Réttur


Réttur - 01.04.1938, Blaðsíða 74

Réttur - 01.04.1938, Blaðsíða 74
Munurinn er aðeins sá, að í Sovétríkjunum er stjórn- arfar, sem hefir kraft og siðferðisþrek til að taka fyr- ir rætur meinsins, áður en það er orðið um seinan. — Hafa dómarnir í Moskva veikt sovétskipulagið, eins og þeir reyna að hugga sig við, sem harma, að fyrirætlanir hinna ákærðu mistókust? Hefði það veikt spánska lýðveldið, ef Franco, Mola, de Llano og fleiri slíkir hefðu verið handteknir í tæka tíð og dregnir fyrir lög og dóm? Slíkt hefði ekki aðeins styrkt lýð- veldið, heldur sparað líf og limi meira en milljón Spánverja. Dómarnir í Moskva hafa ekki aðeins losað þjóðina við hættulega óvini, heldur einnig að öllum líkindum frestað Evrópustríði og þar með sparað líf margra milljóna — að minnsta kosti um stund. Þetta mættu þeir vel athuga nánar, sem ekki telja sig hafa annað þarfara að skrifa en níð um Sovétríkin fyrir að láta ekki þvílíka óvini mannkynsins leika lausum hala. Nokkrir embættismenn og herforingjar geta ekki haft úrslitaþýðingu fyrir 170 milljóna ríki. Sovétríkin hafa aldrei verið jafn-sterk og nú, félagslega og hern- aðarlega. Sumir erlendir hernaðarsérfræðingar hafa orðið að viðurkenna, að Sovétríkin séu ósigrandi í styrjöld. Eftirtektarverð eru í þessu sambandi orð Voroshiloffs hermálaráðherra, er hann viðhafði eigi fyrir all-skömmu. ,,,Hingað til“, sagði hann, ,,hefir spurningin verið sú, hvort vér sigruðum eða biðum ósigur, ef vér yrðum neyddir út í stríð. Nú er þetta ekki lengur spurningin. Sigra munum vér, hvernig sem fer. Nú er spurningin aðeins sú, með hve litlum tilkostnaði mannslífa og verðmæta getum vér sigrað“. Landamæri Sovétríkjanna frá Eystrasalti til Svarta- hafs eru svo rammlega víggirt, að því nær er talinn ógerningur fyrir útlendan her, að brjótast þar yfir. Álíka vel eru auturlandamærin víggirt. Sumir telja, að Sovétríkin geti á skömmum tíma vopnað 30 milljónir hermanna. Þá hefir það aukið nokkuð mörgum hundr- 106
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76

x

Réttur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.