Morgunblaðið - 01.03.2005, Blaðsíða 36
36 ÞRIÐJUDAGUR 1. MARS 2005 MORGUNBLAÐIÐ
HÓPUR flautuleikara sem kallar sig
Íslenska flautukórinn kom fram á
nýja sviði Borgarleikhússins á laug-
ardaginn. Daníel Bjarnason stjórnaði
og eftir hið hressi-
lega Cassation
fyrir níu flautur
eftir Jindrich Feld
og síðan virðu-
legan konsert í
D-dúr op. 15/3 eft-
ir Joseph Bodin de
Boismortier, sem
hvorttveggja var
ágætlega flutt, var
komið að til-
brigðum fyrir tólf flautuleikara eftir
John A. Speight við Kvölda tekur,
sest er sól. Tónsmíðin bar það með
sér að vera samin fyrir nemendur; úr-
vinnslan var fremur takmörkuð en
þrátt fyrir það var tónlistin áheyrileg
og yfirleitt vel spiluð. Enn skemmti-
legri var þó Flautuspuni fyrir tuttugu
og einn flautuleikara eftir Sigurð
Flosason, en það var afrakstur nám-
skeiðs í spuna undanfarna daga.
Flautuleikararnir skiptu sér í þrjá
hópa á sviðinu en Sigurður gekk á
milli hópanna til að stjórna þeim. Dró
það nokkuð athyglina frá tónlistinni
og hefði farið betur ef stjórnandinn
hefði bara staðið kyrr á sviðinu. Verk-
ið var þó skemmtilega litríkt og alls
ekki einhæft eins og stundum gerist
þegar um spuna er að ræða.
Ég var síður hrifinn af Artificial
Space fyrir átján flautur og slagverk
eftir Steingrím Rohloff; vissulega
voru mörg áheyrileg augnablik en
heildarsvipurinn var ósannfærandi;
tónlistina skorti dýpt, það var eins og
tónskáldinu hefði ekki tekist að skapa
neitt úr hugmyndum sínum heldur
bara soðið þær saman.
Mun þroskaðri tónsmíð var Man ég
þig mey eftir Atla Heimi Sveinsson,
tuttugu tilbrigði við íslenskt þjóðlag
fyrir einleiksflautu þar sem nánast
aldrei var á ferðinni sami flautuleik-
arinn. Tilbrigðin voru öll stutt, fallega
ljóðræn og innhverf, eins og jap-
anskar hækur sem með örfáum orð-
um skapa ótal hugbrigði. Stemningin
var íhugul og laus við tilgerð; útkom-
an var áhrifamikil og var þetta tví-
mælalaust athyglisverðasta atriði
dagskrárinnar.
Hljómsveitarstjórn Daníels
Bjarnasonar var fagmannleg og í það
heila voru tónleikarnir ágætlega
heppnaðir. Það var líka gott að þetta
var flautukór en ekki venjulegur kór;
söngur tuttugu og fjögurra kvenna og
aðeins tveggja karla hefði sennilega
komið undarlega út.
TÓNLIST
Nýja svið Borgarleikhússins
Íslenski flautukórinn flutti tónsmíðar
eftir Jindrich Feld, Joseph Bodin de
Boismortier, Sigurð Flosason, John A.
Speight, Atla Heimi Sveinsson og Stein-
grím Rohloff. Slagverk: Frank Aarnink;
Daníel Bjarnason stjórnaði. Laugardagur
26. febrúar.
15:15
Daníel Bjarnason
Jónas Sen
KRISTJANA Stefánsdóttir er sú
djasssöngkona íslensk sem mest og
best hefur unnið að list sinni und-
anfarin ár þótt ekki beri að gleyma
Andreu Gylfa-
dóttur sem alltaf
er jafn gaman að
heyra þegar hún
heldur á sveiflu-
slóðir. Ellen
Kristjánsdóttir
hefur að mestu
sinnt öðru liðið ár.
Þetta er þrenn-
ingin sem tók við
af eldri þrenningu
í djassskotnum söng: Sigrúnu Jóns-
dóttur, Elly Vilhjálms og Helenu
Eyjólfsdóttur.
Ég var því miður erlendis er Krist-
jana flutti verk Tómasar R. Einars-
sonar í Listasafni Sigurjóns í fyrra.
Það var því huggun harmi gegn að á
tónleikunum á sunnudag flutti hún
þrjú lög Tómasar: Ballöðuna Journey
to Iceland við ljóð W.H. Audens sem
var ágætlega sungin eins og Ef það sé
djass, þar sem Agnar Már gæddi
bassalínuna tristanoísku lífi, og
Hjartalag, sem var rjómi tónleikanna.
Kristjana söng af einstakri hlýju og
næmri tilfinningu fyrir lagi og ljóði og
spuni hennar var áreynslulaus og
músíkalskur í besta Chet Baker-stíl.
Það er yndislegt hversu vel Kristjana
og Agnar Már ná saman, enda er
samstarfið orðið langt, og seint líða úr
minni dúetttónleikar í Norræna hús-
inu fyrir nokkrum árum þegar þau
túlkuðu söngdansa og djassstandarda
af einstökum innileika.
Ég hef ekki verið hrifinn af öllu
sem Kristjana hefur tekið sér fyrir
hendur, s.s. samstarfinu við Sunnu
Gunnlaugsdóttur og norrænu tónleik-
unum á Jazzhátíð Reykjavíkur 2003.
Tvö lög frá þeim tónleikum voru á
dagskránni, þjóðlagið Hættu að gráta
hringaná og lag Gylfa Þ. við ljóð Tóm-
asar: Ég leitaði blárra blóma. Hvor-
ugt öðlaðist djasslíf en túlkun þeirra á
Nótt Árna Thorsteinssonar kom á
óvart. Sigurður Flosason og Gunnar
Gunnarsson túlka þetta snilld-
arsönglag á nýju plötunni sinni,
Draumalandinu, og ekki er túlkun
Kristjönu og Agnars síðri. Píanóund-
irspilið er mikilvægt í lagi Árna og
Agnari tókst vel að aðlaga það djass-
túlkun sinni og spuni Kristjönu féll
vel að laginu. Árni Thorsteinsson
hefði vel mátt við þessa túlkun una.
Fimm síðustu lögin er þau félagar
fluttu munu verða á skífu er þau taka
upp í New York í vikunni með bassa-
leikaranum Drew Gress og tromm-
aranum John Hollenbeck. Ég hef lítið
að segja um All I want is you (U2),
Knowing me, knowing you (Abba) og
Sting-lagið Every little thing … en
þau voru römmuð inn í tvær frábærar
poppballöður með sterkum djass-
keimi; Ég um þig eftir Agnar Má og
Old and wise. Þessi lög eru vissulega
lágstemmd en búa yfir hlýju sem nær
til hjartaróta.
DJASS
Norræna húsið
Kristjana Stefánsdóttir söngur og
Agnar Már Magnússon píanó. Sunnu-
daginn 27. febrúar.
Kristjana og Agnar Már
Kristjana
Stefánsdóttir
Vernharður Linnet
ÞEGAR Miles Davis lék einn sögu-
frægasta djasskonsert allra tíma, fyr-
ir rúmlega hálfa milljón áheyrenda á
Isle of Wight rokkhátíðinni, spurði
kynnir hvaða lög hann ætti að kynna.
,,Call it anything,“ svaraði Miles og
blés svo í 38 mínútur með hljómsveit
sinni. Þetta var árið 1970, stuttu eftir
að ein af áhrifameiri djassplötum sög-
unnar, Bitches Brew, kom út. Eftir
það hefur ríkt dálítil stöðnun í djass-
heiminum – allavegana vestanhafs
þars em Marshalis-klíkan með tals-
manninn Stanley Crouch ræður ríkj-
um í peningadjassinum. Stanley
reyndi að hlusta á Bitches Brew
skakkur sem edrú en náði aldrei
kjarnanum frekar en Marshalis-
jakkafataliðið sem er jafnfast í djassi
fyrir Ornette Coleman, Cecil Taylor
og rafmagnið eins og staðir jálkar.
Kannski vildu menn helst að Atli
Heimir, Leifur Þórarins og Gunni
Sveins hefðu skrifað eins og Mahler
eða Stravinskíj – eða bara Mozart eða
Beethoven, en slíkt virkar ekki í list-
inni. Þar liggur leiðin framávið ekki
afturábak. Strákarnir í Gramsinu eru
ekki að skapa eitthvað sem ekki hefur
verið leikið áður, en þeir fara sína leið
sem liggur framávið og gera það með
elegans. Megnið af dagskránni á Múl-
anum var eftir Jóel og Davíð Þór og
ókynnt – call it anything – en þó mátti
heyra Jobim og Parker bregða fyrir
en hjá Davis á Wighteyju þekkti mað-
ur ekkert nema þemað eða settkallið í
lokin.
Gramsið hef ég ekki heyrt á heilum
tónleikum fyrr, en spurt að á stund-
um séu þeir í heilmiklu partístuði og
leiki þá hinar ýmsu laglínur er gest-
um líki. Á þessum tónleikum voru
þeir á alvarlegri nótum og fórst það
ágætlega, þótt ég hafi haft það á til-
finningunni að ekki væru þeir í sínu
allrabesta formi. Davíð Þór, undra-
barnið frá Akranesi, fór mikinn á hin
ýmsu hljómborð og lék meira á
strengi píanósins en fílabeinið enda
hljóðfærið ekki nýstillt þetta kvöld.
Jóel blés traustlega að vanda í ten-
órinn og tók einnig upp kontra-
bassaklarinettið þar sem þjóðlegur
blær ríkti oft. Svo hljómuðu meira að
segja sálmastef og orgelsamplið blás-
ið af Jóel og í kjölfarið fylgdi fals-
ettusöngur að hætti Pat Metheny og
félaga. Helgi Svavar var óvenju ag-
aður og trommaði fínt og sólóar hans
í klassískum anda.
Ég bíð þess bara að heyra Gramsið
með betri tónleika – það veitist þeim
örugglega ekki erfitt.
DJASS
Múlinn á Hótel Borg
Jóel Pálsson tenórsaxafón og kontra-
bassaklarinett, Davíð Þór Jónsson píanó
og hljómborð, Helgi Svavar trommur. Auk
þess sömpluðu þeir margvíslega og flaut-
uðu. Fimmtudagskvöldið 24.2.2005.
Grams
Ljósmynd/Guðmundur Albertsson
„Ég bíð þess bara að heyra Gramsið með betri tónleika – það veitist þeim
örugglega ekki erfitt,“ segir Vernharður Linnet m.a. í umsögn sinni.
Vernharður Linnet
Miðasalan er opin: frá kl 10:00 alla virka daga. Netfang: midasala@borgarleikhus.is
Miðasala í síma 568 8000 -
og á netinu: www.borgarleikhus.is
Miðasalan er opin kl. 14-18 virka daga, kl. 13-18 lau. og sun. og fram að sýningu sýningardaga. Símasala frá kl. 10 virka daga.
7. sýn. 4. mars kl. 20 – Uppselt – 8. sýn. 6. mars kl. 19 – Uppselt
9. sýn.12. mars kl. 19 – Uppselt – Síðasta sýning
AUKASÝNING: Mið. 2. mars kl. 20 – Örfá sæti laus
AUKASÝNING: Fim. 10. mars kl. 20 – Örfá sæti laus
Styrkt af Vinafélagi Íslensku óperunnar
Ekki er hleypt inn í salinn eftir að sýningin hefst
Miðasala á netinu: www. opera.is
geggjað grínleikrit eftir DANIEL GUYTON
☎ 552 3000
www.loftkastalinn.is
“HREINLEGA BRILLJANT”
• Föstudag 4/3 kl 23 XFM SÝNING
Takmarkaður sýningafjöldi
Loftkastalinn ✦ Seljavegi 2 ✦ 101 Reykjavík ✦ Miðasalan er opin frá 11-18
EB DV
4 600 200
leikfelag.is
Miðasölusími
Ekki missa af
Óliver!
Óliver! Eftir Lionel Bart
Fös. 04.3 kl 20 Örfá sæti
Lau. 05.3 kl 20 Örfá sæti
Sun. 06.3 kl 20 Örfá sæti
Fös. 11.3 kl 20 Nokkur sæti
Lau. 12.3 kl 20 Nokkur sæti
Lau. 26.3 kl 14 Laus sæti
Lau. 26.3 kl 20 Laus sæti
Allra síðustu sýningar
Ath: Ósóttar pantanir
seldar daglega!
ÞÓRUNN Pálína Jónsdóttir er ung
söngkona sem enn er í námi en ræðst
ekki á garðinn þar sem hann er lægst-
ur á fyrstu tónleikum sínum. Heldur
þá hjá Dodda á Kaffi Rósenberg, fær
til liðs við sig nokkra af fremstu djass-
leikurum okkar og syngur söngdansa,
gamla og nýja. Þórunn Pálína er
fautaefni og kæmi mér ekki á óvart að
hún yrði í hópi fremstu djasssöng-
kvenna okkar er tímar líða. Hún söng
lög á borð við It could happen to you
og Blue skies með miklum ágætum
þótt skattið væri veikburða. Whats
new var líka listilega flutt en Softly og
All and nothing at all voru síðri.
Hnökrarnir slípast af með tímanum
en fyrir mestu er næm tilfinning
hennar fyrir sveiflu, sönggleðin og út-
geislunin.
Það var gaman að heyra Þórð
Högnason, en hann hefur alltof lítið
getað leikið undanfarin ár. Þórður er
einhver magnaðasti djassbassaleikari
er við eigum og inngangur hans að
Nature boy var tilfinningaríkur og
tónninn sterkur. Kjartan Valdimars-
son er heldur ekki maður sem maður
hefur mörg tækifæri til að heyra, en
píanógarmurinn á Rosenberg setti
dálítið strik í reikninginn þótt engum
dyldist snilli píanistans. Þriðji hljóð-
færaleikarinn er heldur ekki oft í
djassljósinu, Birgir Baldursson, en
þeir félagar náðu vel saman og studdu
söngkonuna ungu dyggilega.
Þessir tónleikar komu svo sannar-
lega á óvart og Kaffi Rósenberg sá
veitingastaður í Reykjavík sem best
hentar minni djasstónleikum væri
píanóið í lagi.
DJASS
Kaffi Rósenberg
Þórunn Pálína Jónsdóttir söngur, Kjartan
Valdimarsson píanó, Þórður Högnason
bassa og Birgir Baldursson trommur.
Fimmtudagskvöldið 24. febrúar.
Þórunn Pálína og félagar
Vernharður Linnet
Í TILEFNI af frumsýningu Þjóð-
leikhússins á Dýrunum í Hálsa-
skógi, haustið 2003, var efnt til
teiknisamkeppni sem öll börn gátu
tekið þátt í. Hátt á þriðja hundrað
teikninga barst, hvaðanæva af land-
inu. Það þótti tilvalið að afhenda
vinningshöfum teiknisamkeppn-
innar verðlaun á 90. og jafnframt
næstsíðustu sýningu á þessu sí-
vinsæla leikriti Thorbjörns Egners í
fyrradag. Vinningshafarnir koma
frá leikskólanum Grænatúni í Kópa-
vogi og heita Orri, Katla, Óðinn,
Hildur, Guðjón Karl, Guðjón Bald-
ur, Eiríkur, Kristján og Róbert og
eru öll á sjötta ári. Myndir þeirra
þóttu einstaklega litríkar og vel til
verkins vandað.
Tinna Gunnlaugsdóttir þjóðleik-
hússtjóri afhenti börnunum verð-
launin.
Morgunblaðið/Jim Smart
Teikningar verðlaunaðar