Sjómannablaðið Víkingur - 01.03.1960, Blaðsíða 20

Það er staðreynd að ef maður
drekkur mikið konjakk þegar mað-
ur hefur slæmt kvef, þá er maður
laus við það daginn eftir. Það er
bara kvefið sem er eftir.
*
Já, og nú eru þau að skilja. Hún
tekur börnin, en hann bamapíuna.
*
Gesturinn á veitingahúsinu.
Spilar hljómsveitin hér eftir
pöntun ?
Já, herra minn, svaraði hljóm-
sveitarstjórinn.
Mætti ég þá biðja ykkur að spila
póker þangað til ég er búinn að
borða.
*
Það er ekki hægt að segja að hún
Sigríður hugsi ekki um náungann.
Hún talar aldrei um annað.
*
Fyrir réttinum.
Hvað heitir vitnið?
Ólafía Friðrika Viktoría Jóns-
dóttir.
Og hvað eruð þér kallaðar da^-
lega?
Dúlla.
*
Það eru tvær tegundir manna.
sem aldrei komast áfram í heim-
inum. Það eru þeir, sem aldrei geta
gert það, sem þeim er sagt, og hin-
ir, sem aldrei geta gert nema það
sem þeim er sagt.
*.
Vantar fyrirtækið gjaldkera.
Já, tvo. Hinn gamla, og svo einn
nýjan.
Kápa til sölu hjá konu, sem legið
hefur ónotuð í þrjú ár.
*
Hundur til sölu hjá konu með löng
eyru.
*
Liðþjálfinn, sem var að æfa nv-
liðana, heyrði þrusk bak við si^
og sneri sér eldsnöggt við.
Helvítis fíflið þitt, veiztu ekki að
það er bannað að beina byssunni
að neinum, jafnvel þótt hún sé
óhlaðin.
Já, en hún er hlaðin, svaraði ný-
liðinn.
*
Ég er sverðagleypari og ætla að
kaupa þetta sverð hérna. Sjálfsagt
herra minn — en eigum við að
pakka því inn, eða ætlið þér að
gleypa það strax!
Jrítiaktin
Mér og konu minni þætti ákaf-
lega vænt um að sjá tvíburana ykk-
ar. Hvaða tími hentaði ykkur bezt?
Klukkan þrjú að nóttu, þá eru
þeir fjörugastir!
*
Borð til sölu hjá hjónum, sem
má draga sundur í báða enda.
Á bænum Hóli hafði það borið við
oftar en einu sinni, að kviknað hafði
í bæjarhúsinu og þótti ýmsum nóg um,
er hefur orðið tilefni að eftirfarandi
vísa eftir hinn kunna hagyrðing Má-
skóga Stefán:
Þótt Hekla, veröi glóða geld
og gaddur á Kötlubóli.
Og skorti Víti allan eld,
er alltaf neisti á Hóli.
*
Hvað ertu að hugsa um, Soffía?
sagði eiginmaðurinn við konuna.
sem sat í djúpum þönkum.
O, eiginlega ekki neitt.
Það er nú ekki hægt að hugsa
um ekki neitt.
Jú, ég var að hugsa um heimilis-
peningana.
*
Þú nennir aldrei að rétta mér
hjálparhönd í eldhúsinu, og þú sem
sagðist einu sinni geta gengið gegn-
um eld og vatn fyrir mig.
O-já, en ég átti nú ekki við upp-
þvottavatn.
*
Á skattstofunni skeður ýmislegt
skemmtilegt. I janúar þegar háttvirt-
ir skattgreiðendur sitja sveittir við
að gefa upp. hringdi einn þeirra nið-
ur á skattstofu og spurði: Getið þið
sagt mér, hve mikið ég þónaði í fyrra.
Það hljótið þér að vita bezt sjálfur,
var svariö.
Ojú, það hélt ég nú, en í hvert
skipti, sem ég sendi ykkur skattskýrsl-
una mína, breytið þið framtalinu.

Eigrið þér ekki reykta sBd James?
Nel, Slr, við eignm bara byssubrendan þorsk, af Islandsmiðum.
VÍKINGUE
60