Réttur - 01.04.1938, Blaðsíða 63

e) Því lengur sem stríðið stendur, því minna geta'.
Japanir keypt af hráefnum til iðnaðarins.
T Erfiðleikarnir í utanríkisverzluninni urðu miklir
strax á s. 1. ári um leið og auka þurfti innflutninginn.
Jafnframt gullflutningi til Bandaríkjanna mun óhætt
að gera ráð fyrir óhagstæðum verzlunarjöfnuði, sem
nemur milljarð yena árið 1937.
En ef rannsaka skal stríðsþol Japana, þá er engan-
veginn nóg að athuga fjárhagsástæður, framleiðslu-
og verzlunarmöguleika þótt mikið megi af því ráða.
Til þess verður maður einnig að athuga þjóðfélags-
ástandið inn á við, andstæður þess og innri árekstra.
Kjörum verkalýðs og bænda hefir þegar nokkuð verið
lýst. Við það má bæta því, að deilur milli landeigenda
og leiguliða hafa mjög farið í vöxt á síðustu árum og
verkföll hafa stöðugt orðið fleiri og umfangsmeiri
þrátt fyrir blóðuga ógnarstjórn. Við þetta bætast svo
harðvítug átök innan borgarastéttarinnar sjálfrar.
Nægir þar að benda á hina stöðugu baráttu milli
stjórnmálamannanna og herforingjanna og stöðugar
ofsóknir og morð á stjórnmálamönnum í æðstu stöð-
um. Auk þess deilur milli foringja hersins og flotans
og milli „ungu“ liðsforingjanna, sem eru mjög fasist-
iskir, og yfirhershöfðingjanna. Af öllu þessu er það
augljóst, hversu alvarlegt hrun á sér stað í Japan
þjóðfélagslega séð. Og stríðið hlýtur óhjákvæmilega
4 að flýta fyrir þessu hruni. Framleiðslan getur ekki
fullnægt þörfum stríðsins, og afkomu verkalýðsins og
bændanna er ekki hægt að rýra verulega án þess að
framkalla alvarlega hættu á þjóðfélagslegri byltingu.
Það er ekki hægt fyrir japanska auðvaldið að snúa
við. Eftir því sem stríðið stendur lengur, eftir því
leggur það alþýðunni þyngri byrðar á bak, og eykur
um leið mótþróa hennar. Stríðsæsingurinn, sem auð-
valdið með ýmsum blekkingum gat skapað, rénar,
einkum við ósigra hersins og erfiðleika og hina öflugu
og einhuga mótstöðu kínversku þjóðarinnar. Skilyroin
95