Alþýðublaðið - 02.06.1989, Blaðsíða 2

2
Föstudagur 2. júní 1989
Útgefandi: Blað hf.
Framkvæmdastjóri: Hákon Hákonarson
Ritstjóri: Ingólfur Margeirsson
Fréttastjóri: Kristján Þorvaldsson
Auglýsingastjóri: Steen Johansson
Dreifingastjóri: Sigurður Jónsson
Setning og umbrot: Filmur og prent, Ármúla 38
Prentun: Blaðaprent hf., Síðumúla 12
Áskriftarslminn er 681866
Áskriftargjald 900 kr. á mánuði innanlands. í lausasölu 50 kr. eintakið.
AFVOPNUNARKAPPHLAUPIÐ
ER HAFIÐ
Lokiö er fundi aöildarríkja Atlantshafsbandalagsins í Brus-
sel. Mikilvægt samkomulag náöist um meginstefnuna í varn-
ar- og öryggismálum og samræmingu á afvopnunarstefnu.
Tillögur Bush Bandaríkjaforseta um verulega fækkun í hefð-
bundnum herafla í Evrópu eru aö mörgu leyti byltingarkennd-
ar varöandi öryggi Evrópu. Gorbatsjov Sovétleiötogi hefur
þegar kynnt áform um einhliöa fækkun í sovéska heraflanum
í Evrópu. Segja má því aö stórveldin tvö hafi hafið afvopnun-
arkapphlaup í Evrópu. Tillögur Bush þýöa aö afvopnunin er
nú tvíhliöa og því meiri forsendur fyrir því aö hún verði að
staðreynd. Vert er aö minna á orö Ingvars Carlssons forsæt-
isráðherra Svía í Alþýðublaöinu fyrir skömmu þar sem hann
fullyrti, aö í fyrsta skipti væru hafnar marktækar viðræöur
um afvopnun í heiminum.
En þaö erekki nóg aö fækka vopnum á meginlandi Evrópu.
Eftir sem áóur standa höfin. íslendingar hafa ásamt Norö-
mönnum sýnt mikilvægt frumkvæöi í aö berjast fyrir afvopn-
un í höfunum. Því miður náöust þessar tillögur ekki á dag-
skrá leiðtogafundar NATO í Brussel. Morgunblaðið hefurfull-
yrt ranglega aö tillögur íslensku sendinefndarinnar um af-
vopnun á og í höfunum hafi verið dregnar til baka.Jón Bald-
vin Hannibalsson utanríkisráöherra neitaói þessari fullyrö-
ingu í viötali viö Alþýðublaðið síöastliðinn miövikudag. Jón
Baldvin sagöi: „Viö höfum falið fastafulltrúum hér aö koma
á framfæri og fylgja eftir stefnumarkandi tillögum um aó
bandalagið hæfi nú þegar undirbúning aö viðræöum og
samningum um afvopnum í og á höfunum og traustvekjandi
aðgerðir þar aö lútandi sem næsta áfanga í afvopnunarmál-
um. „ Utanríkisráöherra undirstrikaði ennfremuraö tillögur
íslands um afvopnunarmál á höfunum væri á undan tíman-
um og ef árangur næst í viðræðum stórveldanna um skamm-
dræg kjarnorkuvopn og hefðbundin, kæmust hugmyndar ís-
lendinga fljótlega á dagskrá.
Frumkvæöi utanríkisráðherra íslands er mjög mikilvægt.
Það er ennfremur sönnun þess aö smáþjóöir geta lagt mikið
aö mörkum í alþjóðamálum og haft afgerandi áhrif á gang
veigamikilla mála eins og afvopnunarmála. Þessa þýöingu
lagði einmitt forsætisráöherra Svíþjóðar mikla áherslu á í
hinu ítarlega viðtali sem Alþýðublaðiö birti nýverið: Smá-
þjóöir hafa miklu hlutverki aö gegna í alþjóöamálum. Jón
Baldvin Hannibalsson utanríkisráðherra sagði viö Alþýðu-
blaöið um hlutverk íslendinga í afvopnunarmálum: „Ég
notaö tækifærið jafnframt (á leiðtogafundi aðildarríkja Atl-
antshafsbandalagsins í Brussel) til aö koma því rækilega til
skila að viö flytjum þessar tillögur af mikilli alvöru."
I hinu mikla afvopnunarkapphlaupi stórveldanna sem nú er
hafið, er geysilega mikilvægt, aö íslendingar skilji þá stöðu
sem upp gæti komið í íslenskri landhelgi og á Norðurhöfum.
Þaö er nauðsynlegt að við höldum árvekni okkar og sættum
okkurekki viö aó verðaáhrifalausirtaflmenn áborði stórveld-
anna þegar stóru heildarsamningarnir um afvopnun hefjast.
Eitt fyrsta skilyrðiö eraö afvopnun á meginlandi Evrópu þýði
ekki stórfellda uppbyggingu kjarnavopna í og á Norðurhöf-
um. Þess vegna er mikilvægt að talsmenn íslands í Atlants-
hafsbandalaginu bindist fastari böndum við önnur aðildar-
lönd Atlantshafsbandalagsins sem sömu hagsmuna hafa að
gæta, eins og til dæmis Noregi.
ÖNNUR SJÓNARMIÐ
EKKI þarf aö rekja raunir
Þjóðviljans. Þær eru allri þjóö-
inni kunnar. í fréttaljósinu hafa
verið ritstjórarnir og einkum
Mörður Árnason og Silja Aðal-
steinsdóttir sem nú eru að hætta
störfum hjá blaðinu.
Kveðjuleiðari (?) Marðar Árna-
sonar birtist í Þjóðviljanum í gær.
Það var nokkuð sérkennileg lesn-
ing með ákveðnum sjónarmiðum
sem við skulum hyggja að.
í fyrsta lagi viðurkennir rit-
stjórinn að blaðið sé ekki óháð
fréttablað. Það er nokkuð stór
játning á þessari miklu fjölmiðla-
öld.
Mörður skrifar:
„Blaöiö hefur á þeim stundum
sannaö aö fjölmiöill getur gert
hvort tveggja í senn, verið annars-
vegar áreiöanlegur scndihoöi og
félagi lesenda sinna og hinsvegar
beitt vopn í átökmn um stjórnmál
og lífsviöhorf. í þessari samtvinn-
an hefur falist lífsgrundvöllnr
Þjóðviljans. Blaöinu liefur aldrei
komið til hugar aö fela sig á bak-
viö „óhæði“ gagnvart aröráni,
óréttlæti og atlöguin aö íslenskri
tilveru.“
MORÐUR sem reyndar hefur
látið að því liggja í fjölmiðlum að
vandi Þjóðviljans sé að hluta til
pólitískur, segir í leiðara sínum að
Þjóðviljinn geti ekki verið hátal-
ari flokksforystu:
„Hitt veröa menn aö gera svo
vel aö koina auga á: þeir tímar eru
Þjúðviljinn
liönir — hafi þeir nokkurntíma
átt sér staö — aö dagblaö geti
haldið trúnaöi viö lesendur sína
og jafnframt veriö einber hátalari
fyrir flokksforystu, hvort sem
liiin er ein eða tvíein, samvirk eöa
margföld.
Viö svoleiöis blaö vill enginn
binda sitt trúss, — hversu glæsileg
sem fortíö þess kann aö vera,
livaöa persónulegar og pólitískar
(ilfinningar sem nafn þess kann
að vekja meö einstaklingum og
kynslóðum.“
Spyrja má hins vegar: Hvers
vegna þessi orð? Hefur flokksfor-
ystan viljað gera Þjóðviljann að
sínu safnaðarriti?
LOKAHRINAN i leið-
ara Marðar er árás á flokkseig-
endafélagið:
„Eigi aö vera liægt aö beita aö
gagni upp í vindinn veröa menn
binsvegar aö ganga í þaö líka aö
breyta pólitiskum aöstæöum viö
útgáfuna, og leysa upp þaö
kompaní sjálfkjörinna rétthafa
sem aftur og aftur gleymir botnin-
um uppí Borgarfiröi, —- meö þeim
afleiðingum aö veruleikinn liótar
nú aö segja endanlcga upp áskrift
sinni aö blaöinu."
Ellaust finnst mörgum það full
einföld skýring, að vandi Þjóð-
viljans verði einungis rakinn til
llokksforystunnar. Hins vegar
fær flokksforystan allar skuldir
Þjóðviljans nú í fangið og hefur
samþykkt að taka á móti þeirri
byrði.
Og þeir sem eiga skuldirnar
eiga líka skuldunautinn.
EINN MEÐ
KAFFINU
Starfsmaöur haföi þann
óvana aö mæta seint til vinnu.
Yfirmanni hans var farið aö leió-
ast þetta og skammaöi starfs-
manninn einn morguninn.
Starfsmaðurinn svaraði: „Já,
þetta geturverið rétt hjá þér. En
aftur á móti fer ég mjög
snemma!"
Mörður og Silja hætta
Arni litr^munn einn rilstjóribjúóviljunsfyrst um sinn. Gtn^iðlil
samninf’u við sturfsfúlk uin nuiurráðningu. Ilel^i GuðinunJssonJorm.
ul^áfustjúrnar: h rainttðurskipulu^ blaðsins og ritstjúrainál ráðust á nwstunni
M«'ióur Viiijm.iiu»;S.íjj AÓ4l- •'.iniuifui Þj lielui li.oii wgul sl.illviiioimuill gltfill lynr auk.i |)).ii..ivliiiia »..f |m
vlrinsdullir grfu rkki kosl j kvjrniduvljiin liluöviiiv tl.iliul |>vi ji) |mii g.clu ckki oiðið við Vulu að |U’ll.i lnii.tlnl vvlði
i iiduiiaðiiu.gu wiii nl.vljurar I’jII Jihivsiiii. vciið ciululljðiiui juiui lilinj luin langt. iig ,ið |ui l..kiiu li.ili .•!
I'juóviljjiiv nu uiii iiijiijAjiiiuIiii *'g vjí lioiiuin jvjiiii Am,i liclg- llvljti (.uðiniiinlvMiii vjgði við I* kisl .iðvkjji.. iivj.u .iðsl.vði
Jugji uöiiiiigjiiiiiii þviru rvun iiijiiii. I.ilið jðgjngj lii viðuðn.i l'joðviljjilli i gxi .ið nu uki við -linu Imh Þj.iðvil|.iiui
ui ul Vilii Brigiiijiin Vv-iöur þvi Vlð vljilslulk j lilsljtun uill viid- lilluhil |).il vv’lli niviluð yiðl llJlll- t'.il sriu Ivvil Iví.ij ji uk
riiinriisijurix ÞjoAviljjnuiulyru uiiaðinngu .ig llalli um skipul..,' j m |uu Mmðui AÍiuv.m ..j;
uiii vmn. Ii.iiiiI l.iln) uð j'jiii;^M8BW^BBpilte^ Aðjislviiisdnllil. rlu 1111 jð
Mördur:Sjálfkjörnirrétthafarmeö botninn uppí Borgarfiröi.
DAGATAL
Fundir á og utan vinnutíma
Forystumenn launþegahreyling-
arinnar hafa hvatt iélaga sína til
að leggja niður vinnu.
Og mæta á fund á Lækjartorgi.
Þetta gerðu menn eins og þeir
gátu við komið.
Þetta er sennilega ný tækni hjá
forystumönnunt launþegahreyf-
ingarinnar. Ég var að velta því fyr-
ir mér hvort ekki væri stórsniðugt
að boða alla fundi svona. Boða
fundina á miðjum vinnutíma.
Fólk hefur þá ástæðu til að segja
við forstjórann eða yfirntanninn:
Sorrý, ég þarf að fara á fund.
Má vera að þetta sé trix hjá Ás-
mundi og Ögmundi að smala.á
fundinn. Fundur á vinnutíma er
miklu betur sóttur en fundur utan
vinnutíma.
Menn vilja fara á fund til að
sýna samstöðu. Og Iosna við
vinnuna.
Þorsteinn og félagar í Sjálfstæð-
isflokknum reyndu sama trix þeg-
ar flokurinn þeirra varð sextugur.
Þeir leigðu Háskólaþíó í miðri
viku á vinnutíma og auglýstu
fund.
Hvað gerðist?
Kom ekki kjaftur. Fyrstu bekk-
irnir voru þéttsetnir forystu-
mönnum og flokksstarfsmönn-
um. Sem reyndar voru í vinnunni.
En þar fyrir aftan glotti tómur
salurinn.
Hvers vegna?
Jú, vegna þess að helstu stuðn-
ingsmenn Sjálfstæðisflokksins
eru ekki launþegar. Stuðnings-
menn Þorsteins eru atvinnurek-
endur. Og atvinnurekendur hafa
engan tíma til að hlaupast úr
vinnunni til að hlusta á einhverjar
hátíðarræður í Háskólabíó í
miðri viku á miðjum vinnudegi.
Þeir þurfa að reka sín fyrirtæki.
Þetta hafði Þorsteinn aldrei
hugsað út i.
Hann hélt að atvinnurekendur
kæmu eins og skot og hann boð-
aði fund. Þorsteinn hefði betur
hvatt atvinnurekendur til að
leggja niður vinnu, draga frá
vinnulaunum starfsmanna og síð-
an mæta í Háskólabíó.
Þá hefði hann kannski fyllt sal-
inn upp að miðju.
Svomáveraaðþaðþurfiaðvera
eitthvað spennandi til að draga
fólk á fjöldasamkomur. Þor-
steinn og félagar duga greinilega
ekki. Davíð og sköfludansinn á
Hótel íslandi dugði heldur ekki.
Ég hugsa að páfinn dugi.
Ég er nokkuð klár á því að hann
fylli Landakotstúnið.
Svo er páfinn líka með boð-
skap.
Þar að auki er það athyglisvert,
að páfinn heldur sínar samkomur
utan vinnutíma. Hann er greini-
iega klár á því, að liann þurfi ekki
að nota nein trix til að fylla sínar
samkomur. Fólk kemur til að sjá
páfann og hlusta á hann og gerir
það örugglega viljugt án þess að
skrópa í vinnu.
Það væri líka dálítið skrýtið ef
talsmaður páfagarðs sendi út svo-
hljóðandi tiikynningu: „Hvetjum
fólk að Ieggja niður vinnu og
koma á útimessu páfa.“ Það bara
gengi ekki.
Asmundur og Ögmundur hvetja
fólk að mæta á útifund til að mót-
mæla aðgerðarleysi stjórnvalda
gegn verðhækkunum. Þeir segja
að ríkið hafi svikið í samningun-
um.
Ólafur Ragnar er ekkert sam-
máia þessu.
Kannski að fjármálaráðherra
vilji að Ásmundur og Ögmundur
leggist á hnén að sið páfans, kyssi
jörðina og biðji upphátt:
Tilkomi þitt ríki.