Tíminn - 02.03.1973, Síða 10

10
TÍMINN
Föstudagur 2. marz 1973.
„...Vid förun
ÞEGAR MÖNNUM bárust fyrstu fréttirnar af
náttúruhamförunum i Vestmannaeyjum, hefur
áreiðanlega öllum orðið fyrst fyrir að hugsa, hvort
allir hafi sloppið með lifi og limum frá þeim voða.
Svo þegar sýnt var, hversu giftusamlega hafði til
tekizt með flutning fólks til „meginlandsins”, var
næsta hugsunin, hvar allt þetta fólk kæmist fyrir.
Fljótlega tók þó að kvisast, að sumir Vestmannaey-
ingar hefðu verið svo forsjálir að eiga annað húsnæði
uppi á landi, til dæmis i Reykjavik, þótt vafalaust
hafi þeir ekki verið ýkjamargir.
Ekki af ótta við eldgos
Þó er nú einn sllkur hér til okk-
ar kominn. Þaö er Óskar
Matthiasson, skipstjóri. Hann býr
nú ásamt fjölskyldu sinni i ágætri
ibúö viö Sólheima i Reykjavik, og
fyrsta spurningin, sem fyrir hann
er lögö er þessi:
— Hvers vegna keyptir þú
þessa íbúð, óskar? Haföi það
lagzt i þig, aö önnur eins ósköp og
þetta ættu eftir aö koma fyrir?
— Nei, nei, þaö lagöist ekkert I
mig. Mér var áöur búiö aö detta i
hug aö kaupa þessa ibúö, en þaö
var frænka mín ein, sem átti
hana. Svo var þaö einu sinni, aö
ég hitti hana niöri á Hressingar-
skálanum i Reykjavík og hún fór
aö segja mér, aö hún væri aö
hugsa um að selja ibúðina.,,Seldú
mér hana þá”, sagöi ég.Hún hélt
fyrst aö ég væri aö gera aö gamni
minu, en sagöi aö þaö væri bezt aö
ég kæmi heim meö henni og liti á
Ibúöina, þótt ég aö visu væri bú-
inn aö sjá hana áður. Þaö er svo
ekki aö orölengja þaö, aö ég
keypti/ibúöina, enda er þaö nú
svo, ao þótt maöur eigi einhverjar
krónur i banka, þá eru þær fljótar
aö rýrna i veröi , eins og
peningamálin hafa verið á tslandi
undanfarna áratugi.
—■ Það hefur þá ekki veriö
Surtseyjargosiö, sem stjórnaöi
geröum þinum?
— Þaö var aö visu ekki fyrr en
löngu eftir þaö gos, sem ég keypti
ibúöina, eöa haustiö 1970, en samt
var þaö nú ekki af neinum ótta viö
eldgos eöa aörar náttúruhamfar-
ir, heldur eingöngu af hagnýtum
ástæöum. Ég hef veriö aö láta
byggja bát fyrir mig hér, og I
sambandi viö það hef ég veriö
mikiö I Reykjavik undanfarin ár,
en auk þess er dóttir min I skóla
hérna, og hún hefur búiö hér i
ibúöinni.
— Hvernig lizt þér á ástandiö I
Vestmannaeyjum, eins og það er
núna?
— Þaö er svo sem ekki á að lit-
ast og verstu fréttirnar eru nú
þær, sem borizt hafa I dag (við-
taliö er tekiö 20. febrúar. — VS.).
Það er ekki annaö aö heyra en
fjallið sé aö springa I sundur, en
þó held ég endilega aö viö eigum
eftir aö snúa heim aftur, jafnvel
þótt eitthvað fari af Austurbæn-
um, eins og þegar er aö visu orö-
iö. En ég er alveg handviss um aö
bærinn fer ekki allur. Og ég vil aö
byrjað sé strax að hreinsa
Vesturbæinn, það er aö segja
grófhreinsa hann. Þaö eru bæöi
menn og bilar á kaupi úti I Eyj-
um, og þann vinnukraft á aö nota
til þess aö grófhreinsa Vesturbæ-
inn nú þegar.
Nóg landrými i Eyjum
— Ertu ekki hræddur um, aö
eldur kunni aö koma upp inni i
miöjum bænum?
— Nei, þaö er ég ekki neitt
hræddur um.
— Helduröu aö margir Vest-
mannaeyingar séu sömu skoöun-
ar og þú i þessu efni?
— Já ég held aö þeir séu marg-
ir.
— En svo aö maður spyrji nú
alveg eins og alókunnugur bjáni:
Er um nokkurt annaö bæjarstæöi
aö ræöa I Eyjum, en þetta svæöi,
þar sem bærinn stendur?
— Þaö ætti vist ekki aö veröa
neinn vandi meö bæjarstæði.
Nógur er vikurinn til þess aö róta
fyrir hrauniö og slétta það út, og
svo er hægt aö byggja þar, alveg
inn i dal og alla leiö suöur að Stór-
höfða. Þetta er .gætt svæöi, þai
sem ágætt er aö byggja. Nei, ég
held ekki, að þaö veröi nein vand-
ræöi meö bæjarstæöi. Þótt viö
Vestmannaeyingar værum miklu
fleiri en við erum, væri samt nóg
landrými fyrir okkur i Eyjum.
Höfn við Dyrhólaey —
Borg i Mýrdal
— Þú ert þá ekki þeirrar skoö-
unar, aö lausnin væri sú aö stinga
Vestm.annaeyingum öllum niöur
hjá Dyrhólaeynni eöa þar i
kring?
— Nei, langt i frá. En þrátt fyr-
ir þaö, tel ég aö þaö væri alveg
ágætt aö fá höfn viö Dyrhólaeyna.
Það er áreiðanlega hægt að gera
þar mjög góöa höfn meö þvi að
nota skerin og drangana þarna i
kring og grafa inn Ósinn. Ég er
lika viss um að ef þarna yrði gerö
slík höfn, þá myndi eftir svona
fimmtiu til sextiu ár verða komin
þar stærri bær en Reykjavik —
þegar hringvegurinn verður nú
lika kominn.
— En er ekki mikill sandburður
og hreyfing á fjörum, þarna i
grennd viö Dyrhólaeyna?
— Ég var mikið i Mýrdalnum,
þegar ég var barn, og þykist vera
þar vel kunnugur. Jú, þaö er rétt,
aö vestan viö Dyrhólaeyna er
mikill sandburður. Ég man, aö ég
heyrði menn tala um, aö þar væri
fjaran oft svo breytileg, aö
munaöi mörgum metrum. Eink-
um sögöu þeir aö þetta væri
áberandi, þegar lægi í stööugri
vestanátt. Þá væri fjaran mörg-
um metrum breiöari en ella. En
austan viö Dyrhólaeyna held ég
aö botninn sé harðari og
hreyfingin þvi minni. Ég held
llka, aö miklu skynsamlegra sé
aö gera höfnina þar, til þess aö
hafa not af Ósnum. En þab þarf
ekki aö standa i sliku vegna
okkar, Vestmannaeyinga, þvi aö
við förum aftur til Eyja.
Erfiðleikar Vest-
mannaeyinga,
hjálpsemi annarra
— En svo aö viö snúum okkur
aftur aö húsnæðismálunum: Er
þér kunnugt um aö fleiri en þú
hafi getaö gengiö inn i eigiö hús-
næöi hér I Reykjavik eða annars
staöar á „meginlandinu”?
— Ég held, aö þaö hafi verið
talsvert algengt. Mér er persónu-
lega kunnugt um þó nokkuö
marga Vestmannaeyinga, sem
eiga ibúðir hér, og veit ég þó
sjálfsagt ekki um þá alla.
— Var nú samt ekki um býsna
mikla erfiðleika aö ræöa hjá fólki,
áður en menn höfðu komið sér
fyrir?
— Jú, á þvi er enginn vafi.
Annars varð ég ekki svo mjög var
viö þaö, þvi að ég var svo mikið i
flutningum fyrstu dagana. Viö
fórum fimm ferðir stanzlaust
fram og til baka til Þorlákshafnar
meö húsmuni, veiöarfæri og
annab slikt, og mátti segja ab
fyrsta vikan færi öll I þaö. Ég
fylgdist þvl sáralitið með þvi sem
geröist hér I Reykjavik þá
dagana.
En það er eitt, sem ég vil um-
fram allt að þú komir á framfæri,
fyrst þú ert aö tala þetta viö mig:
Mig langar aö biöja fyrir alveg
sérstakar þakkir til þeirra fjöl-
mörgu vina og kunningja, sem
voru boönir og búnir til hvers
konar fyrirgreiöslu á þessum
erfiöu dögum. Kemur mér þá
fyrst I hug Jón Sveinsson I Stál-
vik, sem hringdi til min út á sjó,
þar _sem viö vorum með bátana
fulla af húsmunum og öðru fyrir
hina og aöra og okkur sjálfa. Svo
biöu á bryggjunni bilar frá þeim I
Stálvik og lika frá Halldóri I
Nökkva, og þar var viö öllu tekið
og þaö flutt upp i Stálvik, þar sem
sett var I gang mötuneyti handa
öllum, og yfirleitt allt gert, sem
hugsanlegt var til þess aö létta
okkur llfiö. Auövitað væri von-
laust aö ætla aö þylja nöfn alls
þess ágæta fólks, sem þarna á
hlut aö máli, þótt ég hafi nefnt þá
tvo aðila, sem mér komu fyrstir I
hug. En ég bið fyrir alúðarþakkir
til þeirra allra. Og eins »g þetta
hérna I húsinu þar sem við búum.
Þaö var flutt hingað mikið af
varningi, bæöi sem viö áttum og
aðrir, konan min var ein hérna
heima til þess aö taka á móti þvi,
og eftir þvi sem hún lýsti þvi fyrir
mér, þá hefur nær þvi hver
einasti maöur i þessu stóra
háhýsi lagt hönd að þvi að hjálpa
henni að bera inn og rýma til hér i
Auglýsing
um skoðun bifreiða í iögsagnar-
umdæmi Reykjavíkur í marz 1973
Aðalskoðun bifreiða i lögsagnarumdæmi
Reykjavikur i marz 1973.
Mánudaginn 5. marz R- 1 — R- 200
Þriöjudaginn 6. marz R- 201 — R- 400
Miövikudagur 7. marz R- 401 — R- 600
Fimmtudaginn 8. marz R- 601 — R- 800
Föstudaginn 9. marz R- 801 — R-1000
Mánudaginn 12. marz R-1001 — R-1200
Þriöjudaginn 13 marz R-1201 — R-1400
Miövikudaginn 14. marz R-1401 — R-1600
Fimmtudaginn 15 marz R-1601 — R-1800
Föstudaginn 16. marz R-1801 — R-2000
Mánudaginn 19. marz R-2001 — R-2200
Þriöjudaginn 2«. marz R-2201 — R-2400
Miövikudaginn 21. marz R-2401 — R-2600
Fimmtudaginn 22. marz R-2601 — R-2800
Föstudaginn 23. marz R-2801 — R-3000
Mánudaginn 26. marz R-3001 — R-3200
Þriöjudaginn 27. marz R-3201 — R-3400
Miövikudaginn 28. marz R-3401 — R-3600
Fimmtudaginn 29. marz R-3601 — R-3800
Föstudaginn 30. marz R-3801 — R-4000
Bifreiðaeigendum ber að koma með bif-
reiðar sinar til bifreiðaeftirlitsins, Borg-
artúni 7, og verður skoðun framkvæmd
þar alla virka daga kl. 8,45 til 16,30.
Bifreiðaeftirlitið er lokað á laugardögum.
Festivagnar, tengivagnar og farþegabyrgi skulu fylgja
bifreiöunum til skoöunar. Viö skoöun skulu ökumenn bif-
reiöanna leggja fram fullgild ökuskirteini. Sýna ber skil-
riki fyrir þvi, aö bifreiöaskattur og vátryggingargjald
ökumanns fyrir áriö 1973 séu greidd og lögboöin vátrygg-
ing fyrir hverja bifreið sé i gildi. Þeir bifreiöaeigendur,
sem hafa viötæki i bifreibum sinum, skulu sýna kvittun
fyrir greiöslu afnotagjalda rikisútvarpsins fyrir áriö 1973.
Athygli skal vakin á þvi, aö skráningarnúmer skulu vera
vel læsileg.
Vanræki einhver að koma bifreið sinni til
skoðunar á auglýstum tima, verður hann
látinn sæta sektum samkvæmt umferðar-
lögum og bifreiðin tekin úr umferð hvar
sem til hennar næst.
Þetta tilkynnist öllum, sem hluta eiga að
máli.
Lögreglustjórinn i Reykjavik,
28. febr. 1973.
óskar Matthfasson, skipstjóri.