Náttúrufræðingurinn - 1944, Blaðsíða 40

34
NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN
að reyna til að segja frá því að þeir séu einmitt ekki anciar. og
ekki íbúar andaheims. Stundum tekur andinn það jafnvel skýrt
og skilmerkilega fram, að liann eigi heima á jarðstjörnu. —
Það er alveg áreiðanlegt, að vísindunum er ekki ofvaxið að fást
við þá spurningu, hvort lifað sé áfram eflir dauðann. Það er jafn-
vel óhætt að fullyrða, að vísindaleg vissa er fengin fvrir þvi, að
eftir frumlíf á einhverri jarðstjörnu, kemur framlíf á annari.
Og jafnframt er fundin leið til að ná vísindalegu sambandi við
þá sem framliðnir eru liéðan af jörðu, og lifa nú framlífi á öðr-
um jarðstjörnum alheimsins. Liffræðina má færa út til stjarn-
anna, og hin mesta nauðsyn á að svo verði gert. Þætti mér gott
til þess að vita, að íslenzkir visindamenn ættu þar í drjúgan þátt,
og létu sér ekki fyrir brjósti brenna, þó að hér sé um íslenzk vís-
indaupptök að ræða, og reyni því í mesta iagi á þá tegund þjóð-
rækni, sem vanalega er því minni sem þjóðin er smærri, og ástæð-
ur þeirra sem við vísindi fást, lítilfjörlegri.
II.
I d. hefti „Eimreiðarinnar“, 1943, er grein eftir Guðmund Frið-
jónsson skáld, sem heitir „Iljúpur og hula“, og ástæða er til að
alhuga hér að nokkru. Þar er þessi setning, s. 351: „Enda þótt
móðir mannkynsins kunni að hafa gengið nakin i aldingarðinum
forðum“ o. s. frv.
Mér er alltaf illa við að sjá minnst á hina alkunnu biblíusögu
um sköpun mannkynsins, á þá leið, að einfaldur lesandi gæli
leiðst lil að íinynda sér, að sá sem rilað hefir, haldi að sú sköp-
unarsaga sé annað en barnalegl æfintýri.
S. 355 eru þessar spurningar: „Hvernig varð maðurinn til á
jörðinni? Er moldin blátt áfram móðir hans? Eða er ósýnilegur
andi faðir mannsins?“
Þessum spurningum má nú að vísu með vissu svara þannig,
að mannkynið er sprottið upp úr dýraríkinu, maðurinn á ætt sína
að rekja til dýra, lengra og lengra aftur, unz komið er að hinum
fyrstu lifandi verum hér á jörðu, sem enn eiga niðja (og raunar
mundi vera réttara að nefna jurtir en dýr). Og það eru hb. 2500
ór síðan Anaximander hafði látið sér skiljast, að mennirnir eru
komnir af dýrum. Svo langtum fremri voru grískir fornspek-
ingar hebreskum. Það sem spyrja verður um, ef menn vilja vita
frumuppptök mannlífsins, er þetta: hvernig er lifið orðið til hér
á jörðu? En einnig því hefir grískur spekingur, samtiðarmaður
Anaximanders, nokkru yngri, svarað þannig að rétt mun vera.