Morgunblaðið - 25.10.2005, Blaðsíða 32

32 ÞRIÐJUDAGUR 25. OKTÓBER 2005 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Hanna ÁgústaÁgústsdóttir
fæddist í Reykjavík
21. apríl 1931. Hún
lést á Landspítalan-
um í Fossvogi að
kvöldi 17. október
síðastliðins. For-
eldrar hennar voru
Guðrún Jónasdóttir,
f. á Hnausi í Flóa
1890, d. 1965, og
Sveinbjörn Ágúst
Sigurðsson, f. á
Þúfnavöllum á
Skagaströnd 1906,
d. 1975. Hanna á sex systkini sam-
mæðra, sem komust á legg: Svönu
Halldórsdóttur, f. 1913, d. 1997,
Jónas Halldórsson, f. 1914, d.
2005, Jón Halldórsson, f. 1916, d.
1999, Herbert Eyjólfsson, f. 1920,
d. 1995, og Óskar Guðmundsson,
f. 1921. Hanna giftist hinn 31. des-
ember 1964 Stefáni Sigbjörnssyni,
sjómanni frá Fáskrúðsfirði, f. 16.
mars 1924. Foreldrar hans voru
Sigbjörn Sveinsson, f. 1898, d.
1975, og Helga S. Stefánsdóttir, f.
1891, d. 1980, á Fáskrúðsfirði.
Dóttir Hönnu og Stefáns er Guð-
rún Filippía, f. 1.12. 1960, gift
Braga Einarssyni, þau eiga börn-
in Steinunni Björk, f. 1986, Stefán
Arnar, f. 1990 og
Einar Ágúst, f.
1992). Fyrir átti
Hanna soninn Jó-
hann Óla Hilmars-
son, f. 26.12. 1954.
Dóttir hans er
Oddný Assa, f. 1987,
unnusti Heiðar
Geirmundsson.
Unnusta Jóhanns
Óla er Signhildur
Sigurðardóttir.
Stefán átti fyrir son-
inn Inga Kristin, f.
24.4. 1949, kona
hans er Valgerður Jóna Gunnars-
dóttir. Börn þeirra eru Gunnar
Trausti, f. 1982, hann á synina
Tristan Inga, f. 2002, og Alexand-
er Helga, f. 2003, Jón Kristinn, f.
1982 og Hanna Ragnheiður, f.
1987. Hanna starfaði lengst af við
afgreiðslustörf í verslunum, jafn-
framt því að reka heimili, en móð-
ir hennar bjó hjá henni til dán-
ardags. Hún starfaði mikið með
kvenfélagi Bústaðasóknar og var
föndurleiðbeinandi í félagsstarfi
aldraðra í Bústaðakirkju um
tveggja áratuga skeið.
Útför Hönnu verður gerð frá
Bústaðakirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.
Að baki þess er býr við hjartarætur
er besta myndin geymd í hugans innum.
Á kveðjustund hún vekur allt sem ómar
frá áratuga samvistum og kynnum.
Hún lætur hugann hefja ferð til baka
og hillir uppi sumardaga langa,
vinarþel og brosleg tilsvör birtir
er bregður glettni á augu og fölan vanga.
(Sigurður Hansen.)
Við fráfall Hönnu Ágústu Ágústs-
dóttur er mér efst í huga þakklæti til
hennar fyrir áratuga kynni, sem
aldrei bar skugga á. Hún var stjúp-
móðir mannsins míns og mér sem
besta tengdamóðir. Ingi hefur sagt
mér frá því, að er hann ungur sveinn
kom suður til dvalar hjá föður sínum
bar hann kvíðboga fyrir því að hitta
„konuna hans pabba“, sem hann
hafði aldrei augum litið. Allur ótti
var ástæðulaus, því bæði þá og alla
tíð síðan sýndi hún honum fádæma
hlýju og elskusemi. Hanna var afar
barngóð og naut sín vel í návist
barna. Hún taldi ekki eftir sér að
gæta strákanna okkar nýfæddra
mánuðum saman svo að móður-
myndin kæmist til vinnu. Því þótti
sjálfgefið, þegar einkadóttirin fædd-
ist, að skíra hana í höfuðið á Hönnu.
Hanna Ágústa var glæsileg kona,
hávaxin og fríð sýnum. Hún var létt í
lund, síbrosandi, og senuþjófur hvar
sem hún kom. Hanna var þó alls ekki
skaplaus. Hún var föst fyrir, og biti
hún eitthvað í sig fékk fátt henni
haggað. Á sínum yngri árum var hún
mikil íþróttakona, keppti bæði í
handbolta og sundi. Sundinu sinnti
hún daglega árum saman, eða þar til
heilsan gaf sig og hún neyddist til að
hætta. Eftir að sjónvarpið kom til
skjalanna gat ekki nokkur mannleg-
ur máttur dregið hana frá skjánum
þegar sýnt var frá keppni í sundi eða
handbolta. Flugu þá um sali upp-
hrópanir miklar í hita leiksins.
Hanna og Stefán höfðu gaman af
því að ferðast um landið. Við Ingi
fórum oft í ferðir með þeim, einkum
austur fyrir fjall. Átti þá að reyna að
troða í okkur einhverri vitneskju um
Suðurlandið blessað, en þekking
okkar á því landsvæði var ekki upp á
marga fiska. Minnist ég t.d.
skemmtilegra ferða í Þjórsárdal og á
bindindismót í Galtalækjarskógi. Þá
voru þau jafnan aufúsugestir í sum-
arbústaðnum okkar í Borgarfirði.
Hanna var meðlimur í Kvenfélagi
Bústaðasóknar og átti þar margar
góðar stundir. Hún lét sig t.d. ekki
vanta í sumarferðir félagsins hvað
sem tautaði og raulaði. Í 20 ár leið-
beindi hún eldri borgurum í Bú-
staðasókn í föndri, setti upp sýning-
ar o.fl. og hafði ómælda ánægju af.
Það er komið að leiðarlokum. Ég
kveð Hönnu með hjartans þökk fyrir
samveruna. Stefáni tengdaföður
mínum, börnum hennar, Jóhanni Óla
og Guðrúnu Filippíu, og fjölskyldum
þeirra sendi ég innilegar samúðar-
kveðjur.
Valgerður J. Gunnarsdóttir.
Elsku tengdamamma. Þá hefur þú
fengið hvíldina eftir mikil og erfið
veikindi. Ég á eftir að sakna þín mik-
ið, sakna samtala okkar, rökræðna
og ráðlegginganna frá þér. Þó að við
höfum ekki alltaf verið sammála um
allt og ættum það til að þrátta um
ómerkilega hluti varstu mér þó alltaf
góður leiðarvísir og leiðbeinandi
þessi ár sem við þekktumst. Þú tókst
mér eins og ég var, með öllum göll-
um og fáum kostum og dæmdir mig
aldrei. Ég er þakklátur fyrir þau
fjögur ár sem ég bjó hjá ykkur Stef-
áni, á meðan ég var við nám í
Reykjavík, og það traust sem þið
sýnduð mér og þann stuðning sem
þið veittuð mér. Á þeim tíma gátum
við setið við litla eldhúsborðið í litla
eldhúsinu í Melgerði og ræddum
fram og aftur lífið og tilveruna. Þú
kenndir mér að það væri sælla að
gefa en að þiggja og eftir því hef ég
reynt að fara síðustu ár.
Þú sýndir alltaf mikinn áhuga á
velferð barnanna okkar Gunnu og
varst alltaf boðin og búin að veita þá
aðstoð sem þurfti. Ferðalögin þegar
þið Stefán fóruð með krakkana, þeg-
ar þau voru lítil, í tjaldvagninum eða
í sumarbústað. Alltaf voru þau mið-
punkturinn í lífi ykkar og sýnduð þið
þeim alltaf mikla ást og væntum-
þykju. Og alltaf var kátt á hjalla í
þeim ferðum.
Ég kveð þig, elsku Hanna mín,
með þessum orðum:
Göfug sé gæskan þín,
Guð minn, í hverjum sal.
Fótspor þú mælir mín
og minna daga tal,
leiðandi líknar hendi
sorganna gegnum dimman dal.
(Sig. Breiðfjörð.)
Kær kveðja,
Bragi.
Elsku amma, nú ertu búin að yf-
irgefa þennan heim aðeins of fljótt.
Þrátt fyrir veikindi þín áttum við
ekki von á að þú myndir fara svona
fljótt. Við minnumst þín með söknuð
í hjarta. En við getum glatt okkur yf-
ir öllum þeim góðu minningum sem
við geymum. Öll ferðalögin sem við
fórum í saman, hinar árlegu sum-
arbústaðaferðir. Öll jólin og áramót-
in sem við áttum saman. Jólin verða
sérstaklega einmanaleg án þín og
ömmusúkkulaðisins sem við fengum
alltaf á jóladagsmorgun.
Þú vildir alltaf gera allt fyrir okk-
ur, sama hvað það var. Ef það var
eitthvert vandamál hafðir þú alltaf
góða lausn fyrir okkur. Það er sárt
að hugsa til þess að við getum aldrei
aftur farið til hennar Hönnu ömmu,
en þrátt fyrir að þú sért búin að ljúka
þínu lífi muntu alltaf eiga góðan stað
í hjarta okkar og huga og við munum
aldrei gleyma þér og öllu því sem þú
gafst okkur.
Hvers vegna fórst þú svo fljótt?
Þetta var alltof snemmt.
Með söknuð í hjarta við kveðjum
þig nú, með von í hjarta um að á nýja
staðnum verðir þú jafn elskuð og
hér.
Allar góðu minningarnar verða
geymdar á góðum stað, á stað sem
við getum ávallt heimsótt.
Elsku amma, hvíldu í friði.
Steinunn Björk, Stefán
Arnar og Einar Ágúst.
Elsku besta amma mín.
Núna er komin sú stund að við
verðum að kveðjast um hríð. Þegar
ég hugsa til baka minnist ég þess
með söknuði þegar við sátum saman
við eldhúsborðið í Melgerðinu og
borðuðum ömmukökurnar með sult-
unni á milli. Þú sagðir mér söguna af
Guðrúnu móður þinni, langömmu
minni, þegar hún var að vinna í
Sundhöllinni í Reykjavík og þú fórst
alltaf með henni og syntir á hverjum
morgni. Við áttum nefnilega eitt
sameiginlegt áhugamál sem fáir
skildu, sundið. Þú varst sú eina sem
hafðir gaman af því að hlusta á mig
telja upp hvað ég hafði synt á æfingu
og á hvaða tímum ég synti.
Það var svo gaman hjá okkur þeg-
ar við fórum á hverju sumri í sum-
arbústað í Grímsnesinu og fórum í
kapp í sundlauginni þar. Þú hafðir
samt þá furðulegu sérvisku að vilja
synda í hringi í lauginni, í staðinn
fyrir að synda fram og til baka eins
og mér fannst venjan. Mér er það
mjög minnisstætt þegar ég datt og
meiddi mig í sumarbústaðaferðinni
okkar norður í land og þú varst hjá
mér allan tímann og hélst í höndina á
mér á meðan læknirinn á Húsavík
saumaði mig saman. Því að það sum-
ar fórum við ekkert meira í sund.
Oft tel ég mér sjálfri trú um að ég
hafi verið svo heppin að erfa frá þér
handlagnina. Ég naut þess oft að
sitja á móti þér við eldhúsborðið og
fylgjast með þér perla og mála og
reyna að læra af þér. Ég hef líka
aldrei verið jafn montin og þegar þú
baðst mig af öllum um að klippa á
þér hárið, ég var nú ekki alveg viss
um að ég gæti það en þér tókst að
tala mig inn á að gera það.
Þú varst alltaf svo góð við alla,
bæði menn og dýr, og safnaðir alltaf
allri mylsnu til að gefa fuglunum á
veturna, svo að þeir yrðu ekki svang-
ir, þú hugsaðir fyrir öllu. Þú varst
svo glöð og hlý og gott að vera hjá
þér í Melgerðinu og það þurfti alltaf
lítið til að gleðja þig, þessir litlu hlut-
ir glöddu þig mest.
Elsku amma, ég veit það vel að þú
munt halda áfram að fylgjast með
mér eins og áður, þangað til við hitt-
umst aftur.
Pabbi kveður þig með söknuði.
Guð geymi þig.
Oddný Assa Jóhannsdóttir.
Hanna móðursystir okkar er fallin
frá. Góðar minningar gleymast aldr-
ei. Hanna var einlæg og hafði sínar
skoðanir á hlutunum sem erfitt var
að breyta. Við munum samt að móðir
okkar, Svana elsta systir hennar, gat
alltaf rætt við hana um ýmis mál sem
þær voru ekki alltaf sammála um en
komust að lokum að sömu niður-
stöðu. Hanna var stíf og þrjósk á
sinn hátt en yndislega góð mann-
eskja og okkur þótti innilega vænt
um hana. Hún var mjög dugleg og
kraftmikil kona sem vann eins og
forkur og hlífði sér aldrei. Síðustu ár
hafa verið erfið vegna veikinda. Guð
blessi Stefán, Jóhann Óla, Guðrúnu
og fjölskyldu þeirra. Guð gefi þeim
styrk á þessum erfiðu tímamótum.
Kom þú, andinn kærleikans,
tak þú sæti í sálu minni
svala mér á blessun þinni,
brunnur lífsins í brjósti manns.
Andinn kærleiks, helgi, hreini,
hjálpa mér, svo ég deyi frá
sjálfum mér og synda meini.
Sæll í Guði ég lifi þá.
(Björn Halldórsson)
Sigurður, Guðrún og
Anna Edda.
Ég veit ekki hvort þú hefur,
huga þinn við það fest.
Að fegursta gjöf sem þú gefur
er gjöfin sem varla sést.
Ástúð í andartaki,
augað sem glaðlega hlær,
hlýja í handartaki,
hjarta sem örar slær,
Allt sem þú hugsar í hljóði,
heiminum breytir til.
Gef þú úr sálarsjóði,
sakleysi, fegurð og yl.
(Úlfur Ragnarsson.)
Þetta ljóð kemur í hugann í dag
þegar við kveðjum góða vinkonu og
samstarfskonu, Hönnu Ágústsdótt-
ur, og þökkum henni af alhug frá-
bæra samvinnu hér í Bústaðakirkju í
starfi með öldruðum síðastliðin 28
ár. Hanna var einnig félagskona í
Kvenfélagi Bústaðasóknar þar sem
hún starfaði á sinn fórnfúsa hátt.
Öll störf sem unnin eru í sjálfboða-
vinnu krefjast fórnfýsi og ósérhlífni
og af því átti Hanna nóg. Hún var
konan með stóra faðminn, þar var
pláss fyrir alla sem þurftu á hjálp
eða huggun að halda. Allir sem
minna máttu sín gátu verið vissir um
að hún hjálpaði, og hún breiddi sinn
verndarvæng yfir þá sem til hennar
leituðu. Skjól var alltaf að finna og
hjá henni voru allir jafnir og enginn
mannamunur gerður. Það var gott
að eiga hana að, hún var frábær fé-
lagi, hláturmild og gamansöm. Hún
var glögg á broslegu hliðarnar á því
sem öðrum fannst vera vandamál.
Hanna var ein af þeim persónum
sem auðga líf þeirra sem kynnast
þeim og við kveðjum góða vinkonu
með söknuði.
Innilegar samúðarkveðjur til eig-
inmanns og fjölskyldu. Blessuð sé
minning Hönnu.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
(Vald. Briem.)
Elín Hrefna, vinkonur og
samstarfskonur.
HANNA ÁGÚSTA
ÁGÚSTSDÓTTIR
Móðir okkar, tengdamóðir og amma,
HALLDÓRA S.F. THORLACIUS
frá Bæjarskerjum,
lést á Garðvangi laugardaginn 22. október.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Raghildur Jónasdóttir,
Ólafur Jónasson, Kristólína Ólafsdóttir,
Þórarna Jónasdóttir, Sigfús Guðbrandsson,
Einar Jónsson,
Finnur Thorlacius og Sara Hrund,
Ari Thorlacius og Bylgja,
Jón og Bjarni Sigfússynir.
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
ESTHER Á. LAXDAL
frá Tungu,
Svalbarðsströnd,
verður jarðsungin frá Svalbarðsstrandarkirkju fös-
tudaginn 28. október kl. 15:30.
Helgi Laxdal, Inger Lise Laxdal,
Haukur Laxdal,
Birgir Laxdal, Kristjana Kristjánsdóttir,
Jóhannes Laxdal,
Máni Laxdal, Áslaug Helga Ólafsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær eiginmaður, faðir okkar, tengdafaðir og
afi,
SIGURÐUR KARLSSON
bóndi,
Laufási,
sem lést þriðjudaginn 18. október, verður
jarðsunginn frá Egilsstaðakirkju föstudaginn
28. október kl. 14.00.
Sigfríð Guðmundsdóttir,
börn, tengdabörn, barnabörn
og aðrir aðstandendur
Ástkær vinkona og frænka,
ELÍN ÁSA JÓNSDÓTTIR
frá Baldursheimi,
Eyjafirði,
var búsett í Keflavík,
lést á Heilbrigðisstofnun Suðurnesja þriðju-
daginn 18. október.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar
látnu.
Einar Guðberg Gunnarsson
og vandamenn.