Morgunblaðið - 07.02.2008, Blaðsíða 18

|fimmtudagur|7. 2. 2008| mbl.is
daglegtlíf
Það færist í aukana að heilu
fjölskyldurnar sæki sér ráðgjöf
saman enda hafa kynslóðirnar
oft ólíka sýn á hlutina. » 20
daglegt líf
Enn er langt í að hægt verði að
gera öll matvöruinnkaup á net-
inu. Vöruúrval á netinu mun þó
smám saman aukast. » 20
neytendur
H
ugurinn hafði í nokkur
ár staðið til skíða-
ferðar á erlendri
grundu, en segja má
að ranghugmyndir
okkar um slíkar ferðir hafi staðið
okkur fyrir þrifum fram til þessa. Við
héldum nefnilega að í skíðaferðir færi
bara fólk, sem ætti vænar fúlgur fjár
eða hlutabréf á uppleið og kynni auk
þess allar kúnstir skíðaíþróttarinnar
upp á tíu fingur og jafnmargar tær.
En svo uppgötvuðum við, okkur til
mikils léttis, að því fer fjarri, segja
hjónin Steinunn Garðarsdóttir og
Eggert Marinósson, sem í jan-
úarbyrjun drifu sig upp í flugvél á vit
ítölsku alpanna.
Um mitt síðasta ár barst þeim til-
boð úr óvæntri átt um að velja úr
nokkrum ferðamöguleikum. Nokkrir
kostir voru í stöðunni og dag einn
fékk Eggert netpóst í vinnuna frá
Steinunni sinni sem innihélt tilboð um
skíðaferð til Madonna de Campiglio á
Ítalíu. Og auðvitað var það málið. Það
var ekkert annað að gera í stöðunni
en að velja hótel og byrja þá þegar að
hlakka til ferðarinnar.
Undirföt og Carving-skíði
„Einhvern veginn gat maður nú
ekki hugsað sér að fara í slíka ferð án
þess að eiga allar græjur, en þar sem
við förum aðeins á skíði að jafnaði
einu sinni á ári um páskana þá hefur
nú skíðagalla- og græjukaup ekki
verið efst á innkaupalistanum. Þó
fékk ég skíði í jólagjöf 2006 og frúin á
bænum samskonar glaðning í sinn
jólapakka um nýliðin jól og biðu nú
Carving-skíðin okkar í ofvæni eftir að
fá að þjóta niður hlíðar snæviþaktra
Alpafjalla. Utanyfirflíkur, sem til
voru í skápum, voru látnar duga en
meiri áhersla lögð á útivistar und-
irföt, sem komu sér mjög vel í fjöll-
unum. Það má með sanni segja að
gula gönguúlpa frúarinnar hafi komið
sér vel fyrir þá, sem renndu sér á eft-
ir henni þegar þokan gerðist hvað
þykkust,“ segir Eggert.
Að morgni 12. janúar lögðu skötu-
hjúkin í ’ann úr Grafarvoginum áleið-
is til Verona á Ítalíu þar sem Evert,
þingeyskur orkubolti, sem kynnti sig
sem fararstjóra, tók á móti hópnum.
„Öllum var smalað upp í tvær rútur
og ekið til Madonna di Campiglio sem
er 700 manna ferðamannabær í ein-
staklega fögru umhverfi þar sem ljós-
um skreytt hús, tré og ljósastaurar
ásamt logndrífu færðu okkur aftur til
nýliðinna jóla með einstaklega nota-
legum hætti, líkt og við værum að
stíga inn í póstkort af fallegustu gerð.
Komið var að kveldi þegar náttstað
var náð og því var ekkert gert annað
en að koma dótinu fyrir og fá sér gott
í gogginn fyrir svefninn.“
Fyrsti skíðadagurinn rann svo upp
bjartur og fagur daginn eftir. „Þá
safnaðist hópurinn saman uppi á ein-
um toppinum þar sem fararstjórinn
beið okkar og leiddi um hin fjögur
mismunandi aðalsvæði fjallanna sem
liðast í ótal brekkur í þremur litum
eftir erfiðleikastuðli. Daginn þann
lærðum við að nokkru leyti að rata
um svæðin og á tengileiðir milli
svæða og hvar helstu veitingastaðina
væri að finna sem er þýðingarmikill
lærdómur að sumra mati. Annars eru
matsölustaðir á hverju strái eða skafli
öllu heldur og engum vandkvæðum
bundið að næra sig eða slökkva
þorsta. Lyftur eru opnar frá 8:30 til
16:30 og fer að skyggja ansi hratt upp
úr því. Segja má að dagarnir hafi ver-
ið hver öðrum líkir, en á mjög já-
kvæðan máta þó þar sem tilgang-
urinn var jú að njóta lífsins á skíðum
og það gerðum við svo sannarlega
fyrir utan að við slepptum skíðaiðk-
uninni einn daginn þar sem það
kyngdi niður snjó og skyggni var ekki
upp á marga fiska. Þess í stað röltum
við í rólegheitum um götur og kaffi-
hús bæjarins með prýðisfólki frá
Húsavík sem við kynntumst í ferðinni
og áttum fínan dag.“
Einn daginn var þeim, sem það
vildu, smalað upp á topp Pradalago-
svæðisins og fór fararstjórinn Evert
þá með hópinn yfir í nálæg skíða-
svæði í bæjunum Marileva og Folg-
arida sem reyndist mjög skemmtileg
og eftirminnileg ferð, að sögn
hjónanna. Þeir bæir voru svo kvaddir
með kakói og tilheyrandi rommi og
rjóma áður en menn gerðu sig klára í
að renna sér aftur yfir í Madonna di
Campiglio.
Margar skemmtilegar brekkur
Mikið hafði hinn ágæti fararstjóri
lofað veðrið og sólina á staðnum og
því er betra að kæta viðkvæm nef,
kinnar og kollvik með góðri sól-
arvörn, ef ekki á að fara illa. Þessa
daga lét sólin hinsvegar lítið á sér
kræla nema í smá skömmtum, en
þeim mun þrálátari var þoka, sem lá
yfir sumum brekkunum.
„Skíðabrekkurnar eru margar og
mismunandi og flestar mjög
skemmtilegar. Þær allra lengstu eru
allt að fimm kílómetra langar. Við
mælum þó eindregið með því að fara
ekki í brekkur númer 10 og 24 nema
að viðkomandi hafi gaman að því að
ýta sér nánast allan tímann. Þetta eru
tengileiðir, sem hægt er að forðast
með því að velja aðrar í staðinn. Boðið
er upp á skíðakennslu fyrir alla ald-
urshópa. Hana þáðu auðvitað nokkrir
eldhugar á besta aldri sem höfðu
aldrei stigið á skíði um ævina. Það
leið ekki á löngu uns þeir voru komnir
upp á topp og farnir að skíða líkt og
þeir hefðu aldrei gert annað um æv-
ina,“ segir Eggert.
Hátt verð í búðargluggum
Ítalski bærinn Madonna di Camp-
iglio er fremur lítill og ekki er þar
mikið við að vera annað en að rölta
um strætin, spjalla á kaffihúsum,
snæða á veitingahúsum, fara í gufu og
nuddpott og skoða í búðarglugga með
verðmiðum, sem sýna ansi háar tölur,
að sögn Eggerts. „Í okkar tilviki kom
hátt verðlag í tuskubúðunum ekkert
að sök þar sem markmið ferðarinnar
var að stunda skíðaíþróttina fremur
en að vera í akkorði við að renna
greiðslukortum í gegnum posa.
Veitingahús eru mörg í bænum og
verðið mismunandi. Á þeim stöðum,
sem við borðuðum, var verðinu stillt í
hóf, maturinn fínn og þjónustan góð,
sérstaklega á Le Roi, sem var rétt
fyrir ofan hótel Arnica, þar sem við
dvöldum.
Fjölmargir Íslendingar þekkja
orðið Madonna di Campiglio og
margir sækja þangað aftur og aftur.
Það er mjög skiljanlegt, að okkar
mati, enda er ekki loku fyrir það skot-
ið að næsta skíðaferð sé komin á
teikniborðið hjá okkur eftir ein-
staklega vel heppnaða ferð í faðmi
fallegra fjalla og fíns félagsskapar.“
join@mbl.is
Skíðabrekkurnar Fjögur mismunandi aðalsvæði fjallanna liðast í ótal brekkum sem eru miserfiðar.Skíðabærinn Madonna di Campiglio er 700 manna þorp í fallegu umhverfi.
Kaffipása Inn á milli hituðu Eggert og Steinunn sér á kakói með rjóma.
Á skíðum skemmtu þau sér...
Eggert Marinósson og Steinunn Garðarsdóttir
gengu með ýmsar ranghugmyndir um skíðaferðir
til útlanda þegar þau ákváðu að slá til og láta gamlan
draum rætast. Jóhanna Ingvarsdóttir heyrði
af ævintýrum í ítölsku ölpunum.