Vísir - 04.11.1978, Blaðsíða 7

visra Laugardagur 4. nóvember 1978
7
gat haft hugann alminlega viö
annaö en börnin sem hurfu.
Á sunnudag fóru hjónin sitt i
hvoru lagi til Naini Tal og
Bazpur, en komu heim um kvöld-
iö vonsvikin,.örmagna, hungruö.
Og á mánudaginn voru þau of
aöframkomin til aö taka sér
nokkuö fyrir hendur — matar-
laus, félaus, hvorugtfór i vinnu ...
Til hvurs var aö vinna?
En nú vikur sögunni á aörar
slóöir:
Gamall maöur, ættstór en
snauöur og farinn aö heilsu og
kröftum, var á mánudaginn aö
lita eftir böfflum úti skógi. Hann
þekkti skóginn, og hann þekkti
dýrin i skóginum. Um sólarlags-
bil var hann aö byrja aö stugga
böfflunum heimleiöis, en þeir
höföu þá veriö þarsem skógurinn
var þéttastur. Þeir lötruöu eftir
götuslóöanum, og meöan ekkert
væri aö óttast og ekkert óvanalegt
bæri fyrir mundu þeir hvorki lita
til hægri né vinstri — þótt raunar
ekkert færi framhjá þeim.
En nú veröur svo aö á sama
blettinum litur hver böffullinn af
öörum andartaksbrot til vinstri
og heldur svo áfram. Þessvegna
var þaö aö þegar hann var sjálfur
kominn á sama staö á götunni fór
hann einnig aö skyggnast innmilli
trjánna. Og i dæld nokkur fet frá
stignum lágu tvö litil börn.
Gamli maöurinn haföi veriö i
þorpinu þega;r kallarinn fór um á
laugardaginn og skýröi frá barns-
hvarfinu, um annaö var naumast
talaö i þorpinu en þaö og hvort
þau heföu hlotiö þau örlög aö
lenda I ræningjaklóm.
Þarna lágu þau þá ... og fimm-
tiu rúpiur I boöi!
En á þessari stundu mundi
gamli maöurinn ekki eftir pen-
ingum. Hann var sjálfur faöir og
afi og þekkti börn, bar skyn á
þetta viökvæma blómstrandi lif.
Hversvegna höföu þau veriö
myrt og skilin eftir einmitt á
þessum staö?
Hann staulaöist niöri dældina
og settist á hækjur til aö sjá hvaö
oröiö heföi þeim aö bana. Ekki
hvarflaöi annaö aö honum en þau
væru bæöi liöiö lik.
Þau voru allsnakin og héldust I
hendur, litlu skinnin.
Og þau drógu andann! Þau
voru ekki látin! Þau voru stein-
sofandi!
Hann snerti þau varlega. Raun-
ar var honum fyrirboöiö aö koma
viö þau þvi hann var háttsettur
brahmlni, en þau stéttlaus. En
hvaöa máli skipti þaö?
Og gamli maöurinn vakti börn-
in, skildi böfflana slna eftir i
skóginum og lagöi af staö meö
þau heim. Hann haföi ekki þrek til
aö bera þau bæöi i einu, en samt
reyndi hann aö hafa þau sitt á
hvorri öxlinni — og staulaöist
áfram meö hvildum. Þaö var orö-
iö dimmt ... og villidýrin komin á
kreik eftir bráö.
Pútali litla kom ekki upp oröi,
hún heföi ekki átt langt eftir. En
Punwa megnaöi aö tjá gamla
manninum aö þau heföu bara
veriö aö leika sér i skóginum og
villst.
Harkwar sat viö kofadyrnar
seint um kvöldiö þegar hann
veitti þvi skyndilega athygli aö
ljós tóku aö birtast hér og hvar
likt og kveikt væri á luktum elleg-
ar eldur tendraöur ... Hópur
manna nálgaöist og bar ljós ...
Fremstur fór gamall maöur meö
þunga byröi.
Og nú heyröi hann oröaskil:
— Harkwar. Börnin!
Hann trúöi varla eigin skilning-
arvitum.
Kúnthi haföi sofnaö saman-
hnipruö I kofahorninu, örmagna
og svipt allri vonarglætu. Hark-
war var aö vekja hana þegar
gamli brahmininn lét börnin niö-
ur fyrir framan kofann.
Viötökunum þarf ekki aö lýsa,
þeim er ekki hægt aö lýsa.
Hjónin gátu litiö sagt og gamli
maöurinn þurfti ekkert aö segja.
Og fimmtiu rúpiurnar komu hon-
um ekkert viö. Hvaö átti hann aö
gera meö svo mikiö fé kominn á
grafarbakkann? Og hverjum datt
i hug aö taka fé fyrir aö leiöbeina
litlum villtum börnum heim úr
dimmum skógi?
Og Harkwar og Kúnthi vildu
ekki taka viö fimmtiu rúpiunum
heldur — hvorki aö gjöf né láni.
Þau höföu heimt börnin sln úr
helju ... og þaö var nóg.
Og nú var hátíö i þorpinu.
Ýmsir komu meö mat og góögæti
og veisla var haldin I kofanum hjá
Kúnthi og Harkwar — þarsem
sorgin og allsleysiö rikti fyrir
nokkrum andartökum.
Pútali var tveggja ára, einsog
áöur er sagt, og Punwa þriggja.
Þau hurfu um miöjan dag á föstu-
degi. 1 þrjá daga og sex klst. voru
þau aö villast i skóginum meöal
grimmustu villidýra jaröarinnar
sem vafalaust sáu þau og
funduafþeim mannaþefinn,... en
létu þau I friöi.
Þegar öllu er á botninn hvolft
eru lög frumskógarins kannski
ekki grimmúölegri en venjur
mannanna.
SJÓN ER SÖGU RÍKARI
ITT Schaub-Lorenz, vestur-þýsku litsjónvarpstækin
eru þekkt fyrir skýra mynd, góða liti og endingu.
Spyrjið þá sem eiga ITT litsjónvarpstæki, þeir eru
okkar besta auglýsing.
GELLIR hefur verið umboðsaðili fyrir vestur-þýsk
ITT tæki í meira en áratug, og hefur reynslu í
meðferð þeirra.
Tæknimenn okkar, sem eru menntaðir hjá
framleiðanda í Vestur-Þýskalandi, sjá um viðgerðar-
og stillingaþjónustu.
Bræðraborgarstíg1-Sími 20080- (Gengið inn frá Vesturgötu)
SVRPU SKRPRR
' MÖMMU SKÁPUR ER
ORÐINN Sl/OVA STÓR-BU '
BC FÉKK LÍKA SKÁP NÚPA ,
Sm VAR SETTUR UPP MEÐ ;
skrCifjárr'i■ minn ek
mj<5r - oc við máluðuh'
ha™R/\UÐAN!
ALvEC EINS OC MéRFIWNSrl
FALLEúT SrSTlR Mi'm KEnn-I
kDI MÉR AÐ RAÐA f SKÁPINN
HÚN RACAR EKKERT HjÓC, VEL í SINnN
SKÁP. Bc RAÐA STUNDUM VEL FYRIR 1
OKKUR BÁBAR ÞAD KEMSTAUTÍ
SKÁPANA, AF ÞYÍAt ÞAÐ ER HEST
AB SETJA ALLAR MLLUrUAR 0C SLAR-
NAR OC SKÚFFURNAR ÞAR 5EM PASSAR
FtRIR FÖTHJ 00 DÓTÍB Pab&i SSOiR
, Ae SYRPU SKAPARNÍR FARI VE.L/YE-B /
Fórirv okkar. oc. vio FÖrum Uka /
<VELME£> FÖrnJ OC DbTlp 0KPAR..J
Hvaða stœrð hentar þér?
SYRPUSKAPAR eru einingaríýmsumstœrðum.
Takið eftir því hvað fœranleiki skápanna og
allra innréttinga þeirra gerir þá hagkvœma fyrir
hvern sem er. Við sendum um land allt.
Vinsamlegast sendiO mér upplýsingar um SYRPU SKÁPANA.
□ □ □ m □□
SkrifiO greinilega.
SYRPU SKÁPAR eru íslensk framleiðsla.
AXEL EYJÓLFSSON
HÚSGAGNAVERSLUN SMIÐJUVEGI 9 KÓPAVOGI SÍMI 43577