Alþýðublaðið - 02.06.1989, Blaðsíða 5

Föstudagur 2. júní 1989
5
FÖSTUDAGSSPJALL
Er viðreisnar
„Hvaða viðreisnarkjaftæði er
þetta, pabbi,“ spurði tvítug dóttir
mín þegar pólitísku söguséníin
fylltu dagblöð og fréttatíma með
visku sinni síðastliðið haust.
Þetta var góð spurning. Stór hluti
íslenskra kjósenda í dag man ekk-
ert eftir viðreisn og stærstum
hluta þeirra kemur svoleiðis forn-
aldarþrugl ekkert við. Þeir lesa
bara urn viðreisnarkempurnar
þegar til kemur með hinum fjárls-
ræðishetjunum góðu í sýnisbók
eða söguágripi.
Samt er viðreisnin síðasta við-
miðunin sem þeir taka, þessir sjö
eða átta skriffinnar, sem eru i
fullri vinnu við að móta stjórn-
málaumræðuna frá degi til dags.
Fyrir tuttugu árum voru aðrir
menn og aðrir flokkar. Þá voru
önnur vandamál. Kjósandinn í
dag hvorki kýs né Iifir í neinu sér-
stöku framhaldi af viðreisii, nema
að því leyti að hann er Islendingur
og viðreisnin var á íslandi. Er þá
ekki óskaplegt sambandsleysi að
hugsa og skrifa sífellt urn pólitík í
þessu gatnla fari? Eru þessir póli-
tísku skriffinnar ekki að rugla
okkur í ríminu þegar þeir skrifa
nútíðina með þátíðarbeygingar-
endingum — eins og nýsköpun,
viðreisn og Stefaníu?
Auðvitað hafa þeir ruglað okk-
ur. Það virðist t.d. helst ekki hægt
að mynda stjórn með flokki, sem
ekki er í gamla nafngiftakerfinu.
Það var ekkert nafn til yfir hugs-
anlega stjórn Sjálfstæðisflokks,
Alþýðuflokks og BJ vorið 1983,
enda komst hún ekki á koppinn.
Þegar við lá vorið 1987 að mynd-
uð yrði stjórn Sjálfstæðisflokks,
Alþýðuflokks og Kvennalista, var
reynt að bjarga fyrir horn með því
að skíra hana Kvennaviðreisn. Sú
stjórn varð aldrei til.
Það er óskiljanleg bjartsýni að
ætla sér að finna fornt, samræmt
nafn á stjórn með Júlíusi Sólnes í
sumar.
Á maður þá aldrei að horfa um
öxl? Ekki einu sinni reiður? Jú.
Fyrir utan það að hafa gott póli-
tískt nef, vera í góðu hjónabandi
og kaupa brennivínið sitt fullu
verði, er ekkert eins dýrmætt ein-
Sovésk y firvöld svara utahríkisráðuneytinu:
Sökkni kafbáturinn
búinn vatnskældum
kjarnaofni
Þann 14. apríl sl. fól Jón Baldvin
Hannibalsson, utanríkisráðlierra,
sendilierra íslands í Moskvu aö
krefja sovésk stjórnvöld uni ítarleg-
ar upplýsingar varðandi kafbáts-
slysið við Bjarnarey. Utanríkis-
ráðuneytinu hefur nú borist svo-
hljóðandi svar sovéskra yfirvalda:
„Utanrikisráðuneyti Sovétríkj-
anna vottar Sendiráði íslands virð-
ingu sína og leyfir sér, með tilvísun
í orðsendingu sendiráðsins frá 21.
apríl 1989, þar sem sett er fram
beiðni um nákvæmari upplýsingar
um sovéska kafbátinn, sem sökk á
Norður-Atlantshafi hinn 7. apríl
1989, að tilkynna eftirfarandi.
Kafbáturinn er búinn kjarnaolni
af vatnskældri gerð. Hulstur hans
er þykkveggjað hylki úr rrrjög
styrku stáli, sem álitið er standast
þrýsting sem er miklu meiri en
vatnsþrýstingurinn á því dýpi þar
sem kafbáturinn sökk. Sem
brennsluefni var notað lítið bætt
úraníum 235, en áður en kafbátur-
inn sökk var kjarnaofninn kældur
niður að 40 stigum á Celcius. Frek-
ari varmaskipti munu hljótast af
eðlilegu hringstreymi í umlykjandi
sjónum. í þessu sambandi er útilok-
aður möguleiki á samanbroti
kjarnavirka stykkisins.
Sams konar kjarnaofnar höfðu
verið settir í tvo ameríska og tvo
sovéska kjarnakafbáta, sem skip-
reika urðu. Langvarandi athuganir
á svæðunum, þar sem þeir fórust,
hafa ekki leitt i ljós neina óeðlilega
fyrirburði, sem rekja mætti til
kjarnaofna, sem þar Iiggja á hafs-
botni;
Ástand geislavirknis á svæðinu,
þar sem kafbáturinn fórst, einkenn-
ist af því að aukning fram yfir eðli-
legt geislunarstig hefur engin orðið.
Sovésk skip með allra nýjasta sér-
útbúnaði munu hafa frekara eftirlit
i langan tíma.
Ríkisstjórnarnefndin heldur
áfram að rannsaka orsakir þess, að
kafbáturinn fórst. Einnig eru at-
hugaðir möguleikar á því að ná
honum upp.
Ráðuneytið notar sér þetta tæki-
færi til að votta sendiráðinu að nýju
mikla virðingu sína.
Moskva, 23. inaí 1989.
(stimpill rn).“

\ ■****<
Þorvarður á
Mokka
Þann 1. júní n.k. opnar Þor-
varður Árnason Ijósmynda-
sýningu á Mokka. Myndirnar
á sýningunni eru frá Vestur-
Afríkuríkinu Ghanaen þar
dvaldi Þorvarðurvið kennslu (
eitt ár, á vegum AFS.
Þorvarður Árnason hefur
Þorvarður Árnason sýnir myndir
frá Ghana.
fengist við Ijósmyndun í hart-
nær áratug. Þetta er önnur
einkasýning hans en sú fyrri
var haidin í Djúpinu í júní
1987. Hann hefureinnig feng-
ist nokkuð við almyndun
(holography) og Vídeó.
Sýningin á Mokka stendur
til 23. júnl.
von?
um stjórnmálamanni og að skilja
hið liðna.
En söguna má ekki nota til að
reyna sífellt að endurtaka hana.
Alþýðuflokkurinn lifði í mörg
ár í þrælsótta við viðreisnarsög-
una. Hann þuklaði bænafestina
sína, las upp úr nútímalegustu
stefnuskrá íslenskra stjórnmála
og beið upprisunnar i nýrri við-
reisn. Söguóttinn byrgði honum
liins vegar þá sýn að Sjálfstæðis-
flokkurinn var alls ekki i stakk
búinn til að taka sinn þátt i endur-
reisnarstarfinu.
Á haustdögum 1988 varð Al-
þýðuflokknum ljóst að prinsinn á
hvíta hestinum átti hvorki riki né
álfur.
Sjálfstæðisflokkurinn var
sundraður, agalaus og verklaus.
Þar nteð var draumurinn bú-
inn.
En hver verður þá____________
hin nýja viðreisn?___________
Um hvað ætli 3’ja mánaða son-
ur minn spyrji þegar hann verður
tvitugur? Spyr hann mig um AA-
flokkinn?
„Á rauðu ljósi" var djarfleg til-
raun til að brjóta upp formið. í
ljósi sögu flokkanna tveggja, or-
saka klofningsins og nýrrar unr-
ræðu í varnarmálum var ástæða
til að bera saman bækur.í ljósi yf-
irlýsinga hinnar nýju forystu Al-
þýðubandalagsins var það líka
eðlilegt að leita þess hvort þar færi
nútímalegur jafnaðarmanna-
flokkur, af sama toga og jafnað-
armannaflokkar annarra Evrópu-
landa.
Margir Alþýðuflokksmenn
hugðu gott til glóðarinnar og eiga
samstarf við þá kynslóð lýðræðis-
legrar og frjálslyndrar jafnaðar-
mennsku sem hefur látið að sér
kveða i Al|rýðubandalaginu síðari
árin.
En nú bíður allt það mál á gulu.
Heimavarnarliðið í Alþýðu-
bandalaginu hefur varist fimlega
öllum möguleikum til aó verða
stærri og sterkari. Það hummaði
fram af sér tilraunir til að halda
sameiginlegan l'und Alþýðu-
bandalags- og Alþýðullokksfólks
í Reykjavík í vetur.
Nú síðast hreinsaði flokkseig-
endaliðið út i stjórn Reykjavíkur-
félagsins og á Þjóðviljanum, allt í
sömu vikunni.
Alþýðuflokksmenn verða nú
trúlega margir að viðurkenna
með sjálfum sér að ekki horfi
vænlega með stóru samfylking-
una. Kannski var þetta líka allt
rómantískt rugl. Kannski var það
nefnilega af þrælsótta við söguna
að ímynda sér að þessir .tveir
flokkar gætu nálgast, þótt þeir
væru saman á einhverjum vinstri
kanti og þótt þeir hefðu einhvern
tínia verið eitt.
Það tninnka líkurnar á að tví-
tugur sonur muni spyrja mig af
hverju allir séu að tala um AA-
flokkinn, stóra og sterka. Þá er
bara að finna aðra viðreisn.
ATHYGLI FÉLAGSMANNA
VERZLUNARMANNAFÉLAGS REYKJAVÍKUR
ER VAKIN Á
GILDANDI ÁKVÆÐI KJARASAMNINGS
UM AFGREIÐSLUTÍMA VERSLANA.
Afgreiöslutími.
Heimilt er aö afgreiðslutími smásöluverslana og annarra sölu-
staða sé sem hér segir:
Virka daga skal heimilt að hafa verslanir opnar á mánudögum til
fimmtudaga til kl. 18.30, á föstudögum til kl. 21.00 og á laugar-
dögum til kl. 16.00.
Þó skulu verslanir vera lokaðar á laugardögum mánuðina jání, jálí og ágást, en
á sama tímabili er heimilt að hafa opið til kl 20.00 á fimmtudögum.
Óski verslun að hafa opið umfram dagvinnutima skal haft fullt
samráð um vinnutíma við trúnaðarmann V.R. og starfsfólk í við-
komandi verslun.
Hver starfsmaður hefur rétt á að hafna yfirvinnu og óski starfs-
maður ekki eftir að vinna yfirvinnu skal hann ekki látinn gjalda
þess á neinn hátt.
Óski starfsmaður, að fá yfirvinnu sem hann vinnur greidda með
frium skal svo gert I samráði við vinnuveitanda. Við útreikning á
gildi yfirvinnutíma skal fara eftir ákvæðum I gildandi kjarasamn-
ingi V.R. við vinnuveitendur, sbr. grein 2.1.4.
Þessi ákvæði um lokunartíma gilda á félagssvæði V.R.
Ákvæði þessi um lokunartímabreytaekki eldri reglum um annan
lokunartima sérverslana, svo sem minjagripaverslana, söluturna
og blómaverslana.
VERZLUNARMANNAFELAG
REYKJAVÍKUR