Sjómannablaðið Víkingur - 01.03.1949, Blaðsíða 2

*r
Fyrsti bekkur í Vélskólanum i Reykjavík 1948—'49.
því. Við höfum ásett okkur það fyrir löngu, og
við endurnýjum þann ásetning nú við hinn nýja
fána, að fylgja jafnan svo vel og viturlega mál-
um okkar, að enginn geti með réttu sakfellt
okkur, og heldur skulum við þola órétt en
fremja.
Nafn Vélstjórafélagsins er skráð gullnu letri
á hinn hvíta feld, og við munum kappkosta að
vanda svo starf okkar og framkomu alla, bæði
sem félag og einstaklingar, að nafn vélstjóra-
stéttarinnar verði jafnan skráð gullnu letri i
framtíðarsögu hinnar íslenzku þjóðar“.
Nú munu menn segja að það sé næsta lágkúru-
legur hugsunarháttur að vilja jafnan með friði
fara mitt í þeirri önn og ofríkisheigð, sem hvar-
vetna blasir við augum. En eiga ekki einmitt
hér við orð snillingsins St. G. St., þó hugsuð
séu í nokkuð öðru tilefni:
Þegar sérhver ganti og gjóstur
grunnhyggnina æsti í róstur,
stærstan huga þurfti þá
að þora að sitja hjá.
Og væri ekki margt á annan veg og betri,
ef meira og gagnkvæmara traust, meiri tilhliðr-
unarsemi ríkti meðal manna og stétta.
Vélstjórarnir hafa á fundum sínum meira
talað um samvinnu og samninga, en minna um
kröfur og baráttu. Og af þessu hafa fram-
kvæmdir þeirra í félagsmálunum mótazt. En
þrátt fyrir allt hefur hlutur vélstjóranna, að
mínum dómi, yfirleitt ekki orðið minni og
stríðskostnaður enginn. Fjörutíu ára reynsla
þessara félagssamtaka er nokkurs virði í þeim
efnum fyrir þá, sem framvegis bera merki þess.
Aukin vélfrceöikennsla.
Það, sem Vélstjórafélagið hefur unnið á und-
anförnum árum að því að auka tæknikennslu
í landinu, er um margt ekki ómerkilegt, og vel
þess vert að rifja upp í sambandi við þessar
afmælishugleiðingar.
Eitt fyrsta verk áttmenninganna, sem stofn-
uðu Vélstjórafélagið 20. febrúar 1909, var að
undirbúa þetta mál, jafnhliða því að lög yrðu
sett um vélgæzlu í skipum. Þessir fyrstu ís-
J
5D
V I K I N □ U R