Morgunblaðið - 24.08.2008, Blaðsíða 11

Hanna Birna: Ég og Guffa erum systur, vin-
konur og sálufélagar. Hún er tveimur árum eldri en
ég og það er oft þannig með systur, sem lítill aldurs-
munur er á, að þær verða mjög nánar. Við deildum
saman herbergi á yngri árum og vorum mikið sam-
an, þó svo að stundum hafi ég auðvitað sótt meira í
hana en hún í mig. Ég hef þannig oft verið þreyt-
andi litla systirin, en það sama er örugglega hægt
að segja um flest yngri systkini.
Mér finnst eins og við höfum alltaf verið saman
og ég er ekki alveg viss hver mín fyrsta minning um
okkur systurnar er. Ætli ég muni ekki fyrst eftir
samskiptum okkar þegar ég var tveggja eða
þriggja ára gömul. Þá var pabbi að sýna okkur ein-
hver stórskemmtileg töfrabrögð, sem ég féll auðvit-
að fyrir í mínum barnaskap. Eldri systirin hristi
þetta hins vegar af mér á örskotsstundu og færði
litlu systur sinni heim sanninn um galdurinn, pabba
og raunveruleikann.
Þó svo við höfum verið mjög samrýndar í gegn-
um tíðina, þá erum við í raun ólíkir einstaklingar.
Hún var og er opnari en ég og var sem barn miklu
hressari. Hún var mannblendnari en ég, sótti meira
í félagslíf og vildi hafa marga í kringum sig. Ég var
hins vegar rólegri og vildi vera út af fyrir mig. Sem
barn var ég fremur hæglát, róleg og feimin. Og
þrátt fyrir vinafjöldann sem fylgdi okkur báðum
sótti ég alltaf meira en hún í að hafa frið og ró í
kringum mig.
Naut ákveðinnar tillitssemi
Það hversu ólík við systkinin erum í grunninn er
samt kannski ein meginástæða þess hversu ágæt-
lega okkur gengur að eiga samskipti. Við höfum
alltaf fylgst sterklega að í gegnum allt. Við og bróð-
ir okkar, Theódór, sem er tveimur árum yngri en
ég. Ég man ekki til þess að við höfum nokkurn tím-
ann verið ósátt í meira en nokkrar klukkustundir
eða svo. Það hafa aldrei komið upp á milli okkar al-
varlegar deilur.
Í barnaskóla vorum við ekki mjög mikið saman
og vinirnir blönduðust ekki saman, enda tvö ár tals-
verður aldursmunur á þessum árum. Ég leit auðvit-
að upp til Guffu og vina hennar og hefði örugglega
gjarnan viljað að hún og hennar vinkonur hefðu
verið spenntari fyrir mér og mínum sjónarmiðum.
En ég hef án efa í þeirra huga verið óttalegt barn og
því ekki mikið sótt í minn vinahóp af þeirra hálfu.
Við og við kom það sér vel fyrir mig að eiga eldri
systur í skólanum. Vinir hennar af hinu kyninu
stríddu mér til að mynda ekki, því þeir vissu að ég
væri litla systir Guffu. Ég naut þannig ákveðinnar
tillitssemi vegna hennar og það kom sér stundum
vel.
Eftir barnaskóla fórum við hvor í sinn mennta-
skólann. Guffa fór í Flensborgarskólann en ég fór
til Reykjavíkur í Verslunarskólann og síðan í
Kvennaskólann. Hún fór svo í Iðnskólann í Reykja-
vík en ég fór í Háskóla Íslands. Við völdum okkur
því snemma mjög ólíkar leiðir. Hún lærði til hár-
skera en ég fór í stjórnmálafræði. Það endurspeglar
kannski okkar yngri ár og ólík áhugasvið. Þó verð
ég að viðurkenna að ég hef notið miklu meira af
hennar menntun en hún af minni.
Það er miklu auðveldara að finna eitthvað gott að
segja um Guffu en nokkuð slæmt. Hún er einstök
manneskja, afskaplega hlý og góð í gegn. Hún vann
til dæmis einu sinni á leikskóla og ekki leið á löngu
þar til hún var orðin eins og móðir allra barnanna.
Þau heimsóttu hana í tíma og ótíma og skynjuðu
auðvitað strax að þangað voru þau alltaf velkomin.
Þrátt fyrir að hún sé löngu hætt efast ég ekki um að
þau banka enn uppá hjá henni til að ræða lífið og til-
veruna. Og það er heldur enginn í heiminum sem ég
myndi treysta jafnvel fyrir eigin börnum og einmitt
hún. Það er því næsta ómögulegt fyrir mig að nefna
á henni nokkra galla.
Mér dettur þó í hug að hún getur ekki sagt nei við
neinn og það getur verið henni erfitt. Hún tekur
endalaust á sig og stundum finnst mér nóg komið.
Hún getur líka verið svolítið fljótfær og hvatvís.
Hún er hrifnæm og hikar ekki við að taka ákvörðun
ef hjartað segir henni að hlaupa til. Dæmi um þetta
er dýraeign hennar. Hún má varla sjá umkomulítið
dýr nema finna sig tilneydda til að taka það undir
sinn verndarvæng. Þess vegna þekki ég fáa sem átt
hafa jafnmörg dýr og hún. En eins og ég segi þá eru
þetta ekki gallar, hún hugsar bara öðruvísi en ég.
Ég er enn að forðast gæludýraeign vegna tíma-
skorts þrátt fyrir ítrekaðar óskir stelpnanna minna.
Jafnvel sérhlífin á köflum
Á menntaskólaárunum vorum við lítið að
skemmta okkur saman og áttum alveg hvor sinn
vinahópinn. Þegar ég náði til dæmis að læða mér
inn á skemmtistaði, sem ekki voru mér ætlaðir sök-
um aldurs og hún var þar inni með vinum sínum,
held ég að hún hafi lagt sig alla fram við að taka
ekki eftir mér og leiða mig hjá sér. Hún var líka
meiri grallari en ég, hafði gaman af því að reyna
nýja hluti og var ekkert sérstaklega mikið fyrir að
skipuleggja smæstu hluti tilverunnar. Ekki það að
hún hafi nokkurn tímann verið í einhverri vitleysu,
það var hún alls ekki. En ég var varkárari en hún.
Ég sótti lítið í óvissu og áhættu, þótt ótrúlegt
megi virðast miðað við þann starfsvettvang sem ég
hef valið. Guffa mun örugglega lýsa þessu öðruvísi
og segja bara að ég hafi verið dálítill „nörd“.
Svo myndi hún kannski bæta við að ég hefði verið
alvörugefin, smámunasöm og jafnvel sérhlífin á
köflum, minnug allra þeirra skipta sem ég kom mér
undan uppvaskinu eða ryksugunni vegna þess að
ég átti eftir að læra svo mikið. Ætli hún segi svo
ekki líka að ég sé í seinni tíð stressuð og þurfi að
fara betur með mig, það kæmi allavega ekki á
óvart.
Bestu stundirnar sem við höfum átt saman eru
tvímælalaust í kringum börnin okkar. Hún byrjaði
á því miklu fyrr en ég og eignaðist fyrsta barnið sitt
þegar hún var tuttugu og tveggja og ég aðeins tví-
tug. Þegar ég eignaðist mín börn reyndist hún okk-
ur hjónunum, eins og alltaf, frábær. Ég man sér-
staklega þegar hún kom stundum til okkar seint á
kvöldin þegar við áttum fyrri dóttur okkar. Hún
hvatti okkur til að ná góðum nætursvefni, hún
skyldi standa vaktina.
Í dag erum við ofsalega góðar vinkonur. Við hitt-
umst í hverri viku og heyrumst enn oftar í síma. Við
höfum svipaðan húmor og mér finnst hún alveg
ótrúlega fyndin. Ég á margar góðar minningar um
sögustundir þar sem hún stjórnar skemmtisögum
og stöðugum hlátrasköllum. Eftir því sem við eld-
umst tek ég meira eftir því hversu góða samleið
lífsskoðanir okkar og viðhorf eiga.
Ég sé alltaf meira af sjálfri mér í henni. Þó svo að
við hugsum ólíkt þá höfum við alltaf sömu sýn á
grundvallarhluti. Það á við um okkur systkinin
þrjú, ekki bara okkur systurnar. Ég held að það sé
fyrst og fremst foreldrum okkar að þakka. Þau
héldu vel um okkur, kenndu okkur snemma mun-
inn á réttu og röngu, studdu okkur í gegnum lífið og
voru frábærar fyrirmyndir. Vegna þeirra höfum við
erft mikið af sömu lífsviðhorfum og göngum í svip-
uðum takti í gegnum lífið.Morgunblaðið/Golli
Stjórnar hlátrasköllunum
» Guffa mun örugglega lýsaþessu öðruvísi og segja bara
að ég hafi verið dálítill „nörd“.
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 24. ÁGÚST 2008 11
ÞÚ FÆRÐ ÖRUGGT SÆTI Á:K
...OG VELUR SVO TIL VIÐBÓTAR EINA AF EFTIRFARANDI SÝNINGUM:
Systur
PARS PRO TOTO KYNNIR:
„Við förum um hann höndum í huganum“
DAUÐASYNDIRNAR
GUÐDÓMLEGUR
GLEÐILEIKUR
ÓVITAR FOOL FOR LOVE DAUÐASYNDIRNAR LÁPUR, SKRÁPUR &
JÓLASKAPIÐ
SYSTUR
MÚSAGILD
RAN
SKOPPA OG SKRÍTLA Í
SÖNGLEIK
CREATURE
V
08/09
Nýtt
leikár
ÁSKRIFTARKORT
FYRIR UNGA FÓLKIÐ
Á AÐEINS 3.950 kr.*
Landsbankinn greiðir niður áskriftarkort
fyrir ungt fólk svo nú geta allir verið flottir
á því og gerst fastagestir í leikhúsinu
Frá haustinu 2004 þegar LA og Landsbankinn buðu
ungu fólki í fyrsta skipti áskriftarkort á kostakjörum
hefur yngri leikhúsgestum fjölgað svo um munar hjá
LA. Háskóla- og framhaldsskólanemendur hafa nýtt
sér þetta einstaka tilboð og notið þess að sjá sýning-
ar LA. Verkefnaskráin er valin sérstaklega með það
fyrir augum að hún höfði til yngri leikhúsgesta ekki
síður en þeirra sem eldri eru.
Í vetur er fjöldi spennandi sýninga í boði
*Tilboðið gildir fyrir 25 ára og yngri.