Fréttablaðið - 23.09.2007, Síða 80

Tón-
skáldið
Richard
Strauss.
E
invalalið hönnuða og
listamanna koma að upp-
setningu Íslensku óper-
unnar. Þar má nefna þær
Dýrleifi Ýr Örlygsdóttur
og Margréti Einarsdóttur fata-
hönnuði sem sjá um hönnun bún-
inga. Axel Hallkell Jóhannesson
sér um hönnun á leikmynd, en
hann er áhorfendum að góðu kunn-
ur sem hönnuður leikmyndarinn-
ar úr Flagari í framsókn sem
Íslenska óperan setti upp síðast-
liðið vor. Stuðst er við ártalið 1912,
frumsýningarár óperunnar, í
hönnun leikmyndar og búninga.
Óperan inniheldur eitt talað
hlutverk sem er í höndum Ingvars
E. Sigurðssonar. Leikstjóri verks-
ins að þessu sinni er Andreas
Franz, en hann hefur ekki leik-
stýrt hérlendis áður.
Hanna Dóra Sturludóttir sópran
syngur hlutverk hinnar harmi
slegnu Ariadne. Persónan er langt
leidd af ástarsorg og hefur gefið
upp á bátinn alla von um ham-
ingju. „Ariadne er stödd á eyði-
eyju til þess að deyja. Hún er orðin
svo bitur að hún vill ekki láta
bjarga sér og hún tekur dauðanum
fagnandi.“ Ariadne fær þó ekki að
vera ein með sorg sinni heldur
birtast á eyjunni trúðar sem reyna
að kæta hana. „Alvarlega óperan
er reglulega trufluð með gaman-
atriðum, þannig að úr verður
hálfgerð flækja,“ segir Hanna.
Að loknu námi við Söngskólann
í Reykjavík hélt Hanna til
Berlínar þar sem hún lagði stund
á framhaldsnám í söng. Hún
hefur mikið sungið erlendis,
sérlega í Þýskalandi, og var meðal
annars fastráðin við óperuna í
Neustrelitz árin 1998-2001. Hún
er þó ánægð með tækifærið til
þess að syngja á Íslandi: „Það er
náttúrlega alltaf jafn gaman að fá
að koma heim og syngja fyrir
Íslendinga. Að geta verið á Íslandi
og sameinað vinnu og ánægju
með fjölskyldunni er ómetanlegt.
Einnig er afar gott að fá tækifæri
til þess að syngja með íslenskum
söngvurum. Margir ungir og
upprennandi söngvarar taka þátt
í sýningunni og sumum hafði ég
ekki heyrt í áður, þannig að það er
ánægjulegt að uppgötva þá.
Leikhús er alltaf leikhús sama
hvort maður er á Íslandi eða
annars staðar þó svo að stemningin
hér sé einhvern veginn séríslensk
og skemmtileg eftir því.“
Þegar sýningum á Ariadne lýkur
tekur við tónleikahald hjá Hönnu,
en þar sem hún á von á barni seg-
ist hún þó ætla að taka sér frí frá
söngstörfum til þess að sinna fjöl-
skyldunni. „Það verður aðalverk-
efnið fram á næsta ár,“ segir hún.
Hlutverk hinnar léttlyndu Zerbin-
ettu er í höndum Arndísar Höllu
Ásgeirsdóttur sópransöngkonu.
„Zerbinetta er mikil skvetta og
gríðarlega upp á karlhöndina. Hún
er sannkölluð díva en er jafnframt
alltaf í gríninu.“ Arndís stundaði
framhaldsnám í söng í Berlín og
hefur að mestu starfað erlendis.
„Síðustu árin er ég búin að vera að
syngja í stórum sýningum þar sem
eru hið minnsta 5.000 áhorfendur.
Við slíkar aðstæður getur skapast
mikil fjarlægð milli listamanna og
áheyrenda. Þegar ég syng hér við
Íslensku óperuna líður mér stund-
um eins og ég sé alveg ofan í
áheyrendum. Þessi nálægð gerir
það að verkum að framkoma
söngvaranna breytist og við þurf-
um t.d. að leggja meiri áherslu á
fínhreyfingar.“
Uppfærslan leggst afar vel í
Arndísi. „Þetta er í fyrsta skipti
sem ég tek að mér hlutverk í óperu
hér á landi, en hingað til hef ég
aðallega sungið á tónleikum. Það
er nauðsynlegt fyrir íslenska
söngvara að hafa sungið í það
minnsta einu sinni við Íslensku
óperuna. Söngvararnir sem taka
þátt í uppfærslunni eru mjög góðir
og þykir mér sérlega skemmtilegt
að syngja eitt burðarhlutverkið á
móti Hönnu Dóru. Við höfum marg-
oft á okkar ferli sungið saman á
tónleikum og því þykir mér mjög
gaman að syngja á móti henni í
fyrstu uppfærslunni sem ég tek
þátt í hér við óperuna.“
Síðasta sýning á Ariadne er 19.
október og að henni lokinni þarf
Arndís að hraða sér til Þýskalands
þar sem hennar bíður frumsýning
20. október. Það er því meira en
nóg að gera hjá henni í augnablik-
inu. „Það er bara um að gera að
flýta sér hægt og hafa gaman af
þessu,“ segir hún að lokum.
Ágúst Ólafsson barítónsöngvari
fer með hlutverk Harlequin, en
hann er einn af trúðahópnum sem
veldur usla í harmrænu óperunni
um Ariadne. Ágúst telur persónu
Harlequin vera fremur einfalda.
„Trúðarnir eru með lítið leikrit í
gangi sem að mestu gengur út á
fíflalæti. Svo viljum við ná í döm-
una, Zerbinettu, allir fjórir. Þetta
er ekki flókinn karakter sem ég
túlka.“
Ágúst lauk meistaragráðu í söng
frá Síbelíusar akademíunni í Hels-
inki og upplifir talsverðan mun á
óperumenningunni erlendis og
hér. „Stærsti munurinn er kannski
sá að það er ekki jafn sterk hefð
hjá íslenskum áhorfendum að
sækja óperur. Ég held að Íslend-
ingum þyki ekki jafn sjálfsagt að
fara í óperuna hérlendis og tíðkast
víða í Evrópu þar sem fólk hefur
alist upp við að sækja óperuna
reglulega með vinum og kunn-
ingjum. Þessa hefð vantar á
Íslandi.“ Hann segir þó að á móti
komi að Íslendingar séu frjálsari í
nálgun sinni á óperulistina, hér
skapist gríðarleg stemning í kring-
um hverja einustu uppfærslu og
að það sé alltaf eitthvað spennandi
að gerast.
Ágúst er með mörg járn í eldin-
um utan hlutverks síns í Ariadne.
Til að mynda söng hann nýverið
með Sinfóníuhljómsveit Íslands
verkið Völuspá fyrir barítón og
kór eftir Jón Þórarinsson. Eftir að
sýningum á Ariadne auf Naxos
lýkur kemur Ágúst meðal annars
til með að syngja á ljóðatónleikum
í Vídalínskirkju í Garðabæ og
hann syngur finnsk tangólög með
tangósveit í Iðnó í vetur.
Þorsteinn Helgi Árbjörnsson tenór
syngur hlutverk trúðsins Brig-
hella. „Þetta er karakter sem
kemur úr commedia dell‘arte og er
einn af þessum fimm trúðum sem
brjótast inn í óperuna og trufla allt
með tilraunum sínum til að hressa
Ariadne við.“ Hann segir hlutverk
sitt þannig vera fyrst og fremst
kómískt, þó svo að það feli í sér
samskipti við hina tragísku
Ariadne.
Undanfarin ár hefur Þorsteinn
verið við nám í Bandaríkjunum.
Hann lauk bachelor of music gráðu
frá Oberlin Conservatory Ohio
árið 2006 og er því að taka þátt í
uppfærslu hjá Íslensku óperunni í
fyrsta sinn.
Þrátt fyrir að erlendis bjóðist
söngvurum oft og tíðum stærri
tækifæri og hlutverk en hérlendis
segir Þorsteinn það engu að síður
eftirsóknarvert að koma heim og
syngja við Íslensku óperuna. „Það
er náttúrlega frábært að fá tæki-
færi til þess að koma heim og
syngja; það eru eflaust margir sem
vilja komast að þannig að manni
finnst þetta ákveðinn heiður að fá
að taka þátt í þessu og þá sérstak-
lega með svona góðum hópi.“
Þegar sýningum á Ariadne auf
Naxos lýkur bíða Þorsteins spenn-
andi verkefni. Hann kemur til með
að syngja á tónleikaröð í Banda-
ríkjunum á næstunni auk þess sem
hann bíður þess að komast á samn-
ing hjá óperunni í Nordhausen í
Þýskalandi. Hann hefur því ríkan
grundvöll til þess að líta framtíð-
ina björtum augum. „Þetta er allt
eins og það á að vera, spennandi
verkefni fram undan og ekki ama-
legt að fá að byrja á verkefni sem
þessu.“
Hinn 9. október næstkomandi frumsýnir Íslenska óperan Ariadne auf Naxos eftir Richard
Strauss. Óperan var fyrst frumsýnd árið 1912 en hefur ekki verið sett upp áður hérlendis. Sextán
íslenskir einsöngvarar taka þátt í uppfærslunni og tók Fréttablaðið fjóra þeirra tali á dögunum
til þess að fræðast um hlutverkin og stöðu sönglistarinnar hér á landi.
ÓPERA VIGDÍS ÞORMÓÐSDÓTTIR
Það er nauðsynlegt fyrir íslenska söngvara að hafa sungið í það minnsta einu sinni við
Íslensku óperuna. – Arndís Halla Ásgeirsdóttir
Hanna Dóra, Ágúst, Arndís og Þorsteinn eru í hópi þeirra ungu söngvara sem koma
fram í Ariadne frá Naxos eftir Strauss sem verður frumsýnd í byrjun október.
FRÉTTABLAÐIÐ/HÖRÐUR