Skinfaxi - 01.12.1994, Blaðsíða 36

Ráðstefna um stöðu kvenna innan íþróttahreyfingarinnar:
Hægt þokar í átt til
jafnréttis
„Er kvennabaráttan í fþróttum von-
laus?“ var yfirskrift ráðstefnu, sem Um-
bótanefnd ÍSÍ í kvennaíþróttum gekkst fyr-
ir 27. október sl. í Iþróttamiðstöðinni í
Laugardal. Fjölmargir sóttu ráðstefnuna
sem hófst með setningarávarpi Unnar Stef-
ánsdóttur formanns Umbótanefndar.
Því næst flutti Lovísa Einarsdóttir
íþróttakennari erindi sem hún nefndi: Bar-
áttumál; Sigrar og ósigrar. Lovísa, sem
lengi hefur verið í broddi fylkingar í bar-
áttunni fyrir framgangi kvennaíþrótta, hef-
ur átt sæti í Umbótanefnd sl. fjögur ár og
gaf hún yfirlit yfir starf nefndarinnar.
Nefndin hefur m.a. gengist fyrir nám-
skeiðahaldi, ráðstefnum og útgáfustarf-
semi, auk samskipta við íþróttakonur víðs
vegar í Evrópu. Lovísa gat um það sem á-
unnist hefði á þessum tíma og eins þess
sem hún taldi miður hafa farið. Hún sagði
m.a. að nefndinni hefði gengið illa að fá
konur inn í hinar ýmsu nefndir og stjórnir á
íþróttasviðinu. Ætti það ekki síst við um
þær nefndir og ráð sem hefðu með höndum
úthlutun fjármuna. Hvatti Lovísa til frekari
landvinninga á þeim vettvangi.
Kristín Einarsdóttir alþingiskona ræddi
um „alþingiskonur og iþróttir kvenna.“
Hún sagði frá tillögu, sem hún lagði fram á
Alþingi, ásamt öðrum alþingiskonum sem
nú sitja á þingi. Tillagan felur í sér að rík-
isvaldið verji auknum fjármunum til
íþróttastarfs kvenna og var hún samþykkt á
Alþingi 1992. í máli Kristínar kom fram að
lítið hefur verið aðhafst til framkvæmda á
ályktuninni, en þó er í gangi samstarf
menntamálaráðuneytis og Umbótanefndar-
innar vegna þróunarverkefnis, þar sem
kannað er brottfall stúlkna úr íþróttum.
fíýr hlutur kvenna
Betur má ef duga skal, var yfirskrift er-
indis Dr.Ingimars Jónssonar. Dr. Ingimar
gerði athugun á þátttöku kvenna í þingi
ÍSÍ, sem haldið var í október sl. í ljós kom
að 13 prósent þingfulltrúa voru konur, eða
alls 18 konur af 134 þingfulltrúum. Aðeins
þrjár þeirra tóku til máls, auk tveggja sem
Nú er lag að vekja cíhuga á kveimaíþrótt-
um.
voru í framkvæmdastjórn og einnar sem
var gestur í sal. Dr. Ingimar sagði að kven-
röddin hefði tekið samtals 40 mínútur af
þessu tveggja daga þingi. Þótti honum
hlutur kvenna rýr og velti upp þeirri spurn-
ingu hvort það gæti stafað af því að konur
fyndu sig ekki í karlahópi. Kom fram í
máli dr. Ingimars, að konur væru ekki
nógu duglegar í baráttunni. Hann nefndi að
formenn nefnda sem störfuðu á ÍSÍ-þing-
inu hafi einungis verið karlmenn. A þessu
þingi hafði fulltrúum verið fækkað um
helming frá því sem áður var og taldi dr.
Ingimar að konum hefði fækkað meir en
þessu helmingahlutfalli nam.
Loks flutti Birna Einarsdóttir viðskipta-
fræðingur erindi sem hún nefndi: Eru
kvennaíþróttir rétt markaðssettar? Birna
benti m.a. á að nú legðu fyrirtæki áherslu á
að auglýsa sig upp í gegnum eitthvað já-
kvætt ss. íþróttir. Því væri lag fyrir konur að
ná til fyrirtækja og vekja athygli á kvenna-
íþróttum með því að auglýsa fyrir þau.
Birna setti fram hugmyndir um að kon-
ur skilgreindu vandamálið og könnuðu t.d.
viðhorf almennings og fjölmiðla til kvenna
í íþróttum. í framhaldi af því væri hægt að
skilgreina hvað væri að og hverju þyrfti að
breyta. Síðan væri hægt að vinna sam-
kvæmt þeim upplýsingum sem þá lægju
fyrir.
Mikill áhugi
Að sögn Unnar Stefánsdóttur formanns
Umbótanefndarinnar mætti fjöldi fólks á
ráðstefnuna, sem sýndi að mikill áhugi
væri fyrir þeim málum sem þar var fjallað
um. Miklar umræður urðu eftir að erindi
höfðu verið flutt. Meðal annarra tók til
máls kona ein sem á tvö börn, er hafa stað-
ið sig vel í tiltekinni íþróttagrein. Dagblöð
fjölluðu um árangur þeirra og tíunduðu af-
rek piltsins fram og til baka. Um systurina
var sagt að hún hefði náð þessum árangri,
væri gift tilteknum manni og ætti tvö börn!
Unnur sagði enn fremur, að fjölmiðlar
hefðu sýnt áhuga fyrir ráðstefnuna, einkum
útvarpsstöðvarnar, en lítið hefði heyrst að
henni aflokinni.
„Hvað varðar einstakar íþróttagreinar,
þá mega konur vel við una,“ sagði Unnur
og nefndi þar sem dæmi kvennafótboltann.
„Umfjöllunin í kringum velgengni íslenska
kvennalandsliðsins hefur verið mjög mikil
og það hefur sjálfsagt sín áhrif. En við
erum einhvers staðar á eftir körlunum á
flestum sviðum. bæði hvað varðar aðstöðu
í íþróttahúsum, þátttökufjölda í íþrótta-
greinum og fjármagn sem kvennaíþróttir
hafa úr að spila.“
Unnur sagði að þessi mismunun milli
kynjanna hefði ekki verið mæld. þannig að
erfitt væri að gera sér nákvæma grein fyrir
stöðu mála. „Þátttaka kvenna í íþróttum
hefur aukist, en áhrif þeirra á stefnumótun
hefur ekki vaxið í sama hlutfalli. Konur á
landsbyggðinni virðast vera miklu virkari í
stjórnum og félagasamtökum heldur en
kynsystur þeirra á höfuðborgarsvæðinu. Ef
til vill stafar það af því að hinum síðar-
nefndu finnast önnur svið áhugaverðari en
íþróttasviðið og vilja fremur eyða kröftum
sínum á þeim. Þá eru fleiri möguleikar á
höfuðborgarsvæðinu og úr fleiru að velja.“
36'
Skinfaxi