Vísir - 22.05.1979, Blaðsíða 3

Þriöjudagur 22. mal 1979.
3
YFIRHEYRSLA A
Nærri hvert sæti var skipað á
alþingi I gær, þegar fundur var
settur I sameinuðu alþingi.
Þingpallar voru þétt setnir og
þar mátti kenna nokkra nafn-
togaða menn. i fréttamanna-
stúkunni voru fleiri fréttamenn
en blaðamaður VIsis hefur áður
séð þar og eftirvæntingarkurr
barst um húsakynni löggjafar-
samkomunnar. Hvað var aö
gerast?
Hafði rikisstjórninni tekist aö
ná samstöðu i launa- og kjara-
málum? Hafði sáttanefndinni
tekist að leysa verkfallshnút-
inn? Eða var kannski verið að
fjalla um framhaldsskóiafrum-
varpið, mál sem snertir hvert
einasta mannsbarn i landinu?
Sei, sei, nei!
Mál málanna
t siðdegisblöðunum haföi
Ölafur Ragnar Grimsson komið
þeirri orðsendingu áleiðis til al-
mennings, að fjármálaráðherra
landsins yrðilátinn svar til saka
utan dagskrár, þennan sama
dag. Hafði hann tekið lán til bif-
reiðakaupa hjá rikissjóði, eða
ekki? Og almenningur lét ekki á
sér standa, þegar svo brýnt
hagsmunamál i þágu lands-
manna var á dagskrá.
Þegar fundur var settur i
Sameinuðu þingi, var sæt'i Ölafs
Ragnars autt og menn litu hver
á annan. Leikurinn var að hefj-
astogstjarnanekkimætt! Hann
kom þó von bráðar og sat hinn
rólegasti meðan mál voru af-
greidd hvert af öðru, uns fundi
var slitið. Þá áttuðu menn sig á
þvi, að réttarhaldið ætti að fara
fram i efri deild og þyrptust inn
á þingpalla þar.
Og tjaldið var dregið frá.
Siðferðileg forysta
Ólafur Ragnar rakti nú erfið-
leika fjárhags- og viðskipta-
nefndar efri deildar við að fá
upplýst allt um bilamál ráö-
herra og sérstaklega hver hefði
fengið þriggja milljón króna
»<!í mjónina
I Michaelsdóttir,
LJT-A |H| blaðamaður,
skrifar.
lán. Embættismenn i fjármála-
og forsætisráðuneyti hefðu ekki
fengist til að nefna nein nöfn, en
allt benti til að það væri fjár-
málaráðherra sjálfur. Vildi
hann þvi spyrna hann beint að
þvi, hvort hann hefði tekið þetta
lán til að standa straum af bila-
kaupum sinum og jafnframt,
hvort hann hefði látið rikið
standa straum af viðgerð á bif-
reið þeirri, sem hann átti áður
og selt siðan og stungið hagnað-
inum I eigin vasa. Hann kvað
brýnt að fá þetta mál á hreint,
þvi að fjármálaíáðherra ætti
ekki aðeins að hafa stefnulega
forystu i fjármálum, heldur
einnig siðferðilega. Loks lýsti
Ólafur þvi, að þaö væri með
nokkrum trega, sem hann héldi
uppi þessum málflutningi utan
dagskrár, en það hefði verið
krafa almennings I siöustu
kosningum að spillingu á æöstu
stöðum linnti.
Tala aðeins um
mig sjálfan
Næst stóð fórnarlambið, Tóm-
as Arnason, upp og tók til máls.
Hann rakti friöindi ráöherra
til bflakaupa á undanförnum ár-
um og benti á að þessar nýju
reglur væru til þess gerðar að
draga úr þeim. Um þetta hefði
verið alger samstaða i rikis-
stjórninni og væri þetta þvi eng-
in einkaákvörðun hans. Það
hefði verið föst regla i fjármála-
ráðuneytinu að gefa ekki upp-
lýsingar um einstaklinga, en
hins vegar alltaf veriö greið
svör um málefni og gildandi
reglur. Þessari reglu yrði haldiö
áfram meðan hann væri fjár-
málaráðherra nema alþingi
óskaði annars. Hann myndi
gera eina einustu undantekn-
ingu og það væri varöandi hann
sjálfan. Hann hefði tekiö þetta
lán og algerlega fariö að gild-
andi reglum. Gamla bilinn sinn
sagðist hann ekki enn vera bú-
inn að selja, svo hvorki væri um
hagnað eða tap af honum aö
ræða.
Með ryðgati og
beyglu
Þrir ráðherrar stóöu nú upp
til að hreinsa sig af þeim ávirð-
ingum, að þeir létu rikið gera
upp bfla sina fyrir stórar fjár-
upphæðir og seldu þá siðan.
Kjartan Jóhannsson sagðist
hafa selt hinn átta ára gamla bil
sinn með ryðgati og beyglu og
án þess að gera hann upp. Bene-
dikt Gröndal kvaðst aka um I
bfl, sem væri merktur rikinu
bak og fyrir, en ætti niu ára
gamlan bfl sem hann hefði til
eigin afnota og Steingrimur
Hermannsson sagðist ekkert
hafa að fela.
Nokkrar umræöur urðu siðan
um málið og meðal annars
hvort ekki ætti að afnema öll
friðindi sem fylgdu störfum,
ekki aöeins ráðherra, heldur
allra landsmanna.
Litill svipur á
þinginu
Ýmsum finnst litil reisn yfir
þessum umræðum, þegar örfáir
dagar eru til þingslita, mörg
mikilvæg mál liggja fyrir og
stjórnin hefur liýst þvi yfir, að
efnahagslif þjóöarinnar sé i
rúst. Blaðamaður Visis heyröi
forsætisráðherrann segja við
samþingsmann sinn meðan
bflamálin voru rædd af sem
mestum alvöruþunga: „Það er
litill svipur á þinginu”. Ekki er
óliklegt að hann eigi sér þar
nokkra skoðanabræður.
En Ólafur krossfararriddari
siðferðisins lýsti þvi yfir, aö þaö
væri kominn timi til aö þjóðfé-
lag friðindanna væri afnumiö á
Islandi.
Að loknum þessum umræð-
um, þegar önnur og ómerkilegri
þjóöþrifamál voru tekin til um-
ræðu, tæmdist þingpallurinn og
fréttamannastúkan.
Tjaldið var fallið. -^IM
pr
Skuttogarinn Sigurbjörg á reynslusiglingu.
(Vlsism. Friðrik Vestmann)
Sigupdjöpg tíl
heimahafnar
Skuttogarinn, Sigurbjörg ÓF 1,
var afhentur frá Slippstöðinni á
Akureyri álaugardaginn, en
eigandi skipsins er Magnús
Gamaiieisson á Ólafsfirði.
Togarinn er 55 metrar a tenga
og lestarrýni er fyrir 950 tonn.
Hægt er að stunda bæði venju-
legar togveiðar svo og veiðar á
loðnu og til dæmis kolmunna
með flotvörpu. Ganghraði I
reynslusiglinguvar 14,5 sjómil-
ur, en togannn gengur 12,5
milur fyrir hálfu vélarafli eða
eitt þúsund hestöflum.
Sigurbjörg er stærsta fiski-
skipið sem Slippstöðin á Akur-
eyri hefur smiðað, en nú eru lið-
in 13 ár frá því stöðin byggði skip
með sama nafni fyrir Magnús
Gamalielsson. Togarinn hélt á
veiðar i gær. —SG
LAUNIN 132% UPP
GENGH) 69% NWUR
A timabilinu frá 1. mars 1977
til 1. mars 1979 hafa laun I iðnaði
hækkað um 132%, cn á meðan
hefur Bandaríkjadollar hækkað
um einungis 69% gagnvart Is-
Icnsku krónunni. Þetta kemur
fram I fréttabréfi Félags
islenskra iðnrekanda.
1 fréttabréfinu segir, að þessi
þróun launa og gengis endur-
spegli versnandi samkeppnis-
aöstööu islenskra iönfyrirtækja,
þar sem gengið er ráðandi þátt-
ur um raunverulegar tekjur iðn-
fyrirtækja jafnt i útflutningi
sem samkeppni á heimamark-
aði og launakostnaður er stór
þáttur I útgjöldum. —SS—
HARSKERINN
SKÚLAGÖTU 54 - SÍMI 28141
RAKARASTOFAN SEVILLA
HAMRABORG 12 - SÍMI 44099
RAKARASTOFAN
DALBRAUT 1 - SÍMI 86312