Morgunblaðið - 10.01.2001, Page 37
UMRÆÐAN
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 10. JANÚAR 2001 37
janúarm
ánaðarSex ástkonur Picassossegja sögu sína
TALSVERÐ skoð-
anaskipti hafa verið um
hvenær ný öld hefur
göngu sína, trúlega
fæst aldrei nein óyggj-
andi niðurstaða þar
um. Hvað mig sjálfan
snertir tel ég að aldur
minn byrji á 0, eða við
fæðinguna, og því sé
eitt ár liðið af aldri
mínum við eins árs af-
mælið. Því ætti það
ekki einnig að eiga við
um aðrar tímatalning-
ar, þar sem um um ald-
ursgreiningu er að
ræða, ég segi þetta
bara si-svona, að öðru
leyti læt ég mér það í léttu rúmi
liggja hvernær það er talið að öldin
byrji eða endi.
En hvar sem þessi aldahvörf
liggja hefur að undanförnu gengið
alda yfir með að kjósa menn í þetta
og hitt. Oftar en ekki vantar allan
rökstuðning fyrir hvað þessi eða
hinn hafi unnið sér til ágætis fram
yfir meðal-„Jóninn“ til að hljóta
þann titil, sem hann er kosinn fyrir.
Getur „heiðurinn“ þá snúist upp í
andhverfu sína og orðið að skopi og
háði. Ég held það hafi verið 28. des.
sl. í Kastljósþætti Sjónvarpsins sem
forsætisráðherra vor var mættur, og
með nokkurri drýldni taldi hann sig
vel að þeim „heiðri“ kominn að vera
kosinn stjórnmálamaður aldarinnar,
þótt fleiri hefðu komið til greina.
Um svipað leyti og Davíð Oddsson
var kjörinn stjórnmálamaður aldar-
innar (ég held að það miðist við á Ís-
landi) fór fram kosning í Rússlandi
um stjórnmálamenn aldarinnar þar í
landi, þar urðu þeir sigurvegarar,
Lenín og Stalín. Mér finnst vægast
sagt hæpinn heiður að
sitja við hlið þeirra
félaga og það er langt í
frá að mér sé nokkuð
það í huga að ég vilji
setja forsætisráðherra
vorn á bekk með þeim
félögum. Það er svo
annað mál, sem er því
miður, að alla sína
valdatíð í íslenskum
stjórnmálum hefur
Davíð Oddsson og
stjórn hans staðið fyrir
kerfisbundinni skerð-
ingu á kjörum aldraðra
og öryrkja, það er ekki
nóg að hampa því sér
til ágætis að þessir að-
ilar fái fleiri krónur í umslagið, hitt
er staðreynd að hlutfallslega hafa
kjör þessara aðila farið rýrnandi ár
frá ári alla forsætisráðherratíð Dav-
íðs.
Stóri dómur
Ekki þarf að hafa langan formála
að hinum umdeilda dómi Hæstarétt-
ar varðandi öryrkja. Maður er víst
ekki nógu lögfróður til að skilja þann
orðaleik, sem uppi er hafður af hálfu
sjórnvalda. Manni hefur alltaf skilist
að lýðræðið grundvallaðist á þrí-
skiptingunni, samkv. stjórnar-
skránni, þ.e. löggjafar-, fram-
kvæmda- og dómsvaldinu. Það hefur
löngum verið sagt að eftir höfðinu
dansi limirnir. Afstaða stjórnvalda
til umrædds dóms verður varla talin
til stórmannlegra viðbragða eða góð
til eftirbreytni. Hvar væri lýðræðið
statt ef „Pétur eða Páll“ neituðu að
fara eftir uppkveðnum dómum, og
settu þá í einhverjar eftirlitsnefndir?
Væri þá ekki orðið stutt í upplausn í
þjóðfélaginu? Hæstiréttur er okkar
æðsta dómstig, að sjálfsögðu bar að
fara möglunarlaust eftir dómnum.
Það væri svo seinni tíma mál lög-
gjafans að breyta lögunum eftir sín-
um geðþótta. Núverandi stjórnvöld
kunna þar vel til verka, að kroppa
örlítið utan úr framfærslueyri lítil-
magnans. Síðan er það sérkapítuli
með skipan háyfirdómaranefndar-
innar. Varla hefur verið hægt að
velja ótrúverðugri einstaklinga til að
semja óhlutdrægt álit og reglur um
framkvæmd dómsins, og þarf tæp-
ast að færa nein rök að því, svo ljóst
má það vera. Öll þessi meðferð
stjórnvalda einkennist af hroka og
valdbeitingu. Það er stundum erfitt
að kyngja réttlætinu.
Gaman og alvara
Fyrir stuttu las ég grein í Mbl.
eftir Pétur Blöndal alþingismann,
þar sem hann ræddi samtryggingu
fjölskyldunnar. Sá tími er liðinn þeg-
ar framfærsluskylda einstaklinga,
sem aðstoð þurftu sér til framfæris,
hvíldi á ættingjum, nú eða þeir voru
boðnir upp sem sveitarómagar og
fjölskyldum tvístrað, sá tími á von-
andi aldrei eftir að endurtaka sig.
Hitt er að sjálfsögðu ánægjulegt og
hið besta mál þegar fjölskyldur
standa saman og fólk getur stutt
hvert annað, sem áreiðanlega er
mjög ríkjandi meðal okkar Íslend-
inga. En þar er skilsmunur á því og
framfærsluskyldunni. En það sem
mér þótti spaugilegt við greinina var
að þessi sami þingmaður jós úr skál-
um reiði sinnar ekki fyrir löngu, yfir
þá sem ekki geta séð fyrir sér, og
sagði það stafa af óreglu, kannski
eru þessir menn orðnir þurrir og
edrú í huga alþingismannsins og
geta annast fjölskyldur sínar.
Heiður eða spott
Guðmundur
Jóhannsson
Aldahvörf
Það er stundum erfitt,
segir Guðmundur
Jóhannsson, að kyngja
réttlætinu.
Höfundur er eftirlaunaþegi.
Mikið úrval af
brjóstahöldurum
verð frá kr. 700
Mömmubrjósta-
haldarar kr. 1900
Úrval af náttfatnaði
fyrir börn og fullorðna
Nýbýlavegi 12, sími 554 4433