Fréttablaðið - 13.04.2008, Blaðsíða 86

30 13. apríl 2008 SUNNUDAGUR
HVAÐ SEGIR MAMMA?
„Mér finnst þeir ekkert sérstak-
lega stórir. Þeir verða það kannski
þegar þeir standa við hliðina á
þessum „venjulega“ ketti,“ segir
Jón Egill Indriðason, kúabóndi í
Varmahlíð. Undanfarin fimm ár
hefur hann ásamt eiginkonu sinni,
Sigríði Þóru Stormsdóttur, ræktað
ákaflega sérstakt og stórt kattar-
kyn að nafni Maine Coon en þeir
hafa vakið mikla athygli að undan-
förnu og njóta sífellt meiri vin-
sælda meðal nýrra kattavina.
Kettirnir kosta á bilinu sextíu til
hundrað þúsund, allt eftir því
hvort nota eigi þá til ræktunar eða
ekki, en Jón Egill er í samstarfi
við Sigríði Þóru Gabríelsdóttur
fyrir sunnan þannig að áhugasam-
ir þurfa ekki að keyra norður til að
kaupa sér kött. Meðal þeirra sem
hafa átt svona kyn er Bubbi Mort-
hens og hann fór ekki í grafgötur
með ágæti kattarins, sagði hann
vera algjöran dreka. „Ég flutti í
hús um stundarsakir þar sem kett-
ir voru ekki vel séðir. Jón Atli
Jónasson, rithöfundur með meiru,
tók hann í fóstur fyrir mig og
þeir urðu svo góðir vinir að ég
gat ekki tekið hann frá honum,“
segir Bubbi, sem ætlar þó að
fá sér kött þegar hann flytur í
nýja húsið í Kjósinni enda
mikill kattavinur.
Hvort það yrði
Maine Coon kæmi í
ljós. „Ég verð að
ræða það við betri
helminginn,“ skýt-
ur Bubbi inn í.
Maine Coon-
kettirnir geta orðið
ótrúlega stórir, ná allt
að metra að lengd og
geta borið fjórtán kíló með
sæmd án þess að þykja
feitir. Jón Egill og Sigríður
Þóra eru einmitt sjálf með
högna sem er eins
metra langur á
heimili sínu. „En
það eru oftast
hinir rauðu Maine
Coon sem ná
hámarks þyngd
og lengd,“
útskýrir Jón Egill
en hann átti ein-
mitt von á einum
slíkum frá Noregi á
næstunni. „Hann
bíður úti í Hrísey
eftir að fá að kom-
ast til okkar,“
útskýrir Jón en
fyrstu dýrin þeirra komu frá Finn-
landi í júní 2003.
Aðspurður hvað það sé við þessa
„risaketti“ sem sé svona heillandi,
segir Jón það ekki vera flókið mál
í sjálfu sér. Maine Coon-kettirnir
séu miklir persónuleikar sem bíði
við hurðina eftir að eigandinn
komi heim, spjalli lengi við hann
þegar sá gállinn er á þeim en þyki
fátt jafn skemmtilegt og að liggja
í leti. „En þess á milli geta þeir
látið alveg eins og hálfvitar,“ segir
Jón og hlær. Kettir þeirra hjóna
eru inni allan daginn og fá kýrnar
á bænum því ekki að njóta sam-
vista við þá. „Og það gæti líka
verið ansi flókið að ná fjósalykt-
inni úr feldinum á þeim fyrir sýn-
ingar,“ bætir Jón við.
freyrgigja@frettabladid.is
BUBBI MORTHENS: ÞURFTI AÐ GEFA RISAKÖTT FRÁ SÉR
Kúabóndi ræktar risaketti
STÓR OG STÆÐILEGUR Jón Ingi með tæplega tveggja ára gamlan högna sem enn á
eftir að stækka en Maine Coon-kettirnir hætta að vaxa fjögurra ára gamlir.
DREKI Bubbi Morthens
lýsti sínum ketti sem
dreka og saknar hans.
Hann ætlar að fá sér
nýjan kött í Kjósinni.
Leikararnir Jörundur Ragnarsson
og Ólafía Hrönn Jónsdóttir eiga
vafalítið eftir að kynnast ansi náið
á næstu sex vikum. Þau eru að
leika saman í Dagvaktinni en auk
þess að sinna þeim störfum fyrir
vestan eiga þau að stíga á svið
Þjóðleikhússins þess á milli.
Leikararnir ætla því að keyra á
milli Reykhólahrepps og
Reykjavíkur á Suzuki Vitara-
jepplingi Jörundar ef allt
gengur að óskum. „Við erum
heppin með það að við erum
að sýna sömu kvöldin,“ segir
Jörundur, sem setur það ekki
fyrir sig að þeysast á milli
vesturs og suðurs. Jörundur leikur
aðalhlutverkið í Þeim ljóta sem
fengið hefur prýðilega dóma að
undanförnu en Ólafía Hrönn er
bæði í Sólarferð og Ívanof.
Jörundur bendir reyndar á að
Reykhólahreppur sé ekkert svo
langt frá
höfuðborginni, aðeins tveggja og
hálfs tíma akstur frá miðborginni.
„En þetta verða nokkrar klukku-
stundir þegar allt kemur saman,“
bætir Jörundur við og er feginn því
að Vitaran skuli ekki vera bensín-
svelgur heldur fremur eyðslu-
grannur bíll af jepplingi að vera.
Tökur á Dagvaktinni hefjast á
mánudaginn og hafa æfingar stað-
ið yfir að undanförnu. Reyndar
var Jörundur lagstur í flensu
þegar Fréttablaðið hafði uppi á
honum og ætlaði að liggja uppi í
rúmi það sem eftir lifði helgar til
að fá sig góðan af henni. Fimmtán
manna tökulið hertekur síðan
Hótel Bjarkarlund en tæplega
tuttugu íbúar Reykhólahrepps
eiga eftir að koma töluvert
við sögu í þáttunum. Leik-
stjóri Dagvaktarinnar er sem
fyrr Ragnar Bragason en
þættirnir verða alls ellefu
talsins. Með Jörundi verða
síðan að sjálfsögðu Jón Gnarr
og Pétur Jóhann Sigfússon
auk valinkunnra gesta. - fgg
Leikarar fastir í Vitara-jepplingi
HVER ER MAÐURINN? Jörundur
og Ólafía eiga vafalítið eftir
að brydda upp á
skemmtilegum
leikjum í öku-
ferðum sínum
og gætu farið í
leikinn Hver er
maðurinn?
Hvað er að frétta? Ég er að klára MR og er að leita mér að starfi. Fyrir utan
það hef ég verið að fagna ýmsum sigrum keppnisliða MR að undanförnu.
Svo er ég að byrja í stúdentsprófum.
Augnlitur: Blár
Starf: Nemi í atvinnuleit.
Fjölskylduhagir: Mjög góðir.
Hvaðan ertu? Ég er Reykjavíkurbarn, fæddur og uppalinn.
Ertu hjátrúarfullur? Ég vil ekki vera það en ég er það samt innst inni. Það
er 7, 9, 13 og stigarnir.
Uppáhaldssjónvarpsþátturinn: Það myndu klárlega vera Mannaveiðar,
bind óneitanlega smá taugar til þeirra þátta.
Uppáhaldsmatur: Eldsmiðjupitsur. Ég borða slatta af þeim, allt of mikið.
Fallegasti staður: Vesturbærinn.
iPod eða geislaspilari: Báðir ónýtir.
Hvað er skemmtilegast? Það er Laugardalslaugin á sólríkum degi.
Hvað er leiðinlegast? Leiðinlegast að hafa lítið fyrir stafni. Það kemur fyrir
hjá manni.
Helsti veikleiki: Ég get verið dálítið manískur.
Maður fer oft í hlutina af fullmikilli hörku.
Helsti kostur: Má ég nefna fjóra? Duglegur,
skemmtilegur, fyndinn og hógvær.
Helsta afrek: Að klára þriðja stig á básúnu. Lauk
því þegar ég var tólf ára. Hef aðeins látið það
sitja á hakanum síðan.
Mestu vonbrigðin: Að hafa ekki klárað fleiri
stig á básúnu.
Hver er draumurinn? Að fá sumarvinnu.
Hver er fyndnastur/fyndnust? Andri Gunnar
Hauksson, skólafélagi minn úr MR. Hann er með
þróaðasta húmor sem sést hefur.
Hvað fer mest í taugarnar á þér? Fólk sem kann
ekki gott að meta.
Hvað er mikilvægast? Að hverfa aldrei frá
tónlistarnámi.
HIN HLIÐIN BJÖRN BRYNJÚLFUR BJÖRNSSON INSPECTOR SCHOLAE MR
Vonbrigði að hætta að læra á básúnu
2.2.
1988
„Ég er að fá mér nýjan jakka. Ég
verð flottastur. Allt fyrir stelpurn-
ar,“ segir Egill „Gillz“ Einarsson.
Fréttablaðið náði tali af Agli í
Retró-fataversluninni í Smára-
lind. Hann var þá að búa sig til
brottfarar og klæða sig upp.
Klúbburinn The Table, þar sem
hann er fremstur meðal jafningja,
hefur brugðið undir sig betri fæt-
inum og ætlar að vera viðstaddur
viðureign Manchester United og
Arsenal sem fram fer í dag í
Manchester.
En hvaða klúbbur er þetta? „Já,
nú, það er ég, Auddi Blö, Guð-
mundur Karl, Hjöbbi Ká, Ofur-
hugi, Stjáni rúnkari... bíddu nú
við, hverjir eru fleiri í þessu,“
segir Egill meðan hann mátar
hvurn jakkann á fætur öðrum í
Retró. Hann fellst fúslega á að
The Table sé ekki mjög frumlegt
nafn á klúbb áhugamanna um fót-
bolta en þannig sé að þessi hópur
komi reglulega saman á Players,
setjist við sama borðið og horfi á
fótbolta.
Auðunn Blöndal, sjónvarpsmað-
ur og meðlimur The Table, segir
engan foringja í klúbbnum, allir
séu fremstir meðal jafninga.
Fréttablaðið náði tali af Audda í
Leifsstöð skömmu fyrir brottför.
Aðspurður hvort Gillzenegger
væri flottastur í nýjum jakka segir
hann ekki svo vera. „Nei, ég myndi
segja að Guðmundur Karl væri
flottari. Annars erum við allir í
fínum jökkum,“ segir Auðunn og
fellst á að sérkennilegar megi
heita þær yfirlýsingar Egils að
hann sé að klæða sig upp fyrir
enskt kvenfólk, hvað þá enskar
kvenkyns fótboltabullur. Hugsan-
lega sé Egill að klæða sig upp fyrir
strákana í klúbbnum. - jbg
Allir í fínum jökkum
THE TABLE Í LEIFSSTÖÐ Frá vinstri: Guðmundur Karl Guðmundsson, Auðunn
Blöndal, Kristján Óli Sigurðsson, Hallur Dan Johansen, Egill Einarsson, Hugi
Halldórsson og Hjörvar Hafliðason. FRÉTTABLAÐIÐ/ÞORGILS JÓNSSON
„Hann er mjög fylginn sér og
með sterka réttlætiskennd.
Ekki bara gagnvart sjálfum sér
heldur öðrum líka. Hann hefur
alltaf verið staðfastur. Var mjög
skemmtileg-
ur krakki og
fjörugur, átti
til að prufa
allt sem ekki
mátti. Hann
hvatti fólk
til að setja
rauða borða
á speglana
á bílunum sínum. Ég hef ekki
séð neinn bíl með þá, en ég er
með tvo.“
Ólafía Kristín Kristófersdóttir er móðir
Sturlu Jónssonar, forsprakka mótmæla
vörubílstjóra.
Spennandi starf
inni í blaðinu.
VEISTU SVARIÐ
Svör við spurningum á bls. 8.
1 Birgir Páll Marteinsson.
2 Rufus Wainwright.
3 Haukar.