Tímarit kaupfjelaganna - 01.01.1896, Blaðsíða 63

Tímarit kaupfjelaganna - 01.01.1896, Blaðsíða 63
57 séð, ekki einungis ávexti skipulagsleysis, lieldur einnig ilt og ranglátt skipulag. Það var líka verslunin, sem fyrst vakti eftirtekt þjóð- ar vorrar, er kún raknaði við úr þrældómsmókinu. Um hana voru ritaðar kcilar bækur; allir sáu, að kún þurfti verulegra umkóta við. Pá kafði versiunin um langan ald- ur verið káð körðu og ránglátu skipulagi, er kúgaði alla landsmenn jafnt. Nú álitu menn, að nóg væri að nema burtu þetta skipulag (einokunina), sem allir sáu að var rauglátt. Þá trúðu menn því, að frelsið eitt væri nóg til að færa alt í gott lag, að alskonar framfarir kæmu af sjálfu sér með frjálsri samkeppni i verslun og viðskiftum1. Þessu varð líka framgengt, eins og sjálfsagt var. Eu kvern- ig fór? Framfarirnar urðu litlar, en i þeirra stað kom í ljós nýtt afi, litlu aifarabetra en kið gamla skipulag, ef því kefði verið sanngjarnlega beitt. Og þetta nýa afl, þessi ávöxtur skipulagslausrar samkeppni, það er kið mikið um- rædda auðvald. Kaupmennirnir — þessir atvinnurekend- ur með auð í köndum, en engu skipulagi káðir — urðu brátt ofjarlar vorir og kúguðu alþýðu nær því eius kart og kið gamla skipulag. Þá greip alþýða aftur til skipulagsins. Húu stofnaði verslunarfélög til að reisa rönd við valdi kaupmenskunnar, og kenni varð talsvort ágengt, þótt skipulag verslunarfélaganna væri lauslegt og næði of skammt, enda kafa þau ekki náð káum aldri. En menn urðu djarfari með tímanum, er nokkuð ávanst, og alþýðu lærðist að nota félagsskapinn. Ávöxturinn af þessum til- raunum og viðleitni að koma skipulagi á viðskiftin er kaup- félagsskapurinn, sem langlengst gengur í skipulagsáttina, og jafnframt kefir kaft meiri ákrif á kugi manna og kjör, en nokkuð annað, sem reynt kefir vcrið til umbóta á hög- um almennings. Það er nú líka fyllilega komið í ljós, að stefna og eðli kaupfélagsskaparins er í samræmi við ný- ') Þetta er nú raunar sama sem kenningar anarkista, ]ieir vilja líka nema burtu skipulagið, eá er að eius munurinu, að þeir vilja al- staðar og í öllu nema það í burtu.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74

x

Tímarit kaupfjelaganna

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit kaupfjelaganna
https://timarit.is/publication/328

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.