Réttur


Réttur - 01.01.1962, Blaðsíða 18

Réttur - 01.01.1962, Blaðsíða 18
18 R É T T U R heimtar alþýðan að íslendingar séu losaðir við þær herstöðvar, sem þröngvað hefur verið upp á okkur, og að ísland gangi úr Atlants- hafsbandalaginu. Þessar kröfur íslenzkrar alþýðu eru bornar fram af Sósíalista- flokknum og Alþýðubandalaginu. -— Með því að berjast fyrir þess- um kröfum: ísland fyrir íslendinga, — ísland frjálst, — fetar al- þýðan í fótspor þeirra brautryðjenda íslenzks sjálfstæðis, sem í 130 ár hafa barizt fyrir frelsi þjóðar vorrar: Baldvins Einarssonar, Jóns Sigurðssonar, Skúla Thoroddsens og annarra forvígismanna sjálf- stæðisbaráttunnar. En afturhaldið, sérstaklega eins og það birtist í áróðri hinna ný- fasistisku ofstækismanna, sem miða allt við andkommúnismann, er það aumasta og lægsta, sem nokkru sinni hefur komið nærri stjórn- málum á Islandi. Eftir að stjórnmálaflokkarnir þrír: Sjálfstæðis- flokkur, Framsóknarflokkur og Alþýðuflokkur hafa stig af stigi fært hernám yfir þjóðina — 1946-1949-1951, -— þá einbeita nú aftur- haldsblöðin áróðri sínum að innlimun Islands í Efnahagsbandalag- ið og brennimerkja alla sem kommúnista, sem voga sér að vera gegn innlimun Islands í annað ríki. Þessir ofstækismenn mundu telja Baldvin, Jón og Skúla kommúnista, ef þeir nú væru uppi, •— enda virðast þeir helzt sjá ljósan blett í sögu íslands í afstöðu þeirra Heimastjórnarmanna, sem börðust fyrir því 1908 að ísland yrði óaðskiljanlegur hluti Danaríkis. Svona djúpt er afturhaldið á íslandi sokkið 18 árum eftir lýð- veldisstofnunina 1944, þegar það draslaðist þó með til að stofna lýðveldið undir þunga þjóðfrelsishreyfingar almennings. Svo lítil- mótleg er lágkúra afturhaldsins. Hins vegar verður nú íslenzk al- þýðuhreyfing að rísa í allri þeirri reisn, sem þjóð vor á til, — svo íslandi verði bjargað á úrslitastund. £n til þess svo megi verða, þarf alþýðan sjálf að taka for- ustuna í þjóðfrelsismálunum, — skapa víðtækustu og sterk- ustu þjóðfylkingu, sem Island hefur nokkru sinni eignazt, — til að vernda það sjálfstæði, er vér höfum, — og til þess að vinna aftur það, sem glataðist, — „svo aldrei framar fslands byggð sé öðrum þjóðum háð“. Það er það, sem Sósíalistaflokkurinn og Alþýðuhandalagið herjast fyrir.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Réttur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.