Mánudagsblaðið - 22.11.1948, Blaðsíða 1

8hmmmi
\
BlaSfyrir alla
1. árgangur
Mánudagur 22. nóv. 1948.
8. tölublað.
Hæstaréttardómur í misþyrmingamáli
lögregluþjóna
Árið 1948, mánudaginn 15.
nóvember, var í Hæstarétti í
málinu nr. 19/1947:
Réttvísin (Lárus Jóhann-
ess.) gegn Jóni Gizurarsyni
(Ragnar Ölafsson) Jóhann-
esi Ólafssyni (Einar B. Guð-
mundsson) og Snorra Laxdal
Karlssyni (Ölafug Þorgríms-
son) uppkveðinn svohljóð-
andi dómur
1 vottorði Péturs H. J. Jak-
obssonar læknis, dags. 22. sept-
ember 1944, sem skráð er í hér-
aðsdómi, er lýst áverkum þeim,
sem voru á Önundi Ásgeirssyni,
þegar læknirinn skoðaði hann 2.
maí sama ár. Með skýrslum
þeirra Önundar, Maríu Ásgeirs-
dóttur, systur hans, og Bergs
Sigurbjörnssonar, þáverandi
herbergisfélaga hans, sem þau
hafa öll staðfest með eiði, má
telja sannað, að Önundur hafi
haft áverka þessa á sér, er hann
kom heim til sín árdegis þann
30. apríl 1944, skömmu eftir að
honum var sleppt úr haldi
á lögreglustöðinni. Um afleið-
ingar aðaláverkans og sjúkra-
húsvist Önundar frá 19. okt.
1944 til 28. nóvember sama ár
greinir í vottorði Matthíasar
Einarssonar yfirlæknis, dags.
5. febrúar 1945, sem einnig er
tekið orðrétt upp í héraðsdómi.
Þann 14. júní 1945 hefur þáver-
andi tryggingaryfirlæknir Jó-
hann Sæmúndsson metið ör-
orku Önundar vegna meiðsl-
anna og afleiðinga þeirra 100%
frá 30. apríl 1944 til desember-
loka sama ár, 30% frá janúar
til febrúarloka 1945 og eftir það
varanlega örorku 10%.
Samkvæmt skýrslu Önundar,
sem einnig styðst við vætti
þeirra Maríu og Bergs svo og
skýrslu Árna Finnbjarnarsonar,
var Önundur heill og hraustur,
er hann fór á dansleikinn að
Hótel Borg að kvöldi 29. apríl
1944. Öiiuiidur kveður sig
minna, að hann hafi aðeins
dreypt á vínglasi laust fyrir kl.
9 um kvöldið, en fullyrðir, að
annars víns hafi hann ekki
neytt á dansleiknum, eða eftir
að honum lauk. Allmörg vitni,
þar á meðal lögreglumenn þeir,
sem handtóku Önund, eru á einu
máli um það, að ekki hafi séð á
honum áhrif áfengis. Á dans-
sk^tísnitoiaai lenti Önundur
ekki í rj:iau’h rj'skingum.
Eftir að dansleiknum var
lokið kl. 3 um nóttina og Ön-
undur var kominn út úr húsinu,
veittist hann með nokkrum of-
stopa að lögreglumönnum, sém
gættu reglu við útidyr Hótel
Borg og ekki vildu leyfa honum
að fara aftur inn í húsið. Leiddi
það til þess, að tveir lögreglu-
menn handtóku Önund og fluttu
hann til lögreglustöðvarinnar.
Önundur hefur lýst viðureign-
inni við Hótel Borg á þá leið,
að fyrst hafi lögreglumaður
hrundið honum frá dyrunum, en
við það hafi hann hrasað upp
að bifreið, sem stóð þar skammt
frá. Eftir það kveðst Önundur
hafa skellt hurð á lögraglu-
manninn. Háfi þá lögreglumað-
ur greitt honum hnefahögg á
hökuUa vinstra megin. Kveðst
Ömmdur þá hafa fallið aftur á
bak til jarðar. Viðkomandi lög-
reglumaður hefur neitað því, að
hafa barið Önund hnefahögg í
andlitið, en kveðst hins vegar
hafa slegið hann létt högg með
kylfu á annað lærið neðan til.
Önundur telur sig aftur á móti
ekki hafa orðið fyrir neinu
kylfuhöggi. Kveðst hann hafa
gripjið kylfuna á-lofti og afstýrt
högginu. Ekki hefur verið leitt
í ljós til fulls, hvemig atvikum
var háttað, en hvort sem
skýrsla Önundar eða lögreglu-
mannsins er lögð til grundvall-
ar, þá verða ekki taldar líkur
til þess, að Önundur hafi hlotið
umrædda áverka í þessari við-
ureign að undantekinni skeinu
á fingri. Sérstaklega verður að
telja loku fyrir það skotið, að
hann hafi þá fengið mesta á-
verkann, sem ætla má, að vart
hefði orðið við þá þegar. Ekki
er heldur nein líkindi til þess, að
Önundur hafi hlotið áverkana
við flutning hans til lögreglu-
stöðvarinnar, né í lögregluvarð-
stofunni.
Er Önundur hafði dvalizt um
hríð uppi í lögregluvarðstof-
unni, fól varðstjóri hinum á-
kærðu, lögreglumönnunum Jó-
hannesi Ólafssyni og Snorra
Laxdal Karlssyni og Jóni Giz-
urarsyni fangaverði, að flytja
Önund niður í fangageymslu í
kjallara lögreglustöðvarinnar.
Önundur skýrir svo frá, að
þegar ákærðu Jóhannes og
Snorri voru komnir með haiin
niður í gang fangageymslunn-
ar, hafi annar þéirra
iagt fyrir hann að fara
úr frakkanum. Er Ön-
undur neitaði því, hafi ákærði
Jón sagt: „Lemjið þið helvítis
þrjótinn.“ Þá hafi hinir ákærðu
Jóhannes og Snorri snúið upp á
hendur hans, svo að hann hafi
orðið að standa hálfboginn og
því lítt séð, hvað fram fór. Rétt
á eftir hafi hann fengið högg
t,neðan hægra eyra, upp á hægri
kinnbein“. Við það hafi hann
orðið ringlaður, fallið á gólfið
og um stund hnigið í ómegin.
Eftir þetta hafi honum verið
greidd högg, að því er hann
heldur með kylfu, og háfi hann
þá hlotið umgetna áverka að
fingurmeiðsli undanskildu.
Hann telur sér ekki hafa verið
Ijóst, vegna ofangreinds á-
stands síns hvernig hann var
barinn, og getur ekki gert sér
þess grein, hver eða hverjir
hinna ákærðu hafi veitt honum
áverkana. Er framburður hans,
er að þessu hnígur, allmjög á
neiki.
Ákærði Jóharmes var prófað
ur i máli þessu í lögreglurétti
Reykjavíkur 14. og 18. október
1944. Kvaðst hann þá muna, að
hann hafi ásamt ákærðu, Snorra
og Jóni flUtt Önund í fanga-
geymsluha, en hins végar néit-
aði hann því, að hann myndi
nokkuð anhað í sambandi við
flutning Önundar þangað. Þáhn
4. desember 1945 er rannöókn
málsins hafði liegið niðri meira
en ár, skýrði ákærði Jóhannes
frá því utan réttar, að hann
hefði vitað meira en hann lét
uppi í fyrrgreindum réttarhöld-
um. Varð það til þess, að rann-
sókn málsins var tekin upp af
nýju. I lögregluþinghaldi 4. des-
ember 1945 skýrði Jóhannes nú
þannig frá, að eftir að Önund-
ur var fluttur í kjallarann, hafi
hann neitað að láta færa sig úr
jakkanum og veitt mótspyrnu.
Þá hafi þeir Jóhannes og Snorri
snúið upjp á hendur hans, en
við það liafi Önundur setzt á
gólfið. Þeir lögreglumennirnir
hafi þá sleppt tökunum, en á-
kærði Jón skipað Önundi að
standa upp, sparkað þrisvar til
fjórum sinnum í hægri lend
hans og sagt við þá lögreglu-
mennina: „Berjið þið helvítis
þrjótlnn“, eða eitthvað á þá
leið. Þeir lögreglumennirnir
hafi þó ekki hlýtt þessu, heldur
farið með Önund inn í fanga-
klefa. Önv.ndur hafi "Idrci m:"t
Réttari'ann-
sókn senn
lokið
Réttarrannsókn á skýrslu
Asmundar Jónssonar, h''ldur
enn áfram. Þegar síðast frétt
Ist átti aðeins eftir að yfir-
heyra eitt vitni og mun því
verða lokið í dag eða á rnorg
un. Blaðið mun birta niður-
stöður málsins, strax og þær
fást til birtingar.
kominn út
Veiðimaðurinn
„Veiðimaðurinn,“ málgagn
lax- og silungsveiðimanna á Is-
landi, er nýkominn út. Flytur
blaðið mjög fjölbreytt og
skemmtilegt efni, m. a.: „Eg
missti þann stóra“ eftir Einar
Þorgrímsson; „Fiskistofn sótt-
ur í vatnsfötum“ eftir Gunril.
Pétursson, Island sótt heim og
margt fleira. Blaðið er prýtt
fjölda mynda.
Sú breyting hefur orðið á út-
komu blaðsiris, að framvegís
kemur það út á tveggja mán-
aða fresti. Ritstjóri blaðsins er
Páll M. Jónassori, blaðamaður.
Lést í fyrradag -
var samtíða
Lineon forseta
I gær lézt elsta kona Baridá-
ríkjánria frú Shepheards 115
ára að aldri. Frú Shephéards«
hefur verið iriiili tvítúgs og
þrítugs þegar borgarastyrjold-
in geisaði í Bandaríkjunum og
þrítug þegar Abraham Lincoln
forseti var myrtur.
Þjóðleikhúsráð
skipað
í lögum um þjóðleikhús er
svo f.vrir mælt að skipa skulí
fimm manna þjóðleikhúsráð, —
einn að ráði hvers fjögurra
stærstu stjórnmálaflolíka á A.1-
þingi og einn að ráði Félags ís-t
lenzkra leikara. Menntamála-
ráðunejCið skipar síðan for-
mann ur þeirra hópi.
Hlutverk þjóðleikhúsráðs er
eftirlit með starfsemi og rekstri
þjóðleikhússins. Menntamála-
ráðuneytið hefur nú skipað
þessa menn í þjóðleikhúsráð:
Guðlaug Rósinkranz, forstj.,
samkvæmt tillögu Framsóknar-
flokksins. Halldór Iviljan Lax-
ness, rithöfund, samkvæmt til-
lögu Sósíalistaflokksins. Harald
Björnsson, leikara, samkvæmt
tillögu Félags ísl. leikara. Hörð
Bjarnason, skipujagsstj., sam
kvæmt tillögu Sjálfstæðlsflokks
ins. Ingimar Jónsson, skólastj.,
samkvæmt tillögu Alþýðuflokks
ins. — Guðlaugur Rósinkanz
hefur verið skipaður formaður
ráðsins.
(Frétt frá menntamála-
ráðunevtinu).
Montgomsry
í París
Montgomery, hershöfðingi
er nú í París þar sem hann.
muri ræða við hermálaleið-
toga Vestur Evrópu bánda-
lagsins.
Ekki er enn kunnugt um
hvaða atriði verða sérstak-
lega rædd.
_«
Framhald á 5. siðu.
Brezku konuugmijónui og írö F" oseveP. Mcð þeim eru
Maria ekkjudrottuing og Margairet priiisessa.