Morgunblaðið - 23.10.2006, Blaðsíða 16

Bjart er yfir kauptúninu Þórshöfn sem nú tilheyrir Langanesbyggð enda þótt aflasamdráttur hafi verið í
loðnuveiðum á þessu ári en á þær veiðar stólar burðarásinn í atvinnulífinu, Hraðfrystistöð Þórshafnar.
Fólki hefur ekki fækkað á Þórshöfn eins og í mörgum nálægum byggðum og uppbyggingarhugur í fólki.
Morgunblaðið komst hins vegar að því að íbúarnir eru orðnir langþreyttir á aðgerðaleysi í vegamálum.
S
agan segir að á mitt
Langanes hafi
hamar goðsins
Þórs verið settur
og höfn héraðsins
nefnd eftir honum,
Þórshöfn. Þórs-
höfn stendur við
austanverðan Lónafjörð, innsta
hluta Þistilfjarðar, við dálitla vík.
Þar er frá náttúrunnar hendi allgóð
bátalending og hlé fyrir norðan- og
norðaustanátt, sem er aðalhafáttin á
þessum slóðum. Þykir bæjarstæðið
fara vel í landslaginu og útsýni er
mikið yfir Þistilfjarðarflóann, sveit-
irnar, heiðalöndin, Þistilfjarð-
arfjöllin og Langanesfjöllin. Kaup-
túnið Þórshöfn var byggt í landi
Syðra-Lóns. Þar hefur lífið alla tíð
snúist að verulegu leyti um sjávar-
útveg.
Þórshafnarhreppur sameinaðist
Skeggjastaðahreppi (Bakkafirði) í
sumar. Björn Ingimarsson, sveit-
arstjóri hins nýja sveitarfélags,
Langanesbyggðar, segir ástandið á
Þórshöfn nokkuð gott. „Að vísu hef-
ur aflasamdráttur í loðnuveiðum
sett strik í reikninginn varðandi
rekstur Hraðfrystistöðvar Þórs-
hafnar á þessu ári og því síðasta en
það eru bara eðlilegar sveiflur sem
menn þurfa að lifa við. Við höfum
sem betur fer getað mætt þessu og
fyrir vikið hefur atvinnuleysi ekki
látið á sér kræla. Raunar þvert á
móti, það hefur frekar vantað fólk
til starfa.“
Björn segir frumkvæði áberandi
hjá fólki á Þórshöfn, ekki síst ungu
fólki. „Hér er fólk að fikra sig áfram
í rekstri og þjónustu sem er mjög
jákvætt. Nefni ég þar veit-
ingarekstur og svo fyrirtækið Silki-
prent og fána sem fjölskylda á Þórs-
höfn keypti í fyrra og flutti frá
Reykjavík til Þórshafnar. Þá er að
fara af stað úti á Langanesi spæn-
isvinnsla sem ungur maður, Ágúst
Marinó Ágústsson, stendur fyrir.
Þetta fólk horfir til lengri tíma.
Upplifði maður ekki þetta hefði
maður sjálfsagt meiri áhyggjur af
málunum.“
Þjónustustigið tiltölulega hátt
Björn segir að Þórshöfn hafi lent
uppi á skeri með verslunarrekstur
er Lónið lagði upp laupana fyrr á
þessu ári. „Það hefur hins vegar
ræst vel úr því enda mun stærri og
öflugri verslun komin í staðinn,
Samkaup.“
Þjónustustigið er tiltölulega hátt
fyrir svona lítinn stað, að mati
Björns. „Við höfum fjárfest í
íþróttamannvirkjum og öðru og höf-
um verið gagnrýndir töluvert fyrir
það. Við svörum því hins vegar til að
með þessu séum við að vinna for-
varnastarf og ég er viss um að við
höfum losnað við ýmsan vanda með
því að gera þetta. Leikskólapláss
eru næg og við höfum fjárfest í
þjónustu fyrir aldraða með viðbygg-
ingu við hjúkrunar- og dvalarheim-
ilið. Þannig að staðan er ágæt.“
Björn segir samgöngur líka í
góðu lagi en flogið er alla virka daga
vikunnar til Þórshafnar og tveir
flutningsaðilar koma daglega land-
leiðina.
„Okkar aðalvandamál er að það
vantar iðnmenntað fólk. Það er t.d.
vandræðaástand varðandi rafvirkj-
un.“
Björn viðurkennir að skoðanir
séu skiptar um sameiningu sveitar-
félaganna, einkum Bakkafjarð-
armegin. „Eins og gengur heyrir
maður mest í fólkinu sem var á
móti. Það tekur a.m.k. eitt til tvö ár
að sameina svona sveitarfélög í eina
samfélagsheild og það er heljarverk
að vinna. En við erum reiðubúin að
vinna það verk.“
Þegar horft er til framtíðar
kveðst Björn vera bjartsýnn. „Með-
an öflugt fólk er til staðar er ekki
hægt annað en vera bjartsýnn. Auð-
vitað höfum við orðið fyrir skakka-
föllum gegnum tíðina og eigum eftir
að verða það aftur. En við erum
undir það búin. Það er fyrir öllu að
tala ekki úr sér kjarkinn.“
Gott og duglegt fólk
Brynhildur Halldórsdóttir hefur
búið á býlinu Syðra-Lóni frá árinu
1958 en kauptúnið Þórshöfn var ein-
mitt byggt í landi Syðra-Lóns. Hún
segir mikla uppbyggingu hafa átt
sér stað frá þeim tíma og fólki fjölg-
að verulega. „Það voru innan við 300
íbúar þegar ég flutti hingað.“ Nú
búa á Þórshöfn 420 manns.
Rafmagnið kom ekki í Syðra-Lón
fyrr en hálfu öðru ári eftir að Bryn-
hildur kom þangað. „Það breytti
óskaplega miklu. Annars var vatns-
skorturinn lengst af erfiðastur en
það eru ekki nema svona tíu ár síð-
an þau mál komust í almennilegt
lag. Svo hefur tíðarfarið líka breyst.
Það er mun snjóléttara en áður,
einkum síðustu tíu árin.“
Brynhildur segir gott og duglegt
fólk búa á Þórshöfn og andrúms-
loftið prýðilegt. „Reksturinn á hrað-
frystihúsinu hefur að vísu verið erf-
iður enda brestur í loðnu og síld en
ég er sannfærð um að menn hafi
það af með forsjálni og dugnaði.
Vonandi kemur síldin aftur enda
þótt það verði aldrei eins og það
var. Það er erfiðara að selja afurð-
irnar núna.“
Hún segir smábátaútgerð líka
hafa dregist saman. „Ég man þá tíð
að trillukarlar fóru á vertíð og kon-
urnar urðu eftir með börnin. Þetta
þekkist ekki lengur.“
Brynhildur segir þjónustu góða á
Þórshöfn og ekki yfir mörgu að
kvarta. Henni finnst þó þurfa betra
gsm-símsamband. „Það er svo mikið
öryggisatriði.“
Svo eru það samgöngumálin.
„Flugsamgöngur eru í góðu lagi. Ég
get gengið út á flugvöll sem ég kalla
raunar „Brynhildarflugvöll,“ segir
hún og hlær. „Það er verra með
vegina. Ég vona að ég eigi eftir að
ferðast yfir Öxarfjarðarheiði á mal-
biki. Áratugum saman hef ég farið
þessa sömu moldartroðninga. Það
sést ekki í bílinn fyrir aur þegar
maður stígur út úr honum í fína
kjólnum sínum – með riðu.“
Hraðfrystistöð Þórshafnar er
Morgunblaðið/RAX
„Fyrir öllu að tala
ekki úr sér kjarkinn“
Þórshöfn
Texti | Orri Páll Ormarsson
Myndir | Ragnar Axelsson
16 MÁNUDAGUR 23. OKTÓBER 2006 MORGUNBLAÐIÐ