Réttur - 01.01.1961, Blaðsíða 140

140
R É T T U R
þessara forvígismanna friðar,
þjóðfrelsis og lýðræðis.
Verkalýð og bændastétt,
menntamönnum og stétt smá-
borgara og miðlungsborgara í
bæjunum er það hið mesta
hagsmunamál, að einokunar-
hringavaldinu sé aflétt. Skil-
yrði til að sameina þessi öfl
eru því hagstæð.
Kommúnistar telja, að slík
sameining væri vel tiltækileg
á grundvelli baráttunnar fyrir
friði og þjóðfrelsi, syo og eft-
irtöldum atriðum: varðveizlu
og eflingu lýðræðis, þjóðnýt-
ingu höfuðgreina efnahags-
kerfisins og umbótum á stjórn
þess í lýðræðisátt, hagnýtingu
alls efnahagskerfisins í frið-
samlegum tilgangi til þess að
fullnægja þörfum almennings,
róttækum jarðnæðisumbótum,
bættri lífsafkomu verkalýðsins
og verndun efnahagsmuna
bændastéttarinnar og stéttar
smáborgara og miðlungsborg-
ara bæjanna fyrir ofbeldis-
harðstjórn einokunarauðhring-
anna.
Með slíkum ráðstöfunum
væri stigið stórt skref áleiðis
á braut félagslegra framfara,
og þær myndu svara hagsmun-
um meirihlutans af þjóðinni.
Allar eru þessar ráðstafanir
lýðræðiseðlis. Þær afnema að
visu ekki arðrán manns á
manni. En með þeim væri
skert vald einokunarauðhring-
anna, aukin virðing og pólit-
ísk áhrifastaða verklýðsstétt-
arinnar í þjóðlífinu, stuðlað að
einangrun mestu afturhaldsafl-
anna og auðvelduð sameining
allra framfarasinna. Þegar fjöl-
mennar þjóðfélagsstéttir hefja
hluttöku í baráttunni fyrir lýð-
ræðisumbótum, sannfærast þær
brátt um nauðsyn þess að sam-
fylkjast verkalýðnum í bar-
áttunni og gerast um leið virk-
ari í stjórnmálum. Það er
fremsta skylda verklýðsstéttar-
innar og hinnar kommúnísku
forystusveitar hennar að
stjórna efnahags- og stjórn-
málabaráttu fjöldans fyrir lýð-
ræðisumbótum og kollvörpun
hringavaldsins og leiða hana
til sigurs.
Kommúnistar beita sér fyrir
allsherjarumbótum í lýðræðis-
átt á sviði efnahagslífs, félags-
lífs og stjórnrækslu, svo og í
öllum pólitískum og menning-
arlegum samtökum og stofn-
unum.
Kommúnistar líta á lýðræð-
isbaráttuna sem þátt í barátt-
unnj fyrir sósíalismanum. í
baráttu þessari treysta þeir án
afláts tengslin við fjöldann,
þroska stjórnmálavitund hans
og auðvelda honum skilning á
hlutverki hinnar sósíölsku
byltingar og nauðsyn þess að
leiða hana til lykta. í þessu er
fólginn alger eðlismunur hinna
marx-lenínsku flokka og end-
urbótasinna, sem líta á endur-
bætur á vegum auðvaldsskipu-
lagsins sem lokatakmark og af-
neita nauðsyn hinnar sósíölsku
byltingar. Fylgjendur marx-
lenínismans eru þess fullvissir,