Morgunblaðið - 12.10.2008, Blaðsíða 19

söngkona og missti tengsl við ung-
mennin sem hún hafði verið svo náin í
tvær vikur. „Þegar við hittumst af til-
viljun, er alltaf gaman og mjög hlýtt
á milli okkar.“
Fyrir neðan virðingu
menntaskólanema
Þótt hún hafi verið sísyngjandi
sem barn var aldrei meiningin að
leggja fyrir sig söng. „En hafi ein-
hverjar hugmyndir vaknað hjá mér í
þá veruna, læknaðist ég snarlega af
þeim draumórum þegar alvara lífsins
tók við í MR,“ segir Silja.
Enda ekki furða því harðasta dóm-
inn fékki hún í fyrsta tölublaði skóla-
blaðsins um haustið fyrir framlag sitt
til dægurmenningar. „Ég get ekki
sofið fyrir söngvunum þeim“, sagði
meðal annars í ritstjórnarpistli, þar
sem gert var óspart gys að henni fyr-
ir tiltækið.
„Jafnframt sagði að mönnum hefði
aldeilis brugðið í brún að sjá að Silja
Aðalsteinsdóttir væri farin að syngja
á böllum. Og tónninn í pistlinum var
að slíkt væri fyrir neðan virðingu
menntaskólanema, eða þannig skildi
ég hann að minnsta kosti,“ segir
Silja. „Kannski var þetta bara lau-
flétt grín.“ Hún hætti þó ekki að
sækja sveitaböll og dansa þar af
miklum móð.
„Þetta var allt öðruvísi í gamla
daga, fólk fór út að dansa mörgum
sinnum í viku og hópaðist út á dans-
gólfið um leið og hljómsveitin byrjaði
að spila. Ég fór að minnsta kosti einu
sinni í viku enda hrein-
lega lifði ég fyrir að
dansa á þessum árum.“
Syngjandi her-
stöðvar-
andstæðingur
Ekki fór það þó svo að
Silja hæfi ekki aftur upp
raust sína fyrir alþjóð.
Víkur því sögunni að
vögguvísunni, sem hún
nefndi í framhjáhlaupi í
upphafi samtalsins, sem
dæmi um söngtilþrif sín
hin síðari ár. Vögguvísa
róttækrar móður nefnist
hún og er eftir Böðvar Guð-
mundsson.
Árið 1980 brá svo við að Silja var
einu sinni sem oftar að mótmæla
veru hersins hér á
landi. Í það sinnið
fetti hún og félagar
hennar fingur út í
herskip NATO í
Sundahöfn.
„Diddi fiðla bað
mig við það tækifæri
að lesa þetta kvæði.
Ég var svo vön að
syngja það að það
skipti engum togum
að ég bara brast í
söng. Fyrir tilstilli
Didda rataði lagið
síðan á plötuna Hvað
tefur þig bróðir?
sem Samtök her-
stöðvarandstæðinga
gáfu út 1981. Upp-
takan tókst listavel
við undirleik Sinfón-
íuhljómsveitarinnar og kom lagið út
aftur á plötunni Baráttusöngvar fyrir
friði og þjóðfrelsi, 1999.“
Silja hefur gaman af að lagið er
alltaf spilað í útvarpinu 1. maí. „Í
marga daga á eftir hitti ég fólk, sem
segir alveg furðu lostið: „Ég heyrði
þig syngja í útvarpinu!“
Þetta fólk hefur augljóslega ekki
hugmynd um fortíð hennar.
Nú orðið segist Silja helst fylgjast
með nýjustu lögunum og hljómsveit-
unum gegnum barnabörnin sín. „Ég
kann deili á Sprengjuhöllinni og
Hjálmum, en vil helst hlusta á ein-
söngslög með íslenskum flytj-
endum,“ segir hún. Spurð hver henni
finnist bestur, svarar hún að bragði:
„Fyrir utan Bubba, meinarðu?“ og
telur upp Kristin Sigmundsson,
Diddú og fleiri.
„Þótt ég sé orðin þjóðlegri með ár-
unum kann ég ennþá ógrynni dæg-
urlagatexta frá árunum 1956-1970.
Ég skammast mín pínulítið fyrir það
á meðan margt gagnlegra gleymist,“
segir fyrrum dægurlagasöngkonan,
Silja Aðalsteinsdóttir, sem fyrr í
mánuðinum komst yfir þann aldur,
sem mestu dægurlagagoð síðustu
aldar, Bítlarnir, reyndu að ímynda
sér. Man einhver eftir laginu When
I’m 64? vjon@mbl.is
Í HNOTSKURN
 Silja Aðalsteinsdóttir er fædd
3. október 1943.
 Hún er gift Gunnari Karlssyni,
prófessor í sagnfræði, og eiga
þau tvö börn og fjögur barnabörn.
 Silja tók BA í íslensku og ensku
frá HÍ 1968. Cand. mag.-próf í ís-
lenskum bókmenntum frá HÍ
1974. Uppeldis- og kennslufræði
frá HÍ 1982. Stundaði teikninám
við Listaskólann í Dublin 1964-
1965 og nám í kvikmyndafræði
við Goldsmith’s College í
London 1974-1976.
Óskalagið Ungmenninn sem komu fram með KK-sextett áttu
sér öll sitt einkennislag. Lullabies of Birdland var lag Silju.
Minnisvarðinn Í Popp-
minjasafninu á Reykjanesi
er greint frá þætti Silju í
sögu rokksins á Íslandi.
Kæra Dagbók
Haustið 1960
voru dagbók-
arfærslur Silju
með fjörleg-
asta móti.
Morgunblaðið/Arnór
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 12. OKTÓBER 2008 19
Enn syng ég gamalt stef við þinn sængurstokk í kvöld
er sólin rennur langt að fjallabaki
um þá sem sitja sléttir og slóttugir við völd
og sleppa aldrei neinu fantataki.
Morðingjar heimsins og myrkraverkaher
munu reyna að draga úr þér kjarkinn
en gleymdu því samt aldrei að meira en maklegt er
að á mörgum þeirra höggvist sundur barkinn.
Þeir eiga glæstar hallir þeir eiga lúxusbíl
þeir eiga meir en nóg til hnífs og skeiðar
þeir kæfa okkur í táragasi og kalla okkur skríl
þeir koma okkar vandræðum til leiðar.
Morðingjar heimsins og myrkraverkaher
munu eflaust pína þig til dauða
en gleymdu því samt aldrei að meira en maklegt er
að úr mörgum þeirra vætli blóðið rauða.
Svo segi ég að lokum fyrst sólin hnigin er
og svefnsins engill strýkur þér um hvarma
að margan góðan drenginn þeir myrtu þar og hér
og margur hlaut að dylja sína harma.
Morðingjar heimsins og myrkraverkaher
myrða okkur líka einhvern veginn
en gleymdu því samt aldrei að meira en maklegt er
að af mörgum þeirra væri skjátan flegin.
Böðvar Guðmundsson
Vögguvísa róttækrar móður