Réttur - 01.01.1964, Blaðsíða 30

30
R E T T U R
Ef miöað er við lægsta Dagsbrúnartaxtann og hann settur =100
fyrir árið 1945, þá er þróunin þessi:
1945 = 100.0
1946 = 100.0
1947 = 102.7
1948 = 98.6
1949 = 101.0
Kaupmáttur þessarra ára ber enn merki áhrifa verkalýðsins á
ríkisvaldið í tíð nýsköpunarstjórnarinnar 1944—47 og hinnar
hörðu og sigursælu verkfallsbaráttu sumurin 1947 og 1949.
I ársbyrjun 1950 kemst „helmingaskipta“-stjórn Ihalds og Fram-
sóknar til valda og lækkar gengið, beitir ríkisvaldinu til þess að
r'ýra kaupmátt tímakaupsins með dýrtíð og kemur jafnvel á at-
vinnuleysi á árunum 1951 og 1952 hvað Reykjavík snerti, en úti
um land var atvinnuleysi allt þetta skeið fram til 1956.
Þróun kaupmáttar tímakaupsins verður nú sem hér segir:
1950 = 92.4
1951 = 84.7
1952 = 84.9
Svona er.lækkunin mikil. Samt voru háð verkföll til kauphækk-
ana 1951 og síðan hið harða desemberverkfall 1952 og batnaði
nokkuð á eftir.
1953 = 91.6
1954 = 90.0
Árið 1955 kemur svo 6 vikna verkfallið í marz—apríl og skipt-
ir nú um.
1955 = 96.5
1956 = 97.2
1957 = 95.8
1958 = 96.9
Kaupmáttur tímakaupsins hélst í tíð vinstri stjórnarinnar 96
til 97 og eftir samningana liaustið 1958 hækkar enn kaupmáttur-
inn, þannig, að heildartalan er fyrir
1959 = 100.2