaskur, enn-
fremur sðluskattur-
T*r Þér getið valið um inn-
lenda framleiðslu á eldhús-
um og erlenda framleiðslú.
(Tielsa sem er stærsti eldhús-
framleiðandi á meginlandi
Evrépu.)
•fc Einnig getum við smiðaí
innréttingar ettir teikningu
og éskum kaupanda.
Þetta er eina tilraunln, að
því er bezt verður vitað tll
að leysa öll ■ vandamál ,hús-
hyggjenda- varðandi eldhúsið.
★ Fyrir 68.500,00, geta
margir boðið yður eldhúsinn-
réttingu, en ekki er kunnugt
Um. að aðrir bjóði yður. eld-
húsinnréttingu, með eldavél-
arsamstæðu, viftu, vaski,
uppþvottavél og (sskáp fyrir-
þatta verð- — Allt innlfalið
meðal annars söluskattur kr.
4.800,00.
SöluumbóS
fyrlr
JP
-Innréttingar.
Umboðs- & heildverzlun
Kirkjuhvoli - Reykjavlk
Símar: 21718, 42137
Steingrímur Sigfússon
A slíkum mönnum er mikill skort
ur og verður ekki úr bætt nema
þeim séu búin viðunandi starfs-
skilyrði og lífsafkoma. En þessi
störif eru afar illa launuð enn.
Orgelin í hinum mörgu en
litlu kirkjum úti um land eru
flest mjög léleg, yfirleitt eru
þetta gömul og illa farin harmon
ium. Þau voru góð á sínum tíma,
en eru nú algjörlega úrelt hljóð-
færi. hvort sem er í kirfcjum e'ða
annars staðar. Það er því mjög
misráðið hjá sumum ráðamöin'n-
um í söngmálum kirkjunnar, þeg-
ar þeir stuðla að þvi og ráðleggja
toeinlínis fákunnandi sóknar-
nefndum úti um land að kaupa
slík hljóðfæri í kirkjurnar, og
mega þær svo sitja uppi með þau
næista mannsaidurinn. Vitanlega
eru pípuorgelin þau hljóðfæri,
sem bezt hæfa kirkjunum, en
þau eru bæði dýr og taka mikið
húsrými. Það er því útilokað að
litlar og fátækar kirkjur afli sér
þeirra. En við lifum á atómöld
og raftæknin er komin á það
stig, að farið er að framleiða raf-
magnsorgel með hljóðvökum
(generators) og hljóðmögnurum
(transitors). sem mynda tón,
furðu lífcan hinum faHega og
kirkjulega tón orgelpdpunnar.
Þessi rransitororgel eru orðin
mjög fullfcomin þau nýjustu með
stórar mixtúruraddir og kúplingu
milli a-llra hljómborða Þessi org-
el taka ekki meira rúm en stór
hanmonium sem fremur ætti að
kalla fótstignar harmonikur, svo
líkur er tónn beirra harmoniku-
tóninum og hvimleitt ískrið og
brakið í fótafjöiunum, sem alltaf
kemur með aldrinum í þessu bless
uð hljóðfiæiri.
En talsverðir tollar eru á hljóð
færum og háir á rafmagnshljóð-
færum. Þá ætti að afnema, að
minnsta kosti hvað snertir skóla,
kirkjur og aðrar menningarstofn
anir.
— Tónlistarkennsla í útvarpi
og sjónvarpi gæti orðið tónlistar-
lífi í landinu til mikils framdrátt-
ar. Þá þyrfti einnig að auka að
mun nótnaútgáfu. Nokfcur útgáfa
fer fram á vegum Menningar-
sjóðs (Musica Islandica), en fá-
um er kunnugt um hana, enda
er hún ekki auglýst og nótumár
ekki til sölu í almennum bóka-
verzlu.num eða öðnim verzlunum.
Með tilkomu tónlistarskóla og
bættum samgöngum út um byggð
ir landsins er vel hægt að hafa
í hverri sýslu eða landshlua áð
minnsta kosti einn færan tónlist-
armann, sem væri forystumaður
í öllum tónlistar- og söngmálum
héraðsins, og sinnj efcki öðrum
störíum en kennslu, söngstjórn
og hljóðfæraleik. Það er mikið af
góðum söngkröftum um allt land
og það er einnig mikið af tón-
elskum börnum. unglingum og
jafnvel fullorðnu fólki, sem þarf
að fá leiðbeiningu i hljóðfæra-
leik. En kennarana vantar, dug-
lega og tæra menn, sem vilja og
geta hafið þennan þátt menning-
arlífs þjóðarinnar á hærra svið.
Til þess að ^líkir menn fáist út
um byggðir landsins, verða ráða-
menn í fjármálum rífcis, bæja og
byggðarlaga að sýma málinu
aufcna velvild og skilning.
SJ.